!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

FIRMA KNEUS EN CO.

Het zal weer eens niet waar zijn. Dus wel. Waddeffe zal bij het begin starten anders snap je er natuurlijk weer helemaal geen sprietgras van. Mamma Claudy moest wat tegels verzamelen om een plaatje te maken voor de veranda, dat is een ding voor ons huisje en dan kan ik daar op liggen lekker in de schaduw en Leny mag dan in een schommelstoel met gitaar en koubooihoed op de avond inzingen. Zag het plaatje al helemaal voor mij, maar wat nog erger was het aangezicht dat écht voor mijn neus plaatsvond. Hier een kleine impressie van grote mensen met kleine stomme dingen.

“Clau als je nou even die hamer geeft dan sla ik die tegel vast plat!”

“Nee Leen daar moet je even mee wachten meis, ik moet eerst alles waterpas leggen voordat ze in het zand gaan , laat mij maar!’ En Mamma Claudy haalde gelijk die tegel uit Leens poezelige klauwen, want die breekt nog een lucifer in duizend stukken, kun je nagaan als je ziet hoe een gebroken steentegel eruit ziet? Niet te filmen.

Het stond mij niet aan dat ik het woordje “waterpas”hoorde, want water betekende nat en dat is nou net iets waar je bij mij dus niet mee aan hoeft te komen. Buiten het feit dat ik dat water nou niet in een pas zag liggen, want ik zag geen water. En nergens liep er een pas.

“Maar recht is toch recht?” zeurde die bolle weer.

“Krom is krom!” kreeg ze als antwoord. Ach mijn moeder Claudy is ook zo slim hoor, want iets dat krom is kan ook nooit recht zijn, dat moet zelfs Leny weten, maar die is ook niet een van de snuggere op deze aardbol. Zij is niet het lampje van Willy Wortel, want als zij het lampje was dan had Nederland al tien keer een stroomstoring gehad. Zo slim is Lena.

Maar ze kan lekker koken, dus daar is ook wat voor te zeggen. In ieder geval zie ik deze twee belegen dozen sjouwen met tegels voor het plaatsje bij de veranda. Het zou een plekje worden waar dan ook de barbekjoe zou komen te staan.  Dat is een vuurmand en daarop flikkeren al die mensen vlees, kijken in de rook of alles goed gaar is en dan lekker smullen???Nou geef mijn happie maar aan de koeien aan de overkant, want door al die rook kunnen ze beter gratis hoesttabletten uitdelen. Nee dat barbekjoe-gedoe is niet mijn ding,  trouwens ik krijg ook haast nooit wat. Alleen als Leen me onder de tafel ziet dat gaat er nogal eens een stuk kipfilet onderhands. Lijkt dan net alsof we aan het dealen zijn met verboden dingen want Mamma Claudy wil dat gebedel niet hebben. Kom nou, ik vraag er niet om, ik kijk alleen heel lang naar Leny totdat ze zo nerveus wordt dat ze spontaan alle sauzen op haar witte T-shirt laat vallen en mij uiteindelijk toch maar een stuk vlees toewerpt. De lieverd.

Dus terwijl die dozen aan de leg zijn met die tegels kijk ik vanaf mijn schuilplaats ( onder de zonnebank van Mamma Claudy) zo veilig als het maar kan die hele show zo aan. Ik zie Leen lekker rood aanlopen, want pijn in de rug of niet maar als ze iets wil tillen en het lukt niet zoals ze wil gaat ze het juist doen. Haar straf?? Twee dagen kromlopen en extra pillen voor de pijn, die doos leert het echt nooit. Maar ze pakt 6 tegels tegelijk, ik hoor Claudy nog net roepen: Nee, je gaat zo achteruit en je moet naar voren!”

Te laat, want wat ik voor mijn ogen zie is nog nooit op de televisie vertoont, dus ik heb weer een film voor niets gezien. Pakt Leen die stapel met 6 zware tegels op, ik zie dat zij ze tilt tot aan haar hoogte waar haar korte broekje een elastieken ding heeft dat alles bijeen houd en zie haar zo in een keer een duik naar achteren nemen met stenen en al, terwijl ze toch naar voren moest volgens het gejoel van Mamma Claudy. Daar lag een stapel gebroken stenen met daartussen ergens ene Lena die met een paar zwarte knietjes en rood hoofd boos keek naar al dat steen om zich heen. Wilde zij zichzelf begraven, of zo?

“Kijk nou eens wat je gedaan hebt, nou komen mijn tegels niet uit!” mopperde Claudy

“Hoe gaat het met je schatje? Nou het gaat goed hoor dank je, alleen zijn mijn knietjes wat geschaafd, mijn armen liggen gezellig open van de schaafwonden, mijn kat kijkt mij lachend aan en vrouwlief zeurt dat haar tegels nou niet meer kloppen. Met mij gaat het goed dank u!"

