UIT DE OUDE DOOS VAN CHARLEY.

Heb ik weer...

Nou is alles oké, mij zul je nooit horen klagen, maar nou ben ik die bolle uit Zwolle toch echt zat hoor met haar fliepsapparaat, want ik krijg er ondertussen een kunstkop van.

Ze had natuurlijk door die oogoperaties van haar al die tijd niet meer kunnen fotograferen, ik blij, zij triest, want toen was  haar ene hobby die ze heeft ( ze is niet zo actief hoor) toch even voor wat maanden stil blijven liggen. Ik was al blij dat haar batterijen leeg waren, weet ik veel dat ze zo een oplaadding in de muur kan steken zodat die krengen ook weer de kracht hebben om mij op de gevoelige plaat vast te leggen.

Nou lag ik lekker vast te pitten en mamma Claudy zat met een theedoek te spelen, ja voel je het al aankomen!!

Ik was de klos natuurlijk weer, alsof ze niets anders te doen hadden die twee. Zie ik die bolle een duik nemen naar haar fototoestel, van die steeltjes erin, kijken naar mij, ik kijk natuurlijk link terug want met mij maak je niet zomaar de kachel aan. Ik heb al wat maanden rust doordat ze niet kan zien hoe ze mij moet borstelen, dus dat pleziertje ben ik al kwijt en nou begint ze weer met haar flietsapparaat te rommelen. Ja die bolle ( hoewel, sinds die twee aan de lijn zijn ben ik ook lijdende) kan weer zien zonder bril en daar ben ik nou niet meer zo blij mee.

Wel voor haar hoor, dat ze weer kan zien, maar dat betekent voor mij dat ik regelmatig weer de benen moet nemen naar boven wanneer zij de borstelmand pakt, of dat flitsding waar ik spleetogen van krijg als ze dat gebruikt.

Vooral als ik op die heerlijke dijen van mamma Claudy lig te pitten dan moet Leen mij hebben, dan ben ik zwak en weerloos en lui en slaperig natuurlijk, wel eerlijk blijven Charley!!

Kijk en dan neemt ze de boel goed in de maling hoor, daar ben ik inmiddels wel achter. Verdikkeme ik trap er na al die jaren nog steeds in. Zie ik haar een duik nemen ( naast haar staat een kistje met toestellen, ja die neemt geen genoegen met een toestel, de hebberd) en voor ik het in de gaten krijg gooit mamma Claudy mij die theedoek over het hoofd en het carnaval der animals kan beginnen hoor( dat is Belgisch voor carnaval voor de dieren). Na twee foto's geef ik de moed maar op, want als ik niet meewerk dan blijven die twee mij wakker houden en geloof een oude kater er is een ding wat ik in koude dagen zoals deze graag doe en dat is lekker lang slapen.

Maar dan moeten er geen twee ouwe dozen mij steeds uit mijn schoonheidsslaapje houden, zo wordt ik snel oud en ik zag van de week mijn eerste rimpels al..

Huggies van Charley.