Sinds Charley en Harry kennis hebben gemaakt met de tweebenige Goddelijke opperbaas heeft Minous afgedaan bij ze. Zij krijgen nu ineens een heel andere kijk op de kattenhemel. Dat is een hemel waarin niets moet maar alles mag, in alle vrijheid. Het strenge beleid van Minous en van Charley’s voorganger de Chef muizenvanger is hiermee teniet gedaan.

Slenterend lopen zij samen ontspannen langs het muizenveldje en ze bekijken de muizen niet eens. Nee, al pratend en lachend lopen zij rond. Ook het hek van de hondenhemel passeren ze. Blaffende en kwijlende honden die tegen het hek opspringen, maar daar hoef je als kat natuurlijk niet naar te kijken.

Samen halen zij herinneringen op van hun aardse leven met de rotstreken die zij hebben uitgehaald. En ook van het muizenveldje: “Daar, achter die schutting weet je nog Harry? Vingen wij destijds op één dag 8 muizen. Echt een gouwe tijd.” En zij spinden heel tevreden.

“Weet je wat?” Zegt Charley, en Harry draait nieuwsgierig zijn kop om. “Ik weet ergens nog een melkbar en daar gaan wij nu naartoe. Ik trakteer!”

Harry’s mond trekt in een heel brede smile en de twee begrijpen elkaar meteen.

“Maar hoe moet dat dan met Minous? ” Vraagt Harry. “Vanavond toch weer rapporteren zeker?”

“Minous kan het lazerus krijgen,” zegt Charley. “Wij hebben nu haar baas gezien en weten hoe die erover denkt. Na een jaar van hard werken in de kattenhemel gaan wij er nu onze tijd van maken. Op naar de melkbar Harry!”

En weg zijn ze.

Het is niet druk in de melkbar. Een kat of zes zitten er, en een enkele poes. Harry vraagt of Charley hem even wil knijpen want hij gelooft zijn eigen ogen niet.

“Wat is er?” Vraagt Charley.

“Kijk dan, achter de tap, wat daar staat.” Roept Harry verbaasd. “Een hond! Er staat een hond melk te tappen? Dit geloof je toch niet?”

Charley kijkt en kijkt nog een goed en slikt ….. “Verrek: dat lijkt Yvette wel?” En meteen worden er twee kommen melk voor ze neer gezet.

Harry, die al een tijdje droog staat treuzelt geen moment en slaat meteen die hele kom melk achterover. Met een bonk zet hij de kom terug en roept: “twee dubbele hier.”

Samen hebben zij de avond van hun leven, hier, in deze kattenhemelse melkbar. Ook maken ze hier veel nieuwe vrienden, maar daarover volgend jaar meer.

Als zij laat op de avond waggelend de melkbar verlaten wensen zij iedereen, dus ook alle lezers en schrijvers/sters van de smackbox, een heel fijne kerstdagen en een wonderful nieuw jaar 2014.

©Alley Cat.

©Peet en Petra..

Yo Charley.

Ik heb eens navraag gedaan bij diejen Belg die hier woont, over die goesting. Nou, die wist me te 
gevertellen dat het een ander woord voor zin of trek is. Als zij zegt: Kem ginne goesting in kip” 
gebedoelt ze gewoon dat ze iets anders wil eten dan kip! 
Ik heb ook gebegrepen dat jullie aar in Zwwollywood ook anders mauwen dan wij hiero, en dat dat 
poezemens dat mijn vrouwtje zo aan mij deed denken voor mij koeterwaals mauwt.
Om nog even op onze Jan terug te komen, ik denk dat hij echt wel waar hier is geweest maar ik 
was zo diep in slaap dat ik niet echt heb geverstaan waartie nou woont. Het was iets als: 4 keer naar 
links, 3 keer naar rechts en de rest heb ik niet meegekregen.......
Hopelijk kan je her iets mee.
Hou je diejen Harry wel een beetje bol in de smiezen, ik heb, net als mijn vrouwtje nl. het ernstig 
donkerbruine vermoeden dat ie het voor jou gaan verknallen en dat je niet meer bij je mama's op 
bezoek mag gaan. En dat willen we echt zeker te weten niet! Laat hem niet met je voeten daar 
spelen hoor.

Hou je haaks en tot tokkels.

Polleke en diejen Belg uit het zuiden.

©

Loes Ruyten

Ben even van de leg af hoor...