Die bolle was woest natuurlijk en om haar domheid en om het feit dat zij nu extra werk had om weer zes tegels ergens anders vandaan te plukken want anders klopte te telling van Mamma Claudy weer niet en dat is een Mientje Precies, wil je niet weten.

“Kom hier help ik je even overeind!” Kijk en dat had Claudy nou net niet moeten zeggen, want ze is net geopereerd, heeft een nieuwe heup en denkt dat ze alles weer kan. Nu kan ze al veel maar iemand optrekken met nog een partij gruis op haar wit/grijze T-shirt?

Dus wat ziet mijn lodderig oog? Juist, ineens liggen daar twee belegen dozen midden in het zand tussen de tegels en de knie van Mamma Claudy ( de enige goede nog) wordt rood.

“O wat doe je nou?” hoor ik Claudy roepen.

“Ja dat is lekker, jij trekt mij toch op, je ziet toch dat die stenen nog op mijn tieten liggen?” 

Gaan die twee daar liggende bonje maken wie er nou wat en waarom, maar voorlopig lagen ze daar tussen de gebroken tegels, midden in het zandpad en de rubber hamer stond rechtop in het zand te wachten totdat hij de eerste tegel in de straat mocht meppen.

Voorlopig waren deze twee belegen dozen even bezig om op te staan, het gruis weg te poetsen en te zien dat het witte T-shirt als grijs uit de bus kwam, Leen met rode benen en een rood hoofd en Claudy mopperend naar Leny dat ze ook altijd alles stukmaakte wat heel was.

Ja maar daar moet je ook Leen voor heten, die sloopt nog iets als ze er naar kijkt. Soms lijkt het net die Gulie Meller die ook dingen laat bewegen en alles stukmaakt, lepeltjes en zo…

Al met al is het een mooi plekje geworden hoor, maar niet voordat Claudy voorstelde dat Leny maar achter haar boek of achter haar leppie mocht gaan zitten, Claudy deed het kleine stukje wel alleen. Dat kleine stukje is wel even 8 meter lang en drie meter breed, maar voor mijn moeder is dat een peulenschil. Voor Leen is dat een gebergte beklimmen, maar dan is ze nog in staat om een lawine te veroorzaken.

En ik? Ik lag dit zo heerlijk en relaxed in mijn eigen stulpje te bekijken en genoot, genoot van de dommigheid die mensen zo af en toe ( wat heet) over zichzelf afroepen.

Leen is en blijft een ramp in pocketformaat en Claudebauw is nou eenmaal een doehetzelfster, mijn eigen doe het zelf gemaakte Mamma. O ja en die veranda? Die staat er nog niet hoor, nog even wachten….Eerst even bijkomen van het tegelavontuur, de stumpers….

Love and Huggies van Charley 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

HEB IK WEER!!!!!!

Nou is alles oké, mij zul je nooit horen klagen, maar nou ben ik die bolle uit Zwolle toch echt zat hoor met haar fliepsapparaat, want ik krijg er ondertussen een kunstkop van. Ze had natuurlijk door die oogoperaties van haar al die tijd niet meer kunnen fotograferen, ik blij, zij triest, want toen was  haar ene hobby die ze heeft ( ze is niet zo actief hoor) toch even voor wat maanden stil blijven liggen. Ik was al blij dat haar batterijen leeg waren, weet ik veel dat ze zo een oplaadding in de muur kan steken zodat die krengen ook weer de kracht hebben om mij op de gevoelige plaat vast te leggen.  

Nou lag ik lekker vast te pitten en mamma Claudy zat met een theedoek te spelen, ja voel je het al aankomen!!

Ik was de klos natuurlijk weer, alsof ze niets anders te doen hadden die twee. Zie ik die bolle een duik nemen naar haar fototoestel, van die steeltjes erin, kijken naar mij, ik kijk natuurlijk link terug want met mij maak je niet zomaar de kachel aan. Ik heb al wat maanden rust doordat ze niet kan zien hoe ze mij moet borstelen, dus dat pleziertje ben ik al kwijt en nou begint ze weer met haar fliepsapparaat te rommelen. Ja die bolle ( hoewel, sinds die twee aan de lijn zijn ben ik ook lijdende) kan weer zien zonder bril en daar ben ik nou niet meer zo blij mee.  

Wel voor haar hoor, dat ze weer kan zien, maar dat betekent voor mij dat ik regelmatig weer de benen moet nemen naar boven wanneer zij de borstelmand pakt, of dat flitsding waar ik spleetogen van krijg als ze dat gebruikt.

