******************************************************************************************

Yo Charley

Wat een opluchting dat jij onze Stompie en Jan in de gaten houdt dat het ze goed gaat daarboven, kan ik weer een beetje slapen 's nachts.

Overdag ben ik veel buiten om te zorgen dat er niemand van de buurtkatten in mijn tuin komt, ik sta er wel ff alleen voor, maar dat snappie wel.

Diejen Belg ligt tegenwoordig op het kleed, dus heb ik zijn plekkie maar ingepikt, durft ie toch niks tegen te doen, lekker puh!

Volgens mij hebbie het reuze naar je zin daar boven, oké je mis je mama's wel, maar je mag toch af en toe even deze kant op om ze een bezoekje te brengen! Tof joh, alleen jammer dat je niet meer lekker op schoot kunt kruipen bij Leentje.

Mijn vrouwtje gevertelde mij dat als jullie daarboven ook slapen net als wij hiero, je dan toch lekker kunt dromen over je favo plekkie! Je ziet, dat vrouwtje van mij denkt er wel over na hoor, die is met je lot begaan....(heb ik niet van mezelf..)

Nou gozerd, ik ga nog ff een inspectieronde doen en dan weer een tukkie

Doedels

Polleke en Sorbonne.

******************************************************************************************

Hier schrik je dan even van. Mijn maatje Polleke heeft ook een vriendje verloren, we gaan hem toch even bezoeken aan de poort, even in de boeken kijken of hij al is aangekomen, dan zou Minous hem gelijk een nieuwe staart aan laten meten. Lief toch dat ze dat hier gelijk doen.

Polleke gozer wij zullen hem wel onder onze hoede nemen hoor, zo een lieve knakker moet je nooit vergeten en als je het af en toe te kwaad heb, schrijf maar gerust naar Stompie en dan zorg ik wel dat hij het hier leest oke?? We laten de andere dieren niet alleen hoor, we zijn nog met zovelen. Je wil niet weten hoeveel zwervers er hier zijn gedumpt omdat de menselijkheid het even liet afweten. Maar jullie hebben goede dingen voor onze Stomp gedaan dus vandaar dat ik dit tog wel effe wil melden voor hen die het effe niet ziene zitten.

Doe je mamma de garoetjes en hou je taai ouwe gozer.

Huggie van Charley tha man in heaven

Boehoe Charley.

Ik ben zoooooo geverdrietig, dat wil je eigenlijk niet weten joh! Heb ik eerst onze Jan moeten hemelen, toe ben jij die kant op gegaan en gisteren (20-08-2013) riep mijn vrouwtje me en zij gevertelde mij dat onze Stompie (een beetje mijn mama) er ook niet meer is.Ik wist wel dat ze al oud was en dat er in haar koppie het een en ander niet goed meer meedeed, maar dat het zo erg was, dat wist ik niet dus. Mijn vrouwtje gevertelde mij dat ze niet meer wist waar ze was en wat ze deed en dat het daarom beter was dat ze boehoe boehoe, ik kan ff niet verder hoor maat.Mijn vrouwtje gaat nu verder vertellen, mijn pootjes kunnen niet meer!

Hoi Charley, ik neem het even over van Polleke, want hij kan zijn drai ff niet vinden, zo ondersteboven is hij van het heengaan van Stompie. Stompie kwam hier dik 18 jaar geleden binnen en heeft heel wat meegemaakt in haar leventje. Ze is haar staart verloren (vandaar de naam), heeft haar klein bazinnetje zien vertrekken en meer van die dingen.

Ze zorgde goed voor d andere2, altijd gaf zij hun de kans als eerste te eten en nam genoegen met de restjes, maar ze was wel de baas hier in huis.  Het laatst jaar werd ze dement, dan werkt je bolletje niet helemaal meer zoals het moet en dat gaf veel problemen.

Op den duur té veel problemen. We ( het vrouwtje en het baasje) hebben zzdan uiteindelijk besloten om haar verder lijden te besparen en om haar voor een gruwelijk einde te behoeden besloten om haar in te laten slapen. 
Ze zal nooit maar dan echt nooit uit onze herinneringen verdwijnen!

Ook onze Jan zullen we nooit vergeten!Charley, als je deze twee ontzettende lieve poezen daarboven tegenkomt, wil je ze dan een boodschap doorgeven dat wij ze ontzettend missen en nooit zullen vergeten??  Ook bedankt namens Polleke.

