Charley's Dagboek

Kennis gemaakt met JAKKO...

Al die bladeren die hier nu naar beneden vallen zijn een gymnastiekoefening voor mij, wil je niet weten. O je wilt het wel weten! Nou vooruit dan maar ik ben ook de beroerdste niet.

Sinds de zomer hier voorbij schijnt te zijn en ik toch de zon nog regelmatig op mijn bolletje voel, worden de bomen eigenlijk wel kaal, En die mesjoggene ( lees gekke) eekhoorn die Leny Eekie gedoopt heeft, die geniet als een echte eekhoorn in het bos. Want sinds de bladeren vallen zie ik die bruine gladjakker steeds vaker op de grond rennen door de blaadjes en dan met volle bolle wangen weer de bomen in en uitschieten. Ik moest gelijk aan mamma Leen denken met die bolle toet. Sorry mammie. Die zoekt zeker vast zijn knabbels voor de winter. Nou en dat alles op mijn terrein, die durft. Tot van de week, toen had ik hem even te pakken, Ik zag hem en riep gelijk “Hé jij daar, wat doe je op mijn grond?”

Hij stopte in zijn vaart, want die bruintjes zijn snel, gossiemossie, alleen naar het kijken word ik al moe. “Hallo”, hoor de ik slijmerige piepstem. “Hallo, ik ben Jakko en ik moet eten zoeken voor mijn vrouw en ons aanstaande spruit.” “Kun je dan niet beter gelijk spruitjes bij de groenteman kopen?” vroeg ik dom kijkend naar zijn eten, dat geknabbel tijdens een gesprek vind ik niet horen, maar ach wie ben ik nou helemaal.

“Wat is dat nou voor een man” vroeg hij met een verbaasde stem. Die knakker wist echt niets van de buitenwereld, maar dat zou misschien komen omdat hij alleen in de bomen woont. Althans dat vertelde hij mij ineens. En voor wij er erg in hadden zat die pluimstaart aan de ene kant van het gele hekje en ik aan mijn lijn van vijf meter met tien kilo bellen eraan aan de andere kant van het hek. Veiligheid verzekerd, alleen dat geknaag van die knakker vond ik zeer irritant, buiten het feit dat die twee tanden speciaal hiervoor ontworpen waren volgens mij. En steeds met een volle mond praten, midden in mijn toeter.

‘Jakko niet om het een of ander maar je praat met consumptie, mag je zelf houden hoor ik heb zelf eten binnen’. Hij trok zich er niets van aan en vroeg natuurlijk verder, zijn wereld was totaal anders dan die van mij. Ik vertelde hem dat ik een kat was en met twee moeders leefde, zeer gelukkig op mijn terrein en het brutaal van hem vond dat hij elke keer over ons land huppelde en zonder iets aan mij te vragen maar overal en nergens eten jatten. “Ja, maar hoe kom ik anders de winter door?" “Kun je geen bladeren eten dan, dat scheelt mijn moeders een hoop gehark elke keer.”

‘Nee, wij eten geen bladeren maar hazelnoten en beukennoten,  dus aangezien jullie twee van die prachtige jongens op dit terrein hiervoor hebben staan is dat voor ons een verzekering dat er gelukkig genoeg eten voor ons is, zodat ik niet te ver weg hoef van huis om boodschappen te halen.” En vrolijk begon hij weer aan een of ander bruin nootje, was wel makkelijk hij had ze toch al in zijn bakkes zitten.

“Voorlopig zie ik dat je de halve voorraad voor de winter al naar binnen zit te werken, jij bent een keel zeg!” Ja, sorry hoor kon het even niet laten, die knakker zat gewoon te tokkelen en te sprokkelen terwijl hij zat te vertellen dat hij voor de winter in moest slaan voor zijn gezin. Wat een egoïst zeg, die zat voor de winter al te hamsteren, die dacht ‘hoef ik met de kou niet naar buiten!’´Wanneer moet je vrouw die kleine in de bomen loslaten?” Tja weet ik dat zoiets anders heet.

“Nou ze is al ver heen hoor, kan ieder moment gebeuren, vandaar dat ik nu extra veel nootjes insla voordat het te koud wordt. Dan kan ik erbij blijven als zij moet werpen.” “Gooit ze die kleine dan gelijk uit de boom?” Mijn verontwaardiging over zoveel hardheid tegen je eigen kind ging mij te ver hoor, zo ga je niet met je kleintjes om. Wat een ondier  zeg!

“Nee domoor, natuurlijk niet zo noemen wij dat als vrouwlief een kindje ter wereld brengt.” Hij schudde met zijn bruine pluimhoofd en ik moest even aan een indiaan denken toen ik hem zag schudden van de lach. Ik voelde mij lekker voor Jan met de korte achternaam zitten. Had ik weer iets doms gezegd of zo?