Vooral als ik op die heerlijke dijen van mamma Claudy lig te pitten dan moet Leen mij hebben, dan ben ik zwak en weerloos en lui en slaperig natuurlijk, wel eerlijk blijven Charley!!

 

Kijk en dan neemt ze de boel goed in de maling hoor, daar ben ik inmiddels wel achter. Verdikkeme ik trap er na al die jaren nog steeds in. Zie ik haar een duik nemen ( naast haar staat een kistje met toestellen, ja die neemt geen genoegen met een toestel, de hebber) en voor ik het in de gaten krijg gooit mamma Claudy mij die theedoek over het hoofd en het carnaval des animal kan beginnen hoor( dat is Belgisch voor carnaval voor de dieren). Na twee foto's geef ik de moed maar op, want als ik niet meewerk dan blijven die twee mij wakker houden en geloof een oude kater er is een ding wat ik in koude dagen zoals deze graag doe en dat is lekker lang slapen.

 

Maar dan moeten er geen twee ouwe dozen mij steeds uit mijn schoonheidsslaapje houden, zo wordt ik snel oud en ik zag van de week mijn eerste rimpels al..

 

Huggies van Charley

!~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

MIJN LEVEN ALS KATER.

Kijk ben ik dan mooi of ben ik geen mooie goser die zomaar in de zomer tussen al dat groen en bloeiende voedsel voor de miertjes en de piertjes zit mooi te wezen?
O ik zou zeggen, zeg er us wat van.
Ik als kater der katers kan toch wel even showen tussen de blommen van mijn memmen ( sorry mammies)
Slaat die domme Lenepeen er gelijk weer een slaatje uit, die is echt niet te vertrouwen hoor, daar moet je zo mee uitkijken als dier zijnde. Je kunt niet zeggen dat ik je gewaarschuwd heb.
 
Als ik in de tuin gebanjerd heb en hier en daar even tussen de bloemen heb gesnoven of gerold door de aarde is het logisch volgens leen dat ik even de borstel door mijn poezelige haren krijg. Want anders zit alles onder de aarde in de voorkamer en dat kan madam niet hebben, stel je voor dat ze net klaar is met stofzuigen en dan komt die vlooienbaal ( ja hoor zo noemt ze me regelmatig) weer binnen met een kilo zand aan zijn flikker.( Dat is dus niet mijn taalgebruik, laten we dat even duidelijk stellen lieve mensen)
 
Als de borstelbeurt is geweest dan ben ik weer lekker vers en leny zit onder de pleisters van mijn gebijt en gekrabbel, want ik bijt ook rustig door haar pannenlappen heen die ze aantrekt. Ik pik niet alles van haar hoor!!
 
Nou heeft die doos me daar toch wraak genomen!! Niet te vergeven, never nooit niet.
In de avonduren zit ik altijd op de heerlijke dijen van mijn mamma Claudy, die zitten zo lekker, Leen doet altijd haar surfplanken over elkaar en dat zit mij te hobbelig vandaar.
Dus ik bij ma Claudy op schoot, zit ineens die bolle van Zwolle met een wintertrui ( hartje zomer, ben je dan mesjogge, trekt die volle zalen met haar trui???)
dus ze zit met die wintertrui te spelen en ik zie te laat dat ze haar fliepsapparaat eronderuit haalt, mij als een soort van arabier maar dan anders een trui omgooit en zie hier het resultaat.
Wil je nog zeggen dat ik een goed leven heb???
Nou hier valt dus wel over de discusimeren of zoiets maar dan anders...

IS DIT MIJN LEVEN????

DORIS

Nou kijk dit is dus Doris van de overkant. Dat is me er eentje!! Wil je niet weten,maar ik zal het je toch maar vertellen.
Deze Doris heeft een ontzettend lekker leventje, mag altijd naar buiten toe van zijn baasjes, zelfs als die op vakantie gaan dan mag Doris gewoon door een luik naar buiten en twee keer per week komt er iemand om hem te verzorgen, is natuurlijk veel te weinig, maar ja zo zijn mensen hé..
Eerst den mensch en dan zijne wij aan den beurt.
Doris heeft er wel lol in hoor, want als hij aan de wandel gaat durft hij gewoon bij ons op het dak te gaan zonnen, kopjes te bedelen bij Leny en brokjes natuurlijk, plakje beleg en slijmen dat hij doet!!!
 
Wordt er kotsmisselijk van. Hij is spierwit, heeft een groen en een blauw oog en als meneer zo doorgaat met de buurt in te pakken zal ik dat andere oog toch ook blauw moeten maken. Want de andere katten in de buurt krijgen nergens meer de kans om ergens in een tuin te gaan liggen zonnen. Het is een verrajer johhh...
 