*****************************************************************************************    

**********************************************************************************

joehoe Polleke!!!!!!!!!

Kijk, dit mis ik dus. Die heerlijke dijbenen van mamma Clau. Soms mag ik even buurten van de bazin Minous en dan ga ik stiekem op haar benen liggen, op een gegeven moment heeft ze dan zware benen en Leen de slimmerd zegt dan dat ik erop ben komen te liggen vanuit mijn wolkendek.

Laat ze nou gelijk hebben, soms denk ik dat ze mij ziet.

Maar ik doe het niet altijd hoor, want ze heeft een namaak knie die dus helemaal van titriaanse stof en ijzer is, maar ze voelt het nog wel.

Hier gaat alles rustig hoor, Jan nog niet gezien, heb wel een bevel tot aanhouding uitgegeven via een dagblad dat hier elke dag verschijnt, missschien dat die Jan van jou wel kan lezen.

Laat je toch niet op je mieter zitten man, sla hem op zijn platte schollenkop, je laat je toch niet kisten door een andere idioot!!!!!

Nou, hier ben ik in ieder geva Charley the man en voor de rest, ach ik heb mijn natje en droogje, mag af en toe naar de mensendeur om daar even te buurten, kom ik mamma Wilma ook eens tegen, die heeft het helemaal naar haar zin hoor bij haar mamma en de rest van de familie. 

Ik fiets af en toe even naar beneden om te kijken hoe mijn twee belegen dozen het nog goed doen. Met Leen, ach die muts heeft ook altijd wat. Nou lag ze van de week weer te jodelen van de krampen, leek wel een poppetje aan een touwtje, ze moesten er beiden zelf om lachen, maar de pijn was toch waarschijnlijk te erg, want ze hadden overal zakken met ijs op haar benen en armen en handen gelegd, leek wel een ijslollie.

Nou goser, je bent weer op de hoogte, wie kiep in tuts, je ziet dat mijn Belgies al beter wordt en garoetjes aan je moesje Loesje....

Huggie from Charley tha man in heaven...

*********************************************************************************************

Yo Charley

Je hebt het wel goed voor elkaar gebokst daarboven! Saampjes met Allycat en Minous de dag doorbrengen! En ikkes?? Nou ik zit hier beneden nog steeds een zeer gerespecteerde buurtkater te wezen hoor.

Maar ik heb nog nieuws ook. Bij buuf (nee niet die van mijn vrouwtjes weblog) is een nieuw poezenbeest verschenen. En wat denk je?? Ook ne rooie net als ik!!!! Is zo brutaal als de nacht en komt zelfs in MIJ tuin.

't Is maar goed dat dieen Belg hem nog niet gezien heeft anders heeft ie geen lang leven. Ik laat hem maar, ik bedoel maar als opa kater ga je je toch niet druk maken over zo'n minkukel!

O ja, da klein mènneke is hier vandaag ook nog geweest, ik kan je gevertellen dat hij heel graagg wil kroelen, maar zijn handjes zijn een ietsiepietsie te sterk voor mij.

Ja zeg, ik ben ook al 13 hoor! Hij vindt mijn vachtje geweldig, ik denk dat hij het ook wil zo hard trekt hij er soms aan,

Normaal gemiauwd zou ik hem wel een rechtse willen verkopen, maar och hij is nog zo klein, dat doe ik maar niet, ik heb wel naar hem geblazen en heb toen de pootjes maar genomen.

Nou, ouwe dibbes, ik ga mijn mandje opzoeken voor mijn schoonheidsslaapjeen ik hoor nog wel van je.

Pootje van Polleke en de rest van de bende.

Ps1: Hebbie onze Jan al gevonden daarboven??

Ps2: Als je nog eens naar je mama's mag, niet meer zo plagen hoor.

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Heb ik dat weer!!!!!!!!!!!

Nog nooit zo snel promosie gemaakt als hierboven, zit al bijna op schoot bij Minoes de hoofdpoes. Ik werk op haar kantoor als een soort van boddiegard of sekretaris, zo eentje die je om alles een boodschap kan sturen. Maar ik moet wel hard werken soms hoor, moet de hel poezenbende in de gaten houden.

