MAG IK NOU EVEN JA????

HET GELE GEVAARTE.

(kort verhaal uit het eerste boek van Charley)

Wil je lachen? Ik heb Leen een kunstje geflikt, nou man, dat was even een drama in pocketformaat. Maar gelachen dat ik heb. Zal het even vertellen. Je weet dat alles wat leeft, groeit en bloeit, daar moet je van Leen gewoon van af blijven, lekker met rust laten. Dat doe ik meestal wel trouw, alleen dan als zij in de buurt is. Maar zodra Leen naar binnen gaat, kijk ik even of ze op zeker binnen is, en dan begin ik te feesten. Feest in de tuin. Dus laatst zat ze lekker te lezen aan de achterkant van het huis, onder het afdak, heerlijk aan de tafel met een bak koffie en haar eeuwige sigaret.

 Ze lette totaal niet op mij. Nee, logisch, ik had laten blijken dat men mij kon vertrouwen door in de tuin te blijven en niet weg te lopen. Dus  toen Leen bezig was met niets doen, had ik het ontzettend druk met en wesp. Dat kreng zat in een bloem van een mooie plant van Claudy, en alles wat van Claudy is daar moeten ze gewoon met hun vier poten van af blijven. Klaar, ik heb gezegd. Ik zat dat zo’n poosje aan te kijken en was benieuwd wanneer die wesp eens op zou gaan zouten. Die gele rakker bleef maar in die bloem zoemen, dus wat mij betreft kon het ook een bij zijn.

Weet ik het verschil tussen die twee, ik ben ook maar een eenvoudige kat! Ineens duurde het mij te lang, ik gaf die rakker een knal voor de kop, maar al wat gebeurde was dat er een paar blaadjes van de bloem afvielen. O jee, dat was niet de bedoeling. Ik keek even schuin naar Leen, maar die zat gelukkig nog met haar neus in het boek. Toen de wesp gewoon doorbleef zoemen en plukken van die bloem, gaf ik hem weer een knal voor de kop, maar helaas er vielen weer wat blaadjes los. Ineens zat ik tussen de planten, ik dook op die klutwesp, gewoon vergetend waar ik was.

Ik vond gewoon dat hij te lang in mijn mama’s spullen zat te neuzen. Met een linkse directe, een rechtse uppercut knalde ik hem uit de plant. Yes, ik had beet, want ineens zat hij onder mijn linkervoorvoet. Ik gaf hem nog een jetser voor zijn kanis, en hij lag kncok-out op de rug, zijn vier poten spartelend omhoog. Maar dat gezoem hield niet op, ik werd er mesjogge van. Leen keek op, en zag mij.

 ‘’Charley, wat doe jij nou, ga uit die planten, kijk nou eens wat je gedaan hebt.”

 Zij stond op en liep op mij af, maar ik ook niet gek, pakte die brommer van een wesp tussen mijn mooie lipjes en sjeesde naar de keuken, alwaar ik hem op de keukenvloer deponeerde, verbaasd kijkend naar die gele bromfiets, die nog steeds spartelde, met zijn vier poten nog in de lucht. Dat kreng was niet klein te krijgen.

En net toen ik hem nog een uppercut wilde geven, gooide Leen roet in het eten. Zij kwam in de keuken en brulde naar mij: ‘’Laat dat beest met rust, kijk nou eens wat je doet luppo, geef hier.”

Ik snapte er eigenlijk niets van want Leen is als de dood voor alles wat bromt en vliegt en steekt. Dus verbaasd keek ik omhoog, (ja ze is nou eenmaal groter dan ik) en zag dat zij de vliegenmepper pakte, ze wipte dat gele gevaarte erop en liep ermee naar buiten. Ik erachteraan. Wilde toch even weten waar zij met mijn buit heenging.

‘’Zo ga maar lekker even bijkomen,” en met die woorden zetten ze mijn vijand op een plantenblad. Die is gestoord hoor!! In ieder geval leefde hij of zij nog en was waarschijnlijk in de stress geschoten van mijn aanval. Moet ie maar geen wesp worden!!Maar Leen had weer een leven gered, ik zat beteuterd naar die graftak te kijken, die eindelijk weer rechtop zat op dat blad. Uit de stress, maar geloof mij nou maar, ik krijg hem nog wel een keer en dan knijp ik in één keer zijn angel uit zijn kont. Zo lekker puh...

©leny kruis

©eigen foto