Hij verraait je gewoon, gaat ie heel gemeen liggen mekkeren zodat een of andere buuf wel naar buiten komt en die katten dan haar tuin uitjaagt. Gaat de buuf weer naar binnen, gaat Doris snel in de zon liggen in diezelfde tuin. Het is zo een gluipdeken!!!!!
 
Nou laatst had ik hem mooi te pakken, zat ik op de schouders bij Leny terwijl zij hem zat te aaien op het dakje en wat brokjes te voederen, dus voordat die bolle er erg in had gaf ik hem toch een knal voor zijn kanis. Wat een penaltie zeg, wat een doelpunt.
 
Hij keek eerst scheel, toen draaide hij wat met zijn ogen, ( ik denk die flikkert van het dak af, doch helaas hij bleef liggen) en woedend stond hij op en draaide zijn kont naar Leny, maakte dat hij wegkwam.
 
Dus voorlopig heb ik geen last meer van Doris, hoewel ik laatst van Miepie de poes van de overkant al had gehoord dat hij in de tuin bij Japie zat die net was geopereerd aan zijn mannelijkheid ( wat dat ook moge zijn, hij schijnt nu geen echte man meer te zijn, snappu het nog, dan snap u meer dan ik)
 
Nou ik hou jullie op de hoogte van de kattenroddels hoor, maar ik laat mij niet verjagen door zo een witte tornado die denkt dat hij overal zomaar binnen kan wandelen.
 
Brutaal nest dat ie is...
Hugggies van Charley

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

MIJN TUIN LEEGGEHAALD!!!!!!!!!!!!!!

 

Kijk dat de meiden een chaletje hebben met een lap grond die helemaal van mij is natuurlijk ( als waakhond, maar dan mini) is helemaal okee hoor, heb ik helemaal niets op tegen, maar dat die lieve schat van een Claudy weer retour de hut gaat met een auto vol met planten doet mijn humeur verre van goed..Wil je zien wat ik bedoel???Nou kijk hier maar eens naar, om te janken gewoon.
Mocht ik eindelijk naar buiten ( nu heb ik een nieuw bandje met 10 belletjes eraan, voor de verandering kreeg ik er eentje extra)
zie ik alles behalve een stekkie om mij te verstoppen, loop je even mee door onze T.U.I.N????
Ik begin maar achteraan dan krijg je een beetje een indruk wat mama Claudy allemaal meegejat heeft, ook tot verbazing van Lenepeen die haar mond leek wel dat ding in de Efteling DE GAPER!!
Ja nou en waar moet ik mij nou verstoppen als Leentje mij roept??
Ik zoek en zoek, maar ik word er nou niet echt vrolijk van als ik even mag zeggen. Er staat niet veel meer, ik zal je laten zien wat er nog staat in dit zwembad van wat ooit mijn groene wildernis was..
Tja, de verf was ook niet in de aanbieding, wel bij de hut natuurlijk..
Het zelfgemaakte eerste zonnebankbed is al gesloopt en het hout is al elders, nou deze zielige nog. Nou geloof mij die gaat er ook aan hoor..
Die hebben alvast een logeerplaats weten te bemachtingen, zijn broer zat iets verderop.
In plaats dat ze nou naar die Camelia van Leen verhuizen, want dat ding zit vol met knoppen en Clau heeft nog niet de moed gehad om deze plant te verplanten naar dat andere land...Tja die is van Lena die zal daar niet zo blijde mee zijn, temeer daar zij die struik ooit kocht voor een rozenstruik, bleek het een Camelia ( wat dat ook moge zijn) te zijn, heeft dat ding jaren voor groene steel gestaan istie verleden jaar onder de blommen bedolven. Lena heppie de peppie en ik had een extra schuilplaats. Nou nakkes dus.
Wat er nog staat aan levend materiaal??Loop ie effe mee??
De Camelia in den knopkens
Dat Bremding staat er ook nog.
Hier ook nog wat knoppendingen aan de schuur.
Dat hartding is er ook nog, heeft Clau wel netjes bijgeknipt hoor. Moest van Lena, die dacht dat ze helemaal niets meer zag dan tegels in de tuin. Ach Clau is ook de rotste niet hoor...
De vlinderstruik die eerst hartstikke groot mooi en vol was is nu afgedingest en gaat weer groeien, dus ook daar kan ik mij niet onder verstoppen.
Kijk ziet die bolle mij toch nog, ondanks dat ik probeerde mij te verstoppen, da's pech camouflage weg....
Ik zoek en zoek in elke hoek, maar overal zie ik stompies van planten, Leny noemt dat wortels voor de planten die nog op moeten komen. Wel geschikt Lena, maar ik heb het al gezien, ik baal, heb danig de P in en ga maar naar binnen, de zon schijnt ook wel zonder mij in de tuin. Achter het raam is het ook warm.
Ach man wat heb ik toch de dampen in, als je goed kijkt zie je de stoom uit mijn oren komen. Whááááááááááá ben mijn plekkies kwijt.....
Huggies van Charley

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

VERBAZING MAN!!