Ze hebben wel respect voor mij, zal je meemaken. Ik heb ook eerlijk verteld aan Minous dat ik even bij mijn moeders ben langs geweest om wat kattekorrels in mijn kamertje te sodelatafelen., Ze lag in een deuk, is inmiddels uitgedeukt en was niet boos, van haar mag ik vaker naar beneden als ik mijn eigen werk maar niet verwaardeloos.

Dus ben ik verleden week even in de nacht langs Lena gegaan, die slaapt zo weinig, ik dacht: Kom laat ik eens langs gaan, kijken of er wat te spoken valt.

Nou kom ik eindelijk in de hut, ligt die gekkerd te slapen. Ik dus heel voorzichtig over haar hoofd gelopen en heel voorzichtig met mijn snorharen langs haar neus. Gaf ze me daar toch een poeier tegen mijn treiter, tegelijk natuurlijk ook in haar eigen mombakkes..

Heb maar niet gewacht tot ze goed wakker was, want ze begon al te brommen omdat iets haar uit de slaap had gehaald…Ik dus..

Heb het aan mooie Minous verteld, die vond het een stunt..Nu maar weer wat anders verzinnen. Ik mocht een foto maken van de bubs waar ik goed op moet passen, er zitten een paar tussen die ik extra in de gaten moet houden omdat ze nogal eens vervelend zijn en dan moet ik ze ekstra straffen. Weet niet wat dat nou weer inhoud, maar voorlopig doe ik wel gezellig met ze mee, je bent een kat of niet. En een kat haalt nou eenmaal kattenstreken uit toch?

Tot tokkels, groet van Charley the man from Heaven.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

                        Charley: The Man From Heaven.

Nadat Charley twee afleveringen geleden was flauwgevallen, ontwaakt hij uit zijn eigen katzwijm en komt hij langzaam terug in zijn realiteit. Hoofdpoes zit tegenover hem en kijkt hem verleidelijk aan met haar groene ogen en haar witte voorpootjes strak naast elkaar.

‘Gaat het weer een beetje, Charley?’ Klinkt haar hoge miauwende- en kristal heldere stem.

Charley schudt zijn hoofd en kijkt nog eens goed waar hij is. Langzaam wordt alles weer helder voor zijn geest. Alles lijkt wel een droom; alleen die mooie hoofdpoes is heuse realiteit.

‘Ik heb de chef muizenvanger een andere functie gegeven en jij gaat voortaan in dat kantoor jou werk doen. Promotie, en dat heb je al snel voor elkaar Charretje’. Lispelt poes.

‘Heb je nog vragen?’

Charley ziet zijn kans en pakt hem, en vraagt met trillende stem haar naam.

Terwijl poes Charley aan blijft kijken draait zij haar hoofd iets naar echts en met haar tot spleetjes gevouwen groene ogen zegt zij heel verleidelijk: ‘Minous, maar dat blijft onder ons, hè, Charretje?’

Trillend en onzeker op zijn pootjes loopt Charley door het kattenluikje naar buiten, en meteen valt hem op dat andere poezen en katten met een boog om Charley heen lopen. Sommigen gaan zelfs respectvol aan de kant staan tot Charley voorbij is.

Dat stuk chagrijn van een voormalige muizenvanger ziet Charley aankomen, trekt een hoge rug en blaast zelfs even maar gaat dan toch met ontzag aan de kant.

Rondkijkend in zijn nieuwe omgeving, in zijn kantoor, kan Charley’s dag niet meer stuk. Een bakje fris water staat er, knabbelbrokjes en ja: zelfs een catering Cat komt binnen met speciaal voor hem verse warme kippenlevertjes.

‘Achter dat gordijn staat uw kattenbak’. Zegt de catering Cat en zij verlaat het kantoor.

Aan de muur ziet Charley een lege fotolijst. Dat in de kattenhemel veel mogelijk is blijkt wel uit het volgende: Charley haalt een foto van zijn aardse moeders uit zijn binnenzak, knipt deze passend in de lijst, en hangt hem op.

Herinneringen aan zijn aardse moeders maken Charley week en hij pinkt een traantje weg.

Dan gaat de telefoon en meteen is Charley terug in zijn rol als The Man From Heaven.

En hoe dat verder gaat? Daarover misschien een volgende keer.

