EENTJE UIT DE OUDE DOOS VAN CHARLEY.

Reis om de wereld.
Ik ga jullie vertellen wat mijn reis om de wereld betekent in dit maffe huishouden. Stel je voor, ’s avonds na het avondeten gaat mama Claudy even achter haar p.c., en Leen, je raad het al, kijkt tv. Op zich allemaal niet erg, maar op zo’n moment verveel ik me te pletter. Heb dus sinds kort verzonnen dat ik als echte wereldreiziger een reis rond de wereld maak. Mijn wereld is eigenlijk maar klein, een grote kamer beneden, hal en trap dan een overloop met drie kamers. De zolder is niet geopend voor mij. Verboden gebied. Maar als ik ’s avonds de reis begin, start ik in de keuken, sjees als een speer naar de kamerdeur, dwars door de kamer, knal dan tevens tegen de deur aan als die bromtol van een Leen die dicht heeft gedaan, ren als en halve klootviool roets de trap op, scheur als een racer langs de hobbykamer, daarna stier ik de slaapkamer in, rondom het bed, glijd lekker uit over de matjes voor het bed, maakt niet uit, mijn vaart is niet te remmen. Sjees daarna door naar de logeerkamer, gil wat om mij heen, een soort Tarzanroep, of zoals Leen altijd maar zegt: “De lokroep van de bronzige eland.” Snap toch niet wat ze bedoelt, maar goed. Na dit kattegejank, ren ik weer als een speer naar beneden, gooi de kamerdeur met mijn slanke, sterke lijf open, glij als een bezetene over de houten vloer zo de keuken weer in. Loop dan voldaan en afgemat naar Leen kijk haar in de ogen, en zo goed en zo kwaad als ze is, staat zij op en geeft mij een hapje eten. Voor alle moeite die ik gedaan heb om alles overhoop te gooien en lekker lawaai te maken. Kijk, dat is nou mijn reis. En het mooie ervan is, ik hoef mijn koffers niet eens in of uit te pakken….
©leny kruis
Yo Charley

Je moet je niet zo op laten jagen door Ome Snor hoor, hij blaast wel, maar doet verders niks hoor.
Mijn bazinnetje kent hem al een poosje en die heeft me geverteld dat hij reuze meevalt.
Maarre ff wat anders: hier ist binnekort karreneval, kennen ze dat in de poezenhemel ook?? Ik zal
uitlegge wat dat karreneval is. Lopen de mensen met rare kleren en geverrefde gezichten rond en
drinken een biertjes (mag ik niet) en hebben een boel lol. Doen ze een paar dagen per jaar en dan
zijn ze weer een soortement van normaal........
Het klein bazinnetje doet ook mee aan die zottigheid en da betekent dat da klein mènneke weer hier
komt logeren! Da's voor mij ook een soortement karreneval.
Nou, ouwe dibbes, ik hoor je wel weer en hou je taai daar boven hee!
Pootje van Polleke en diejen Belg.

©Loes Ruyten
Harry op vrijersvoeten.