 
SOWÉÉÉÉ'dat was een leuke verrassing, ik hoor nu ook tot de grote mensenwereld.
Daar zitten allemaal mensjes die allerlei dingen schrijven die best wel leuk en aardig zijn om te lezen, gaat echt overal over.
En nou mag ik ook meedoen. Is dat leuk of is dat leuk!!
 
Misschien dat er nu meer mensen komen lezen bij mij omdat ik toch als kater wel het een en ander over die mensjes kan vertellen hoor, want ik heb héél scherpe oortjes al zou je dat zo niet zien..
 
Mijn eigen mening mag ik hier zomaar neerzetten van die bolle van zwolle, zij is mijn voedermoeder, wel lief hoor maar ook vaak streng, mag niet eens lekker mijn staart achterna, wanneer zij net het rode kleed heeft gestofgezuigerd met het zweet op haar dikke lippen en een rood hoofd, daar is een bietje niks bij.
 
Dus al die haren die ik achterlaat zijn altijd goed voor een volle hand en dan zegt ze jaloers "Zo dat heb ik niet eens meer op mijn doos zitten!"
Nou wat ze daar mee bedoelt is mij een raadsel maar aangezien ik daar niet van hou ga ik gewoon verder met tikkertje spelen op het net schoongemaakte kleed. Ik lachen, zij boos.
Kan ook nergens tegen die appelflap.
Ze maken van mij soms ook een mesjoggene, zelfs op sjabbes moet ik meedoen, snappie dat nouwwwww!!???
Daar kan ik toch zo van balen van al die versiertruukjes die de mens de dieren aandoen!! Denken jullie nou echt dat wij dit leuk vinden?
Zie mijn gezicht en oordeel zelf.
Of nog beter ik heb stiekem een boek geschreven over mijn avonturen hier in die maffe huishouden van mijn twee moeders, als er twee de weg kwijt zijn nou geloof mij, dan zijn die het wel.
 
 
Het is nog te koop en zij die het gelezen hebben vragen naar deel twee waar mamma Leen zich een ongeluk aan tikt om het af te krijgen, ja want er moet natuurlijk van alles gebeuren wil ik het goed genoeg vinden om in het boek deel 2 te laten verschijnen. Niet dat ik verbeelding heb, maar mag ik even duidelijk maken dat mijn goede naam hier op het spel staat Lena???
 
Hier een kijkje in de keuken van ons gezin dat soms hectisch, komisch, mesjogge, triest, maar toch liefdevol is.
En in deze tijd van dierenmishandeling wat je steeds vaker hoort is het een verademing dat mama Leen haar geld wat ze ermee verdiend gelukkig aan de dieren en zieken kinderen geeft. Ze heeft geen strijkstok ( wasdatnouweer???) dus ze heeft alles zelf in de hand..
 
Hier is mijn boek, kun je ook kopen bij allerlei boekenwinkels en ook via internet ( is goedkoper hoor sstttt)
Leny Jansen van het Laar Kruis
( wat een handtekening heeft die doos zeg, niet normaal)
Nou ik hou jullie op de hoogte hoor van al mijn avonturen hier en om en in de tuin, want dat ik niet alleen ben zal duidelijk zijn...
Huggie van Charley tha man in tha houzze ( de enige man wel te verstaan)

 