Allycat.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Joehoe Polleke!!!!!!!!!!!!!!!!!

PS, DIT IS MIJN UNOFORM, MOOIE PET HÉ

Hallo ouwe dibbes van me. Dacht je nou echt dat ik niet even langs jou zou komen als het mag? Ik ga het wel aan Allycat vragen, maar dan moet ik hem ook wel eerst vertellen dat ik dacht dat jij al die jaren een vriendelletje van me was, niet wetende dat je een menneke ( dus van de andere kan) was. Maar ik hoop dat hij dat begrijpt.

Ik heb een bazin, die is mooi man, wil je niet weten, ik zou eigenlijk stiekem een foto naar je moeten sturen, maar ik wil je niet jaloers maken hoor, want er is niets mee te beginnen. Alleen die ogen al, daar verdrink ik haast in, maar gelukkig kan ik zwemmen.

Ik was eerst in de verkeerde deur gegaan, kwam ik allemaal bekende dooie mensen tegen die hier wel weer leven hoor, allemaal van die zangers en zo, mensen die doorgeleerd hebben, mensen die bekend zijn geweest door hun dans, muziek, kunst, weet ik het.

Zag in ieder geval een knakker met een vetkuip die met zijn heupen liep te wiegen, leek wel een meisje, was het ene Elvis, had allerlei gillende keukenmeiden achter zich aan. Die zei mij nog gedag. We verstaan elkaar wel hier allemaal. Mens en dier kan dus toch samen, jammer dat het alleen hier in de hemel kan en niet beneden.

Als jij nou gewoon af en toe een krabbel stuurt dan zorg ik er wel voor dat je weet dat ik het weet oke?

Nou gozer, droog je tranen, ik zal uitkijken naar Jan en de Belg en de rest en zal ze zeker de groeten doen, anders zal ik wel via de kattenpolitie ( hebben ze hier ook hoor) een opsportingsbeveel uit laten sturen zodat ze gevonden kunnen worden, hoef ik niet te zoeken.

Groetjes en wees lief voor je moeders, van Charley the man from heaven.

****************************************************************************************

Yo Charley

Ben ik nog steeds stikverdrietig dat ik mijn schrijfselvriendjekwijt ben, hoor ik van mijn vrouwtje dat je nog steeds van je laat horen vanuit het hiernamaals! Ik ben gelijk weer een stuk beterderder hoor.

Zo te lezen vermaak je je daar prima, gelukkig maar. Zo af en toe eens op bezoek gaan bij je mama's is natuurlijk supertof, alleen jammer dat je niet eens lekker kunt kroelen met ze, zoals ik daar hier heel veel doe sinds ik dacht dat ik je kwijt was en sinds Jantje niet meer onder ons is.

Wie weet kom je die daar boven ook tegen. Mocht dat zo zijn geef hem dan maar een dikke miauw van mij en Stompie en niet te vergeten die Belg.

Be wel errug benieuwd naar je belevenissen daar boven, ik hoor het wel via mijn vrouwtje.

Pootje van Polleke en de rest van de bende,

ps: dit heeft mijn vrouwtje geschreven, ik heb het voorgemiauwd, maar mijn pootjes trilden zo dat ik de letterblokjes niet goed kon aanraken.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Nou, welkom in de hemel.

Krijg ik me daar een begeleider, die mij wel even gaat vertellen wat wel en wat niet mag. Nou geeft dat niet, want het is hier hartstikke druk hoor. Mens en dier, dat loopt en sjokt allegaar door elkaar, ze praten met elkaar. Lijkt die flim van dokter doelittel wel die ook met de dieren tokkelde. Maar goed, ik heb een speciaal mannetje, een baasje hoor. Van hem moest ik elke week een stel muizen vangen, dat zijn natuurlijk geen echte muizen, want hier wordt zeker niet gedood. Je bent in de hemel hoor!! Het zijn eigenlijk fopmuizen, helemaal gerautraumatieseerd, zitten batte.dinges in zodat je ze later altijd kan heropjagen. In verband met het schoonhouden van den hemel.

Mijn vleugels heb ik al verdiend, mijn extra brokjes ook al en ik denk dat ik mijn hart ook verloren heb aan een schone dame die mij liet neerknallen van flauwte, alleen om mij mond op mond dinges te geven. Die blies me daar een partijtje lucht in mijn strot, stikte zowat de moord van liefde. Lucht kreeg ik al bijna niet van die prachtig ogende poezzzemoessss.