Sinds de leidinggevende hemelpoes Minous is afgemarcheerd, is het leven in de kattenhemel
er een stuk gezelliger op geworden. Eigenlijk is het zo dat Minous is weggepromoveerd, maar
dat behoeft nu verder geen betoog. Charley en Harry vochten destijds wel een innerlijke strijd
uit wie van hun twee met Minous mocht … ehhh … een glaasje drinken. Ja: laten wij het daar
maar op houden.
De twee hemelse boezemvrienden, Charley en Harry, hebben beide zo hun eigen invulling
over aardse katten en poezen. Één groot voordeel is dat aardse katachtigen niet kunnen praten,
anders dan alleen miauw, krrr, of een dikke staart opzetten en blazen als dat hun nodig lijkt.
Op zich een gebeuren dat aardse tweevoeters niets zegt maar buurkatten ondertussen wel de
stuipen op het lijf jaagt. Tussen de bedrijven door helpen de aardse katachtigen nog wel even
een huiselijk bankstel naar de gallemiezen, dat dan weer wel. En dat is kat-eigen en bovendien
iets dat tweevoeters maar niet consequent willen begrijpen.
Harry weet er anders ook wel raad mee. Hij loopt door zijn geliefde wijk. Door steegjes en
over schuttingen. Hier en daar gaat hij op een schutting zitten gluren en spitst zijn oren of
er niet toevallig een bevallige krolse poes te horen is; of te ruiken. Zijn op de proef gestelde
geduld wordt al snel beloond. Alsof Harry het al ergens verwachtte hoort hij aardse Floor
miauwen op een vreselijke manier, een miauw-geluid dat Harry’s haren te berge doet rijzen
en hem meteen rechtop doet staan. Harry schudt zijn vacht uit en likt even om zijn baard. Dan
springt hij de tuin van Floor in, zich goed bewust van het alom loerende aardse gevaar dat
poes Prinses hem de oren wast. Of het lot met hem is weet Harry niet maar hij ziet Floor’s
keukendeur openstaan, grijpt zijn kans en glipt snel naar binnen. Daar ontmoet hij bronstige
Het gaat mij te ver om hier dieper op in te gaan. Dit vanwege het persoonlijke karakter.
U, als lezer zult dit begrijpen.
Harry wast zich en poetst met zijn voorpoten over zijn neus en oren. Dan valt Harry in diepe
slaap. Noodgedwongen onder Floor’s keukentafel want de buitendeur is ondertussen door
zo’n niet nadenkende tweevoeter dicht gedaan.
Kort daarna merkt een andere tweevoeter Harry’s aanwezigheid op en begint luidkeels een
scene te maken. De buitendeur gaat wagenwijd open en Harry kan zich veilig uit de voeten
maken. De buitendeur knalt achter hem dicht. Harry kijkt nog even achterom als hij op de
schutting zit en likt tevreden kijkend zijn baard. Dan gaat Harry terug naar de kattenhemel,
terug naar zijn vriend Charley. In de melkbar verhaalt Harry uitgebreid aan Charley over
zijn escapades en dikt het nog eens extra aan. Barhond Yvette kijkt laagdunkend naar het
opscheppende tweetal.
En of Floor nu ineens opvallend dikker gaat worden? De tijd zal het ons leren. Ik denk er
ondertussen het mijne van.
©Ally Cat
POLLEBOL OUWE REUS.

Ik moet heel snel opschieten, want ik hoor net dat Ome Peter achter je vodden zit met weer zo een opschepverhaal, zeker over Harry. Ik heb het nog niet gelezen, maar het zal wel wat moois wezen.
Ik zou me niet op me kanis laten meppen door zo een zwartjoekel hoor, niet bang zijn, benne zij ook niet. Gewoon de eerste klap is een euro waard, de rest krijg je toch terug in wisselgeld. Lekker rustplekkie hebbie daar!!
Die vliegkatten vallen wel mee hoor, ze hebben allemaal verschillende diensten, dus ik krijg nooit dezelfde mannen mee, dat zouden ze niet trekken die arreme lijers.
Nou ik ga gauw want die snor zit achter me togus aan.
Tot tokkels maar wieder ouwe reus.
Groet van Charley the man in heayven
Februari 2014
Yo Charley

Het bazinnetje heeft me geverteld welke streek je je mama Leen weer hebt geleverd.....Joh ik heb nog buikjespijn van het lachen, maar dat moet je maar niet verder vertellen hoor.
Wel jammer dat mamma Claudy in de lappenmand zit, hopelijk is ze weer snel opgeknapt.
Kanne die vliegengeltjes niet van te voren af spreken wie waar stuurt?? Om de beurt voor en achter of zo?? Ik gebedoel maar, als dat zo door gaat met dat gekissebis loopt het nog eens fout af hoor. In plekke van een zachte landing, zodat je mamma's je niet horen, knal je dan zo hun huissie binnen!
Zie je het al voor je?? Mamma Leen een hartverzakking en mamma Claudy die van schrik uit haar mandje valt!
Ik heb hiero ook nog ff de bink uit moeten hangen, een of ander zwart mormel wat ik niiet ken dacht hiero in de tuin te kunnen bivakkeren! Nou mooi niet hoor, ik heb dat mormel eerst waargeschuwd, maar ja die wilde dus niet luisteren! Tja, dan maar wat blazen en een hoge rug, helaas ook dat maakte geen indruk. Dan maar een robbertje vechten, wel met ingetrokken nageltjes, ik ben niet van het bloederige! Uiteindelijk heeft dat mormel dan toch gemiauwd dat ie niet zonder mijn toestemming in mijn tuin zal komen. En dattie het ook zal doormiauwen aan alle andere mormels in de wijk.
Pfffff, ik ben er helemaal kapot van en ga nu lekker een plekkie zoeken bij het bazinnetje om weer lekker warm te liggen en maar hopen dat ze me een beetje boel gaat masseren voor mijn spieren. Ik gebedoel maar, ik ben ook niet meer een van de jongste, maar ik sta nog wel mijn mannetje.
Nou, gabbert, vermaak je daarboven en hou alles in de poot. Ik ga je weer horen via mamma Leny.
Pootje van Polleke en diejen Belg.
Maak jouw eigen website met JouwWeb