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

MIJN GEADOMTEERDE OPA

Kijk dit is nou mijn geadropateerde opa. Opa Klok is eigenlijk de gedropeerde opa van mijn twee moeders maar ik vind als enige man in huis dat ik ook het recht op hem heb, dus als Opa bij ons is neem ik hem lekker helemaal in bezit. Eindelijk een kerel in huis. Opa is een lieverd joh, die kriebelt altijd achter mijn oortjes en kroelt altijd met mij, een goeie kerel en ik luister altijd naar hem, hij praat wel goed Zwols hoor ik kan hem verstaan maar je hoort toch dat hij uit een ander land komt net als Ome Hans zijn zoon en de rest van de kliekies..
Opa is mijn vriend en makker in goede en slechte tijden, een moordvent die ook een leppie heeft en volgens mij heeft hij ook een mooie vriendin daar heb ik de grote mensen om mij heen wel eens over horen praten, moet een hele lieverd zijn. Nouwwwheee als ze dat niet is dan krijgt ze me daar toch met mij te maken hoor want niemand komt aan mijn Opa Klok. Hij is heel lief, heel beschavend en nog een beroemde zoon ook die zich de blubber werkt, maar ja daar schept hij niet over op hoor...Het hoort het leven zegt hij. Istie niet lief mijn Opa?
We hebben dan wel geen adroptsiepampieren maar wij hebben onze Opa in onze dier en mensenhart gesloten, voor altijd..Want ik heb geen Opa meer en die twee belegen dozen ook niet, vandaar dat wij Opa gebombardie ehhh gedoopt hebben tot adrotische Opa..
Lief toch???
Huggies van Charley tha man in tha houzzzeee

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

 

DAT HEB IK DUS WEER

Kijk en zo gaan mijn moeders met mij om. Eerst pakken ze de tas met de scharen en borstels, geven mij een snoepje voor de lok, de glupedukers, dan aaien ze mij en paaien ze mij natuurlijk zo van "Wat ben je mooi, wat ben je knap enzovoort!"
 
Ondertussen is Leen bezig om haar fliepsapparaat in te stellen terwijl onze kunstenares van de hut bezig is om mij een permanente nieuw uiterlijk aan te meten. Krijg ik een spiegel ( zo heet dat in de mensenwereld) voor mijn giegel, zie ik een kat zóóóóó'  lelijk, leek precies op mij maar dan model kameel. Die knakker of knakkeres, dat zag ik natuurlijk niet deed precies wat ik deed.
 
 
Ging ik gapen, deed die aap dat ook, wilde ik mijn snor aflikken, deed die knakker dat ook. Totdat ik handen met een borstel en kam zag, net te laat, want ik wilde van de tafel afrennen, zie ik dat diezelfde knakker in dat kijkding ook zo een doos had met dezelfde kammen en borstels als ik op mijn rug had. Ik snapte er geen kruimel van.
 
Het is toch te gek voor woorden dat je moeders je voor een ding zetten zodat je ineens jezelf ziet. Dat was dus die spiegel, ik keek in mezelf, nee naar mezelf. Wordt je dan in de maling genomen. Ze hebben even mogen spelen met mijn vacht voordat de schaar erin ging. Nou zie het resultaat van mijn lijden met een lange ij!!!
 
Zo gaan de mensen met dieren om, is het niet schandalig???
Ik zoek een vereniging, zal even bij ome Zwamneus langsfietsen of hij mij kan helpen, het is niet dat mamma Clau weer een beetje kan lopen met haar krukken, maar aan haar handen mankeert echt niets zoals jullie zien,. Wat een afgang zeg. Ze hebben gelukkig mij nu weer in de normale kattenvorm gekamd en Leen heeft haar foto, is die blij dan die mesjoggene...
Nou ik heb weer geleden hoor bij die twee dozen.
 
 
Huggie van charley

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

HET GELE GEVAARTE

Wil je lachen??? Ik heb Leen een kunstje geflikt, nou man, dat was even een drama in pocketformaat. Maar gelachen dat ik heb. Zal het even vertellen. Je weet dat alles wat leeft, groeit en bloeit, daar moet je van Leen gewoon van af blijven, lekker met rust laten. Dat doe ik meestal wel trouw, alleen dan als zij in de buurt is.   Maar zodra Leen naar binnen gaat, kijk ik even of ze op zeker binnen is en dan begin ik te feesten. Party in de tuin. Dus laatst zat ze lekker te lezen aan de achterkant van het huis, onder het afdak, heerlijk aan de tafel met een bak koffie en haar eeuwige sigaret. Ze lette totaal niet op mij.

Nee, logisch, ik had laten blijken dat men mij kon vertrouwen door in de tuin te blijven en niet weg te lopen.   Dus  toen Leen bezig was met niets doen, had ik het ontzettend druk met en wesp. Dat kreng zat in een bloem van een mooie plant van Claudy en alles wat van Claudy is daar moeten ze gewoon met hun vier poten van af blijven. Klaar, ik heb gezegd. Ik zat dat zo’n poosje aan te kijken en was benieuwd wanneer die wesp eens op zou gaan zouten.