Dank zij Allycat heb ik haar leren kennen, ik weet haar naam nog niet, maar vraag wel aan de baas of hij mij even verder wil instuderen wat ik moet en mag doen hierzo.

Want de regels zijn een beetje streng af en toe hoor. Als je iets fout heb gedaan, of vervelend bent tegen een ander ga je zo de bajes in voor een tijdje en krijg je alleen water en brood maar dan in kattenvorm, net als bij de mensen. We gaan ook nog een keertje naar mijn moeders toe, ik mag eens in de zoveel tijd ( als ik genoeg muizen heb gevangen natuurlijk) even een kattenkwaadstreek uithalen bij mjn moeders. Ik had het al eens een keertje gedaan, maar toen kreeg ik van Allycat op mijn sodelaterij!!

Het was namelijk zo. Toen ik ging hemelen hebben de moeders gelijk alles opgeruimd van mij, mijn etensbakjes, mijn toilet in mijn eigen kamer, de kattenkorrels, de brokjesbak. Gewoon alles wat met mij te maken had, het verdriet was groot. Ik mekkerde nog dat ik er was, maar nee hoor, geen gehoor bij die dove doosjes, alleen traantjes..

Dus toen Leny het hele kamertje gesopt en geschoond had, geen kattekorrel meer te vinden, alles rook weer heerlijk naar de buitenlucht ( logische, het raam ging wijd open) ging de rest weer op de plaats, ineens veel ruimte en de deur ging dicht. Daar stond ik alleen in mijn eigenste kamertje. Alles weg, behalve allerlei foto’s op de leppies van die twee. O ja, en thuis natuurlijk een stel postzegels van mij in een lijst. Dus vergeten, nee dat nooit. Er gingen een paar dagen voorbij toen ik Leen in het kamertje haar flesjes water zag neerzetten. Haar blote surfplanken voelden de kattekorrels onder haar eeltzolen. Dat gezicht. Een miljoen waard.

“Clau, hoe kan dit nouwwwww????””

“Wat is er nou weer!” Mama Claudy heeft niet altijd geduld als ze net ergens mee bezig is en Leen aan haar tets zit te zeuren, geloof mij dat kan ze goed…

“Hier liggen allemaal steentjes van Charley!”

“Dat kan niet, want we hebben alles weggezogen en goed gedweild, wel tig keer geloof ik!”

Claudy naast Leen in het kamertje, stampende op de vloer, voelt ze ook ineens de steentjes onder haar mooie prachtige voeten.

“Krijg nou een dikke lip, wat is dat nou?”

“Clau, dat kan toch niet?”Is Charley misschien hier geweest en heeft hij nog gezellig een boodschap achter gelaten?”

“Hij was er maf genoeg voor!”

Nou om een lang verhaal kort te maken, ik had gewoon wat kattekorrels uit de zak gepikt en die op de schone vloer gestrooid zodat ze zouden weten dat ik er toch nog was.

Wat denk je!!!Nou, wat denk je???Gaan die twee weer in de huilmodes…

Daar krijg je als kater toch ook een kunstkop van!!!!!!!!!

In ieder geval mag ik van Allycat eens in de zoveel tijd even een kattestreek uithalen bij de dames, niet zo erg dat ze ineens aan de hartmonidinges liggen maar toch even laten weten dat ik voor altijd bij ze blijf hoor al heb ik witte vleugels aan de zijkanten van mijn mooie body.

Tot tokkels,

Huggy van Charley in heaven….

****************************************************************************************

   Charley en de hoofdkat. 

Charley is alweer enige tijd in het hiernamaals en dat begint hem zowaar eindelijk te bevallen. Hij kan het al beter vinden met de chef muizenvanger en dat spreekt voor hem. Charley vangt bijna dagelijks zijn vijf muizen; soms zelfs zes in één week. Waarna hij als beloning zijn vrije avondje krijgt, met zijn zelf gevangen trofee, en hij zich buiten op het plaveisel loom mag uitstrekken.

Vandaag staat er een bezoek aan de hoofdkat gepland. Om twee uur moet hij er zijn. Op het matje komen, of …?

