Ben ik weer eens. Jah joh je wil niet weten wat een moeite ik moet doen om nog eens met die letterblokkies te mogen spelen! Het vrouwtje was bijna nooit thuis en als zij er niet is staat die machien niet aan.

Maar vaanf mag ik weer eens, en ik heb nieuws, nou ja, nieuws, ik snap het niet meer.

Ik had jullie toch geverteld van de buik van klein bazinnetje? Ik snap het niet meer hoor. Was klein bazinnetje gisteren hier, ik weer lekker op schoot. Ja, op schoot! Die buik was weg dus geen bokspartijen meer! Maar waar ze nou gebleven was met hetgeen er in haar buik zat?? Geen idee.

En ik maar mauwen en mauwen da’k het niet snapte. Eindelijk had ze door wat ik bedoelde en heet ze me uitgelegd wat er was gebeurd.

Er zat in haar dikke buik een baby, wij noemen dat een kitten, en ie was eruit gekomen.

Kijk en daar raakte ik de draad kwijt. Ik bedoel maar, als er bij ons kittens komen is de moederpoes de enige die voor die kleintjes zorgt en moeders gaat dus echt de eerste dagen niet de hort op zonder haar kittens. Maar klein bazinnetje kwam zonder haar kleintje!

Eigenwijs als ik ben begon ik al een beetje boos te worden op klein bazinnetje, maar ja ik had weer eens de helft van het verhaal gemist.

Haar kleintje lag in het ziekenhuis (geen idee wat dat is) maar daar waren mensen die heel errug goed voor hem deden zorgen.

Vandaag heeft het vrouwtje me geverteld dat het kleintje weer bij zijn moeder is en dat ie goed groeit.

Nu maar hopen dat, als klein bazinnetje weer hier komt ze haar kleintje bij zich heeft. Kan ik hier in de buurt tenminste gevertellen dat ik een soortement van opa geworden ben!

Pootje van een zeer trotse poezeopa

tekst Loes Ruyten

animatie Loes Ruyten