Die gele rakker bleef maar in die bloem zoemen, dus wat mij betreft kon het ook een bij zijn. Weet ik het verschil tussen die twee, ik ben ook maar een eenvoudige kat!! Ineens duurde het mij te lang, ik gaf die rakker een knal voor de kop, maar al wat gebeurde was dat er een paar blaadjes van de bloem afvielen.   O jee, dat was niet de bedoeling. Ik keek even schuin naar Leen, maar die zat gelukkig nog met haar neus in het boek. Toen de wesp gewoon doorbleef zoemen en plukken van die bloem, gaf ik hem weer een knal voor de kop, maar helaas er vielen weer wat blaadjes los. Ineens zat ik tussen de planten, ik dook op die klutwesp, gewoon vergetend waar ik was.

Ik vond gewoon dat hij te lang in mijn mama’s spullen zat te neuzen. Met een linkse directe, een rechtse uppercut knalde ik hem uit de plant. Yes, ik had beet, want ineens zat hij onder mijn linkervoorvoet. Ik gaf hem nog een jetser voor zijn kanis en hij lag kncok-out op de rug, zijn vier poten spartelend omhoog.   Maar dat gezoem hield niet op, ik werd er mesjogge van. Leen keek op, en zag mij. ‘’Charley, wat doe jij nou, ga uit die planten, kijk nou eens wat je gedaan hebt."

 Zij stond op, liep op mij af, maar ik ook niet gek, pakte die brommer van een wesp tussen mijn mooie lipjes en sjeesde naar de keuken, alwaar ik hem op de keukenvloer deponeerde, verbaasd kijkend naar die gele bromfiets, die nog steeds spartelde, met zijn vier poten nog in de lucht. Dat kreng was niet klein te krijgen.   En net toen ik hem nog een uppercut wilde geven, gooide Leen roet in het eten. Zij kwam in de keuken en brulde naar mij ‘’Laat dat beest met rust, kijk nou eens wat je doet luppo, geef hier.”

Ik snapte er eigenlijk niets van want Leen is als de dood voor alles wat bromt en vliegt en steekt. Dus verbaasd keek ik omhoog, (ja ze is nou eenmaal groter dan ik) en zag dat zij de vliegenmepper pakte, ze wipte dat gele gevaarte erop en liep ermee naar buiten. Ik erachteraan.  Wilde toch even weten waar zij met mijn buit heenging. ‘’Zo ga maar lekker even bijkomen’’ en met die woorden zette ze mijn vijand op een plantenblad.

Die is gestoord hoor!! In ieder geval leefde hij of zij nog en was waarschijnlijk in de stress geschoten van mijn aanval. Moet ie maar geen wesp worden!!Maar Leen had weer een leven gered en ik zat beteuterd naar die graftak te kijken, die eindelijk weer rechtop zat op dat blad. Uit de stress, maar geloof mij nou maar, ik krijg hem nog wel een keer dan knijp ik in één keer zijn angel uit zijn kont. Zo lekker puh... 

©leny kruis 

 

 

 

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

MAMMA CLAUDY

Nou mijn dag is het niet vandaag. Mamma Claudy ligt nu in het ziekenhuis, is dit huis niet goed genoeg meer dan? Ze zag er niet ziek uit, hoewel ze wit zag van de pijn in haar heup, maar ze krijgt er vandaag een nieuwe voor in de plaats. Zit ik alleen met die bolle die ook niet helemaal te genieten is natuurlijk, omdat ze mamma mist. En zo een operatie is niet effe niets hoor, daar gaat er ijzer in en beton vertelde Leny mij toen zij mamma Claudy had afgeleverd in haar ziekenbed. Gelukkig ging net de telefoon dat mamma Claudy in de uitslaapkamer was gearriveerd. Hebben ze dat daar ook al een uitslaapkamer? Wat een luxe, hier moeten ze gelijk hun mandje uit, aan de koffie en gaan met die banaan.
 
Maar mamma Claudy, gatver ik mis haar wel hoor. Ze liep al met veel pijn, ik kon niet eens meer op haar dijen slapen zo een pijn had ze. En die dijen van Leen zijn nou niet je van het...Die gooit altijd haar benen over elkaar en dan zit ik klem, nee dank je.
 
Maar gelukkig ( hopelijk dan hoor) komt mamma vrijdagmidag weer thuis, want eerst krijgt Leen een curcus van het ziekenhuis hoe ze een wond moet verschonen, waar ze op moet letten enzovoort. Nou is Leen zelf bijna een dokter, die snuf wil altijd van alles weten en weet dat ook vaak dus die gaat maar voor de rust in de tent want een nieuwe heup is niet niks hoor. En mamma Claudy heeft al een nieuwe knie. Nog even en we hebben hier een robot in huis die eet, slaapt, snurkt, en praat ook nog, lijkt me wel wat.
Nou ik hoop in ieder geval dat mamma Claudy snel weer op de zaal is want dan kan Leny even naar haar toe en dan hoor ik meer van die doos, aangezien ze niet in haar eigen tokkelt maar tegen mij kan ik het jullie weer vertellen, makkelijk toch???
Nou huggies van mij en tot tokkels maar wieder,
Hier een foto van mijn liefste mamsie...