“Oké, jij je zin, wat jij wilt, maar weet wel Jakko, dat dit alles mijn terrein is gozertje en dat je niet je zusjes broertjes  neefjes en nichten en oma en opa en nog meer van dat bruine spul hier de boel laat kaal plukken hoor. Ik discriminiteer niet of zo, wit of zwart kan mij het schelen, het is dat je vrouw moet verwachten op een kindje maar dan moet je toch ergens anders boodschappen gaan zoeken, want mijn vrouwtje kwam gisteren ook met een bende kastanjes aan die ze op haar hoofd heeft gekregen van een boom. Toch lief dat mijn mamma Leen zomaar van die puntige stekelvarkens op haar tets kreeg terwijl ze foto’s aan het maken was.”

Het was een waarschuwing naar hem toe maar eigenlijk wist ik wel dat ik in deze toch de verliezer was, ten eerste, de boom stond op het stuk land waar wij altijd de auto neerzetten en ik kan daar niet bij met mijn lijn, ten tweede, dat bruine vraagteken ( ooit zo een staart gezien?) is zo snel, tegen de tijd dat ik bij het hek ben is hij al weer thuis met zijn bakkes vol noten.

Nou ja, eigenlijk moet je elkaar helpen in het bos, daar is het tenslotte het bos voor. Dus laat ik hem maar zijn gang gaan. En dus zie ik hem nu elke dag even zwaaien naar mij, terwijl ik achter de ramen naar buiten kijk, hij gaat met regen en onweer die boom in, komt volgeladen met een bolle toet weer als een speer aanrennen, zwaait dan met zijn staart en gaat gedraaid de bomen in om eventuele vijanden of afpikkers in verwarring te brengen,

Nou dat heeft hij bij mij al geflikt. Ik heb nu een kurketrekkersnek van dat gezoek waar hij nou weer zit wanneer hij de boom inschiet, wat is die snel zeg. Hoop alleen dat hij niet zo snel met een gezin stichten is, want de nootjes moeten natuurlijk ook de kans krijgen om groter te worden….

Love en huggies van Charley

Moordneigingen

Wat denk je? Nou? Waddeffe zal bij het begin beginnen, anders snap je er geen beukenoot van. Zit ik van de week op mijn grasveld, had mama Claudy lekker gemaaid dan ruikt het tenminste weer naar gras, zit ik aan die takkelijn van vijf meter vast, met daaraan natuurlijk mijn bandje met veel koeienbellen zodat de vogels zich een ongeluk schrikken mocht ik de kracht hebben om uit te halen. Maar ik ben al vijftien zeg, wie denken die gevleugelde knakkers wel niet dat ze zijn. Ik hou het bij mijn eigen katte-eten, want die bolle wil toch niet dat ik een vogeltje vang en trouwens wat moe ik er dan mee?

Dus ik zit midden  in mijn veld zie ik ineens die Eekie van Leen spelen in de boom recht tegenover mij, draaiend en zo snel dat ik na twee minuten verbaasd kijkend een kurketrekkersnekkie had. Leen ziet mij van die achterlijke bewegingen maken, dacht zeker dat mijn kanis eraf rolde dus die roept naar ma Claudy die buiten was maar zoals gewoonlijk met haar toeter in de aarde zat om de planten te voederen “Kijk nou eens naar Charley, wat heeft die nou!”

Moet ik wel even vertellen dat Leen lekker binnen zat ( is geen zonnefreak) en geeft dan via de openstaande deuren commando’s aan mama Claudy, zonder van haar zuigertje op te gaan staan hoor, want madam zit achter Beppie haar Leppie ( zie je dat die vrouw niet helemaal jofel is, die tofelemoon).

Clau ziet direct dat die Eekhoorn van Leny mij loopt te jennen en uit te dagen. Maar ik zit aan die takkelijn vast en dat bruine ettertje was zo snel, daar kan geen pingpongbal tegenop, alhoewel ik hem er best een wilde verkopen. Zo heel snel een linkse directe op zijn voorgevel. Maar toen ik die twee uitstaande tanden zag had ik zoiets van: “Dat is familie van Dracula, wat een slagtanden zeg. Ik schrok mij rot. En ondertussen maar van boven naar beneden in die boom ronddraaiend om mij mesjogge te maken. Mijn nek deed er zeer van en ik kon mezelf niet lostrekken anders was ik wel die boom ingesjeesd ( geloof ik, heb ik ook nog nooit gedaan)

Leen riep tegen Claudy dat zij mij weg moest halen bij Eekie omdat zij niet wist wat Eek zou gaan doen. Nou ik wist het wel maar kreeg de kans niet, Clau pakte mij radicaal onder haar lieve mooie armen en aaiend en troostende woorden in mijn oren fluisterend zette zij mij in de hut.