Stipt om twee uur klopt Charley op het kattenluikje en wacht. Al snel gaat het kattenluikje open en Charley wordt naar een bureau geleid. De hoofdkat blijkt geen stuk chagrijn zoals die chef daar beneden, nee, het is een poes; en wat voor één. Een rood/zwarte lapjespoes die met haar grote groene ogen hypnotiserend in Charley’s ogen kijkt. Charley wordt helemaal week en blijft gebiologeerd aan haar ogen plakken.

‘Wil je iets drinken?’ Vraagt poes. Charley heeft geen woorden meer en kwijlt.

Poes begint te miauwen en complimenteert Charley met zijn gedreven muizenvangsten. ‘In één week tweemaal zes muizen gevangen, heel bijzonder en daarom ook een vermelding waard.’ Poes knijpt hierbij haar grote groene ogen geraffineerd tot spleetjes en Charley smelt helemaal van haar.

‘Omdat jij een bijzondere kat bent krijg jij een speciale vermelding die in de boeken zal worden bij geschreven.’

Het enige dat Charley kan doen is gapen, met open gezakte mond gapen naar die mooie hoofdpoes. Heupwiegend, en met haar staart in een verleidelijke krul loopt ze tergend langzaam met korte pasjes naar een kast, en pakt daar iets uit.

Poes houdt een glaasje vast, met iets erin en miauwt: ‘Vandaag ben jij mijn middelpunt en dat je dit niet wilt bewijst je grootheid; daarom hef ik het glas op jou. Proficiat Charrebarretje; dat je hier een bijzondere kat mag worden.’ En Poes biedt haar glas aan Charley aan.

Bonk! Charley is flauw gevallen van deze mooie woorden. Poes probeert hem bij te brengen door mond-op-mond beademing. Charley merkt dit maar blijft roerloos zo liggen. Hij geniet.

Hoe het verder gaat? Daarover misschien een volgende keer.

©Alley Cat

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

                  Kattenhemel.

Katten en poezen kunnen dan wel negen levens hebben maar ook voor hun komt eenmaal de tijd dat ook zij moeten gaan. Zij gaan dan, anders als mensen, naar de kattenhemel. Ben je toevallig een poes dan moet je het er maar mee doen; het is niet anders.

Katten hebben in hun hemel geen negen levens, dat feest is afgelopen. Wat zij wel hebben in hun hiernamaals is een hiernogmaals. Vooral dat laatste zijn aardmensen blij dat zoiets bij hun niet bestaat.

Het is in de kattenhemel heel anders dan op aarde, waar je eten- en drinken altijd op tijd wordt klaargezet. Hier is dat niet zo. Hier moet gewerkt worden voor het eten, hard gewerkt. Per dag moeten wij vijf muizen vangen en inleveren. Vang je er maar vier dan krijg je alleen kattenbrokjes, en bij drie muizen vergeten ze je gewoon. Maar bij zes muizen mag je de zesde muis zelf houden en verder iets leuks voor jezelf gaan doen.

In de kattenhemel zijn ook criminelen hoor. Die zitten allemaal in kooien en krijgen eenmaal per dag een bakje eten, oh en een kommetje water; meer niet. In de mensenwereld noemen ze het een asiel, maar hierboven denken wij er iets genuanceerder over.

Haha kijk, daar zit er weer één zijn bak leeg te schrokken en daardoor valt het laatste brokje door de tralies naar buiten. Uitgerekend dat ene brokje wilde hij zo graag hebben en dan valt het buiten zijn bereik. De oppaskat komt eraan, die ziet het brokje liggen en eet het achteloos zelf op. Miauwend en met zijn voorpoot door de tralie maakt hij kenbaar dat het zijn brokje is maar helaas: de oppaskat schrokt het al naar binnen.

Ik moet hier alleen maar om lachen want dat heb ik ook allemaal meegemaakt voordat ik tot chef muizenvanger werd gepromoveerd. Die tijd heb ik gehad.

Als alles na het eten rustig is strek ik mij heerlijk uit op het plaveisel en kijk omhoog langs de kooien. Daar boven, in het midden, zit een nieuwe. Zegt dat ‘ie Charley heet, en beweert dat‘ie The Man in the House is.

Morgen eens met hem op pad gaan, kijken hoe goed hij muizen kan vangen.

En anders? Tja …..

©Alley Cat.

Augustus 2013