.
Dit is mamma Leny, ook lief voor zijn anders krijg ik geen kip of lekkers, vandaar die foto gepikt...
Even een van mamma Claudy zoeken, ben zo terug.
Is ze mooi of is ze mooi, ik mis haar zo, hoop dat ze vrijdag weer bij mij thuis is en bij Leny natuurlijk...
Huggie van Charley tha man in tha houzzeee

Augustus 2010

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

KIJK IK BOOS?

Nou en? Als iedereen mij maar na gaat doen en denken dat ze leuk zijn, dan moet je wel van goede huize komen hoor.

Ik heb in ieder geval al een boek geschreven en die dozen die denken dat ze mij kunnen nadoen moeten nog een uitgeverij vinden o zo!!

Ik heb een vriendelletje op de Hyves van mamma Leen en dat is eigenlijk een Belgische bonbon, maar een schatje en dat is mijn eigen Polleke. Nouheee die kan tenminste mijn verhalen volgen en ik de hare dus zij mag het van mij, want ze is nog jong en ze moet nog veel leren hoor, ik leer haar dat wel die kleine drop, die kleine mooie rooie.

Maar als ik stiekem bij mamma Leen lees dat er weer een volwassen vrouw haar kat na loopt te doen dat krijg ik de kriebels,  die denken leuk te doen, nouwheee wat leuk zeg maar niet heus. Ik ben nou eenmaal een kater die iedereen kent en niemand kan Charley the man in tha houzzzeee evenaren alleen mijn ketakt met Polleke van Tante Loes kijk daar kan ik zandkeekjes mee eten, dat is zo een truttebol, die doet leuke dingen die ze eigenlijk nog niet mag doen, die kan ik nog wat leren, maar dat komt nog wel. Een kat heeft zeven levens en zij begint net....

Nou luitjes en alle fans van Charley, er komt nog meer hoor.Ik laat jullie niet in de steek.

Love and huggies from Charley tha man in tha houzzze

HEB IK DAT WEER?
Kijk waarom ik mij verstop? Dat zijn de volgende verschrikkelijke redenen.
1: Ik word uitgelachen door een stelletje malloten die zelf niet sporen, omdat ze een zonnenschijntje zien zijn ze helemaal door het dolle. Gevolg is dat ik weer naar binnen moest wegens het feit dat ik de kikker weer achternazat. ( wat was die boloog snel zeg)
Dat groene glibberding was vast niet alleen want ik hoorde achter de schutting van de buuf een gelach!!Om gek van te worden.
Kijk galbakkies jullie moeten lachen als ik begraven wordt, woest was ik op Leny maar omdat die knakker de tuin uit was mocht ik weer naar buiten hoor. Ik had me daar een stemming, om iemand, wie dan ook een knal voor zijn kanis te geven wie het ook was.
Ik was in staat om mijn koffer te pakken en weg te rijden naar verre oorden en niemand wilde ik meer zien zo boos was ik op Lena de mamma.
Zie je mij al gaan vertrekken, zonder kipfilee, zonder eiwit te pikken van het bordje van Lena, zonder een knuffel van mamma Claudy? Nee toch maar blijven dus.
Ik mis mijn bak ook, dus op een toilet zal ik het wel nooit meer leren op mijn leeftijd, denk je niet?
Ja die poes van de overkant die KLARA heet ze geloof ik, die doet het op de wc. Knap hoor, ik zou er gelijk inkukelen met mijn oude stramme poezelige pootjes, hoewel ik toch nog redelijk kan rennen door mijn tuin als ik een vlieg of mug achterna ren.
Nou ja laten we maar blijven lachen, het is lekker weer , dus ben ik weer alleen met Lena de Pena. Gelukkig is mamma Claudy nog altijd mijn reddende engel, maar die is weer helemaal beter hoor, die loopt alweer in haar overall dinges ( zoiets waar aan alle kanten zakken inzit om niets in te doen) te kijken wanneer ze aan de klus kan met een veranda. Valt best te doen als ik mij maar rustig houd en netjes mijn bakje leegeet, mijn toet schoonhoud en niet loop te zeuren. Dus weg met de negatieve gedachtes van Charley we gaan voor de zon, we gaan voor de lach oke???
Ik wens iedereen een fijne dag toe met veel zon en veel lachen hoor, dat is gezond...
Huggie van Charley tha man in tha houzzzeeee.
©
leny kruis

Maak jouw eigen website met JouwWeb