Ja dag ma Clau ik wil naar buiten. Maar ma Clau zocht naar Eekie om hem even een andere boom uit te laten zoeken zodat haar kat zijn nek weer in de juiste positie kon draaien ( je kon met mijn nek echt een fles wijn openmaken door dat gedraai van die bruine knakker) Eekie was al foetsie en ik mocht weer naar buiten.

En na lang zoeken zag ik ver boven mij in een boom een klein Eekie zitten. Was zeker de kleine illegaal uit de schuur van verleden jaar die daar geboren is ( o nee, dat waren de roodborstjes) En die rooie rakkers komen nu elke dag even gedag zeggen naar die bolle. Is dat lachen dan!!!

Ik ben er in ieder geval achter dat Eekie nooit mijn vriendje zal worden, die is mij te snel, zijn twee voortanden zijn mij te groot, daar kan je een winterpeen in één keer mee schoonmaken. En ik weet ook eerlijk gezegd niet wat een eekhoorn is, ik wacht wel tot die bolle even op internet gaat kijken naar  een site van die beesten, daar leert ze van. Eigenlijk zou ik die bolle eens vast moeten leggen op het grasveld en dan eens laten kijken naar een eekhoorn in F16 vlucht in een boom en maar rondjes draaien. Die spekkenek houd er geheid een nekhernia aan over…

Het leven van een kat aan een touwtje is zwaar hoor dat is nu maar weer bewezen.

Huggies van CHARLEY

Charley’s Tales and Dreams by RALPH DYER AND LENY KRUIS

Well it was around 9-00am on a warm July morning when I strolled into town, the town was called Katsville, the date was 1879.

I guess you could say I had a swagger about me, I was after all a very confident young cat, anyway I headed straight for some refreshment at the saloon, I remember the name of the joint was, the collar and bell, I noticed the place was perdy full, I said  “Bartend set em up, milk and cookies and make em chocolate!”  “Yes sir ” was the reply.

“Towns kinda quiet?” I said.  “Well that’s on account of the local gunslinger kat ballou” he said, most cats are indoors rather than cross his path!”

 “Will there be anything else sir?” he asked me. “ Just a peaceful hour to enjoy my breakfast” I replied.Just then the doors swung open, every cat in the room ran for cover, even the bartender dived for the floor, I just sat there enjoying a cookie, ballou  came over and sat on the stool next to me, “you must be brave or stupid” ballou said.“ Neither one I said ime just fast.”“Whats yer name?” he asked. “ They call me kid Charlie” I said.

“Welll im kat ballou” he said “the fastest draw around these parts, and im a calling you out!”“Out where?” I asked.“ To a duel!” he shouted,  “are you deaf?”“ Nope” I said. He stood up and went for his water pistol, he had two of em, I know cos I can count to five.

I pulled my water pistol and shot him right between the eyes, “How you like that” I said. He screamed jumped three feet in the air and high tailed it outa town.He was clear of town before I could say bartend more milk please, well the place erupted. “You’re a hero!” they shouted we wanna buy you milk and cookies, and make you our Sherriff.Modestly I took up the offer cos the pay was all the milk and cookies I wanted.

They pinned the badge on me and i said “Hey watch where yer a stickin that pin”!  Well the town was quiet for a week when Kat Ballou returned with three of his partners, they called me out in the street.

Cat shouted “You may be sheriff now but, me and the boys are a taking over from here!”I stared at em all slow like and, drew, I hit all four and they gave up, I locked em up for the night and went to do my rounds.

Next day the stage pulled into town, it was right on time, 12-33 and 27 seconds, and this beautiful lady cat got off, her name was Lily Longtree, she was a singer, and came to Katsville for a concert, I was taken by her for sure. 

That night she was singing in the COLLAR and BELL, I strolled in and sat by the stage, on she came, I had a front row seat and looked her in the eyes  and winked, she looked right back and said:

"Charley  Charley, wake up or you be late for school, it was momma and my dream ended there, I guess even a rootin tootin shootin sherriff has to go to school, still not to worry tonite, im gonna be a gladiator, ohhhh well must dash, I gotta get my milk and cookies afore I go to school hahaha, by all, more from charlies tales soon.

Love and huggies from Charley tha man in tha houzzzzeeee

````````````````````````````````````````````````````````````````````````

CHARLEY'S RAP  PART TWO