Mooie tandjes hebbie zeg, die smoelensmid heeft mooi werruk geleverd.

Maar ik moet toch ff iets rechtzetten hoor. Ik ben nog nooit van mijn leven, maar dan ook echt nooit als dame door het leven gegaan!!!! 't Is maar dat je het weet en ook never nooit nie meer mag vergeten.

Dat misgeverstand, tja daar kan ik dus ook niet aan doen, maar ik zal het jullie proberen uit te leggen.

Dat ik bijna in België woon, kan ik ook niet aan doen, ze hebben me ook maar in huis gehaald hiero ( ben ik wel ernstig blij mee hoor, ik heb een heel lief vrouwtje). En in België is Polleke een echte mannenaam, althans dat hebben ze mij wijsgemaakt. Hiero in Hollandio is het een meisjesnaam. Komt er nog bij dat mijn lieve mammie (snik, snik) door een toet is aangereden toen ik nog heel pietepeuterig klein was en ik dus een soortement weeskater was, mijn opvoeding door een hond gedaan is. Dus ja, wat wil je??

Ik vind het wel heel errug voor mijn vriendje Charley hoor, ze hebben hem helemaal voor het lapje gehouden....hij had beter naar een lapjespoes kunnen kijken.

Mooi dat wij zo af en toe eens met die letterblokjes mogen spelen, kunnen de grote mensen ook eens lezen hoe wij de wereld zien en beleven. 

Pootjes van Polleke en de rest van de bende.

ps. mijn tandjes zijn nog goed genoeg, vraag maar eens aan het vrouwtje, hoef ik dus nog niet mee naar de smoelensmid.

©loes ruyten

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

KIMMY

Hallo ik ben Kimmy en ik ben net naar de tandarts geweest, eigenlijk een smoelensmid maar dat mag ik niet zeggen van mijn moeder, die is nogal van de strenge generatiekloof. Die kloof, ach die overbruggen wij regelmatig hoor, ze is wel lief, maar aangezien ik hier met mijn vriendje Charley even mijn ponem wilde laten zien met mijn gebleekte tanden, gossie wat een dag was dat zeg.

Nou Charley had die ellende verleden jaar ook al, nu ik dus. Maar het moest gebeuren, kon zelfs niet meer genieten van de koekjes. En dat gaat mij dan iets te ver snappie??

Ik zag ook dat het vriendelletje ( gnignignignigni) hier als Polleke vermomd was, bleek het de echte Polleke van Tante Loes te zijn en een van het mannelijk geslaagde tiepje. Nou zit ik tussen al die kerels en nog katers ook.

Dat is lekker dan, alleen met dat verschil, de tanden van Charley zijn alweer aan de gele kant en de mijne zijn nog lekker van de witterige. Vind je ze mooi???

Ik wil niet roddelen, maar wisten jullie dat Polleke eerst als vrouw door het leven ging? Charley dacht al jaren dat die rooie een vrouw was, zat ie kwijlend bij het scherm te kjken naar de foto's die Tante Loes stuurde, blijkt het een kater zonder ballen te zijn, een je weet wel kater,. Lachuuuuuu....

Nou ze zijn in ieder geval vriendjes gebleven hoor en ik wil niet stoken, maar ik hoop dat het toch iets wordt tussen die twee, trouwens bijde moeders van Charley zijn toch ook gemerried...Wat maakt dat nou uit tegenswoordig.

Nou jeluitjes, ik heb even kennisgemaakt met jelui en natuurlijk kom ik regelmatig mijn ponem even laten zien, want ik wil niet stoken tussen twee katers, doch als hond moet je ook je tijd vol maken op een lange dag, behalve slapen vind ik zoiets toch wel leuk om te doen, effe porren tussen die twee.

Misschien dat ik ooit bruidsmeisje mag zijn??

Moel van Kimmy

//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

Kijk ik ben dus Polleke, mijn achternaam? Ach dat doet niet ter zake, mijn naam is net zo onuitspreekbaar als die van Charley "LE BOURGANVILLE" lijkt wel op een belgisch chocoladedinges, maar ik ben al voorgesteld dus ga ik nu even verder met mijn praatjes tegen mijn maatje Charley.