Ja, lieverds van Charley, ben even een beetje rustig geweest de laatste tijd, maar dat komt omdat we hier een overschot aan katten moesten plaatsen. Jullie kennen dit aardse probleem ook wel denk ik. Wij moeten natuurlijk alle ruimte maken voor die sloebers, want ze zijn verlaten, ziek , zwak en misselijk bij ons gekomen en wij hebben de taak ze goed op te knappen en vriendjes te worden en een goed huis te geven. Nou ze hebben het hier goed hoor. Wij zien allemaal op tegen dat maffe oud en nieuw wat de mensen in de wereld vieren, vol met vuurwerk om middernacht. Wij hebben dat verleden jaar ook gevierd met doppen in de oren en een masker voor zodat de kleintjes door konden slapen.

Maar wat een rare mensen blijken jullie eigenlijk te zijn. Het hele jaar hoor ik niets anders dan klagen en klagen, maar op dit soort dagen gaat de knip open en gooi maar los die eurotjes, alsof het niets kost. Krijg je volgend jaar weer allerlei acties op de telamvisie, je weet wel, dat kijkding waar Leen altijd voorzit met haar snufferd, o ja televisie heet dat toch??

O, wat ik hier laatst heb meegemaakt met Minous de bazin over ons kattenpark! Wil je niet weten, maar ik vertel het toch.

Het was lekker rustig in de wijk waar ik mijn werk heb met mijn bodiegart en wij liepen eigenlijk op huis aan, het huis van Minous om verslag uit te brengen dat er geen pepernoot te doen was en dat wij gingen spelen in de wei. Komt Minous ons tegemoetlopen, lief he? Dus ik krijg natuurlijk weer kriebels in mijn buik, mijn ogen worden altijd wat rood en ik voelde dat ik ging blozen. 

"De grote baas komt straks even langs om te kijken hoe het hier toegaat. Die man heeft het zo druk, maar nu zijn wij aan de beur..."O, God daar komt ie aan...

Voor ze verder kon tokkelen was ze alweer als een speer ervandoor gegaan, ons verbaasd achterlatende. Ik keek naar Harry, hij haalde zijn schouders op en zei "Vrouwen, ik zal die doosjes nooit begrijpen, het zijn vaak net mensen, ook die vrouwen dan hoor!"

Komt er een mensenmeneer op ons af, een vriendelijk kijkende oude baas en loopt recht op ons af. Ik dacht nog "Wat doet die ouwe hier?"

Maar goed, hij knielde voor ons neer, schudde onze poten en aaide ons over het bolleke.

Ik wist niet of hij ons kon verstaan, maar hij zei gelijk dat wij vrijuit konden praten omdat hij ons wel verstond.

"O, dus u verstaat ons, wat komt u hier doen, het is verboden voor andere soorten dan katten hoor!"

"Ja, dat weet ik. Zo heb ik het ook bedoeld, een hondenhemel, een kattenhemel en alle soorten van dieren hebben zo hun eigen stukje hemel gehad van mij, lief toch?"

Hij knikte en voordat wij konden knipperen van verbazing was hij alweer weg. We zagen hem nergens meer. Nou ja zeg!!!!!!!!

Minous kwam aanrennen en riep historisch als ze soms kan zijn"Is Hij al weg?"

"Wat nou, jij nam ineens de benen, hij heeft ons geaaid, poot gegeven en is weggegaan, grote gribus, moet je daar bang voor zijn?"

"Nou, ikke wel hoor. Weet je wel wie hij was?"

"Kan mij niks schelen maar hij hoort hier niet, al was hij de huisbaas, de baas over de hemel, wie dat ook is, hij hoort hier niet!"

"Dacht het wel Charley, wij hebben deze hemel te danken aan Hem, ik zei toch wie het was. Ben je helemaal van de wolk gelatafeld!"

''Je hebt helemaal niks gezegd, je bent er als een speer vandoor gegaan."

"Nou, dat was je grote baas nouwww, dat was God van de mensen en dieren!" Ze was boos op ons, omdat ze vertelde dat zij voor zij de kuierlatten nam ons had gezegd wie hij was.

Natuurlijk herinnerde ik het mij goed. Zij riep: O, God."

Dus hadden wij hoog bezoek.

Maar wat een lieverd is die man zeg, die straalt alleen maar liefde en nog eens liefde uit.

Daar moet je wel in geloven, of je nou wil of niet wil.

Nou, hij heeft mij een tof leven gegeven beneden, hier boven is het ook tof hoor, dank je wel lieve Heer.

Kom nog eens langs voor een bakkie en blijf wat langer...oke???

Huggie en knuf van Charley en de gang from heaven...