Sorry mensen maar ook wij hebben recht op een privé leven vandaar, voor de rest ben ik wel aardig hoor.

Yo Charley Gabbert

Je zal wel denken, wat heb ik nou weer aan mijn staart hangen, zomaar een poezenkrabbelt van mij, maar dat ga ik je uitleggen.

Tante Leen, beter bekend als jou Mama, heeft aan mijn vrouwtje gevraagd of ik jou eens een krabbeltje wil sturen, omdat je té ver weg woont om eens een keertje bij je te komen miauwen.

Maar eerst eventjes iets rechtzetten hoor, dit is wat ik mijn vrouwtje geverteld heb na jouw logje.

Er moet me nu toch echt iets van het hart, anders hou ik het niet meer. Hebben ze mijn vriendje Charley verteld dat ik een poes was.......kan per ongeluk gebeurd zijn, maar ik vind het zo verschrikkelijk sneu voor hem, hij was er helemaal van onderstebuiten.

Gelukkig is een en ander aan hem uitgelegd en heeft hij zelf ook zijn kant van het hele gebeuren verteld,

Joh het werd me bijna zwart voor de ogen toen het vrouwtje het voorlas, arme arme Caherley, hij heeft het toch al niet makkelijk momenteel, maar da's weer een ander verhaal.

En weet je wat nou het ergste is???? Nou, nou??  Dat het vrouwtje hier helemaal in een deuk gelegen heeft om het misgeverstand. Dat is toch helemaal ongelofeloos?  Of zie ikhet weer helemaal verkeerd??

Ik ben blij dat dit misgeverstand er nu niet meer is en dat we samen nog dolle avonturen kunnen gaan beleven.

Pootje van Polleke en de rest van de bende.

© foto Loes Ruyten

tekst Loes Ruyten

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Kijk en zie je nou een :jeweetwel van de klets klets kater??? Dacht het dus niet. Kijk dat Tante Loes en Mamma Leen zich een kriek lachen, ze moeten lachen als ik begraven wordt, dat ik al die jaren dacht dat Polleke een lekkere meid was, nee is het een goser, ben ik lekker in de aap gelogeerd dan!

Inmiddels is dat wel rechtgetrokken, maar hier in de tuin word ik toch een beetje scheef aangekeken hoor door de heren en dames kat en poezen. Die schijnen mij niet meer te vertrouwen, gewoon omdat ik eerlijk had verteld wat mij gebeurt was, nou Karel is van het lachen zo het afdakje afgesodelatafelt ( eigen schuld) maar die heeft nog nooit een vrouw gehad dus die heeft geen recht van spreken, ik ook niet dus we staan gelijk.

Polleke is nou gewoon mijn maatje en laat niemand aan mijn vriend komen want de calvelaria ( of zoiets maar dan anders natuurlijk) roep ik erbij. Niemand die mijn vrienden in de maling neemt,

Deze foto bewijst toch wel even dat ik een kerel van stavast ben hoor, wel met de pet van Leen op, maar voor de foto was dat even geen bezwaar, ik ben er gewoon onder gedoken toen zij haar fliepsapparaat weer aan het zoeken was. Ach ze heeft twee van die kijkdozen dus ze grijpt altijd wel raak, die doos.

In ieder geval ben ik nu op zoek naar een mooie poes, die aan mijn kwaliteit van leven voldoet. Mijn nieren zijn bijna op, mijn leeftijd is al van de ouwige en voor de rest gaat het goed. Laat mijn plas niet lopen hoor dus daar hoeft niemand bang voor te zijn. Ik doe nog netjes alles op de bak.

Nou in ieder geval ben ik blij dat ik toch nog even de kans kon grijpen om Polleke te rehalibitimeteren, want voor je het weet het je zo een slechte naam in blogland, daar passen wij katers voor hé Pol ouwe reus...

Love and Huggies van Charley