YO POLLEKE OUWENE BELG.

Doe het rustig aan hoor, want voor je het weet is het een grote goser en hangt ie je zo met twee knijpdinges aan de lijn waar mamma haar slippenparade altijd laat drogen. Moet altijd aan een vlaggeschip denken als de was buiten hangt hierzo beneden. Ik zal zeker in het bos bij de hut komen hoor, mag van de Baas hierboven, dus kan ik Leen weer even lekker jennen of plagen, meestal ga ik op haar boek liggen, zoals ik hierboven bij mamma Claudy deed, die zat toch te tokkelen door zo een apparaat.
Weet jij hoe die andere kant stem er in zit? Zo een klein ding, daar kan toch geen mens in.
Ik ben dan wel wijzer geworden na mijn aardse avontuur, maar slimmer? Dat moet ik toch even overleggen met de huisbaas van de kattenschool hier, dat is een school waar katten een soort van heropvoeding krijgen, wel streng, maar dan leer je ook wat.
Dan ga ik toch eens vragen hoe die mens in een plat tokkeldoos komt en terugantwoord.
Nou ouwene Belg, ik hou het kort want Leen komt met de koffie terug, dan moet ik hier niet zitten met dit scherm aan de opening, anders weet ze niet wat er gedaan is. Raakt ze van de leg...
Dag ouwe reus, groetjes aan je bende en je suikervrouwke daar ( Leen is ook zo een suikerbeessie) Die heb ook alles wat een ander heeft, vin je ook nie???
Dooeiiii
Greetz from Charley the man from heaven
Yo Charley
Het is een tijdje stil geweest vanaf deze kant en dat had alles te maken met het vrouwtje. Die heeft het heel errug druk gehad met werken (geen idee wat dat is, ik doe dat uiteraard niet!), ze moet mijn paleisje netjes en schoonhouden en ze heeft last gehad van haar suikerbloed. Da's allemaal mensentaal en daar snap ik niet zo veel van.
Dus ja dat letterblokjesmachien heeft niet veel aangestaan en kon ik er niet mee spelen.
Veel heb ik niet meegemaakt de afgelopen tijd, die rooie van hierneffen houdt zich gedeisd, die van de andere kant weten dat ze niet met mijn pootjes moeten gaan spelen.
Da klein mènneke komt ook hier spelen met het vrouwtje en dan wil hij ook met mij kroelen. Voor effekes is dat wel leuk, maar ik mot ook aan mijn schoonheidsslaapje denken en vergis je ook niet in die kleine grijpertjes van da klein mènneke! Daarmee aait hij over mijn mooie velleke, maar af en toe pakt hij aan mijn oortjes en da vink nie leuk! Om hem nou direct te straffen zoals mijn mama dat heel lang geleden deed gaat me te ver. Ik ga dan maar naar boven om daar lekker te gaan slapen op het zachte tapijt.
Mijn vrouwtje heeft me geverteld dat het jou ook niet voor de wind gaat, joh komt allemaal wel weer goed, ff door de zure appel bijten voor zover je appels lust dan toch.
Oeps het vrouwtje komt eraan, ik ben pleitstralen.
Pootje van Polleke en diejen Belg.
O, ik zalle efkes ene foto van die kleine blaag meesturen, ken je nagaan wat ik straks te leien hebt als hij groter wordt, hangt ie me straks met den oorkes an den wasleinen buiten....

©Loes Ruyten
©Eigen foto's
Charley baalt.

In de vorige aflevering lagen Charley en Harry doodziek in hun manden, maar inmiddels is de kattenhemelse griepgolf voorbij en de twee gaan weer over tot de orde van de dag.
Harry moet op gedragscursus en is een hele week weg. Charley doet nu alleen de controlerondjes.
Verveelt loopt Charley door de straten en kijkt ongeïnteresseerd in het rond. Aan de overkant ziet hij een muis bij de groenteboer maar het kan hem niet schelen. Midden op de stoep gaat Charley zitten en begint zich te wassen. Met lange halen vanaf zijn schouder tot aan zijn tenen. Ook de rechter achterpoot wordt niet vergeten en Charley tilt zijn achterpoot hoog op zodat hij elk plekje kan bereiken. De linker achterpoot laat Charley voor wat het is want die had hij gisteren nog gewassen. Dan nog even zijn borst wassen, vanaf zijn kinnebak tot aan zijn buik met grote halen. Wild schud hij zijn kop en gaat dan verdwaasd zitten kijken, midden op die stoep.
Als Charley de hoek omloopt vind hij een gaatje in de heg. Hij kijkt door het gaatje en ziet heel hoog gras. Nieuwsgierig naar wat hij tegenkomt sluipt Charley door het hoge gras. Een paar vissenkoppen liggen er maar Charley heeft daar zelfs geen trek in. Zo te ruiken is dit de achterkant van de visboer waar Harry laatst een makreel heeft gejat, en die zij samen hadden opgegeten.
Stil blijft hij zitten, met zijn voorpootjes stijf tussen zijn achterpootjes in zit Charley daar te dagdromen. Hij krijgt weer beeld over zijn vroegere leven, zijn leven op aarde bij zijn aardse mama’s. Wat was het altijd fijn om bij de caravan te zijn en daar door het hoge gras te schooieren. Één mama deed rare dingen met hout en de andere mama keek door haar bril in een ding met blaadjes. Weemoed overheerst en het verlangen om daar weer terug te zijn, maar dat gaat nooit meer. Eenmaal in de kattenhemel kun je wel terug naar de aarde om te gaan spoken, maar meer ook niet. Charley huilt zachtjes en kijkt om zich heen of niemand hem ziet.
Terug naar de realiteit kruipt Charley door het gaatje in de heg naar de straat. Vlakbij staat een vieze kwijlhond en Charley rent er met een dikke staart en hoge rug, blazend op af. De hond schrikt zich lam en rent er vandoor.
Aan de overkant van de straat hoort hij barhond Yvette roepen maar Charley heeft er geen zin in vandaag.
Was het maar vrijdag dacht Charley, dan komt Harry terug en kunnen we weer lol maken.
…… Hoe zal dit verder gaan? Och …: wij wachten het geduldig af.
©Alley Cat.

Maart 2014
Vier Russen.
Het is stil in de kattenhemel, verdacht stil. Alley Cat werpt een blik in de kamer van Charley en Harry en ziet ze beide in hun mand liggen. Ze zijn ziek! De kattengriep heeft toegeslagen in het hiernamaals.
Het begon allemaal toen Harry naar de aardse tuinen sloop en op het tuinhek van kroelse Floor afwachtte of hij zijn slag kon slaan. De hele nacht bleef Harry wakker maar zonder resultaat. Wel kreeg hij het erg koud van het stilzitten op dat hek en dat ging hem niet in zijn koude pels zitten. Gisteren begon dan dat niezen en proesten, en met een totaal uitgewoond gevoel ligt Harry nu in zijn mand te slapen. Zijn ademhaling gaat soms onregelmatig.

Charley is ondertussen door Harry aangestoken en ligt nu ook zo duf als een konijn in zijn mand. Soms opent Charley één oog en kijkt verdwaasd om zich heen. Hij kijkt kort naar Harry en doet enkele verwensingen naar hem, maar daarmee gaat de griep niet over. Harry opent voorzichtig één oog en gluurt spiedend naar Charley. Harry wast zich, meer een wanhoopsdaad dan dat hij dit verstandelijk kan beredeneren, en poetst met zijn voorpootjes over zijn neus en oren. Dan legt Harry zijn kop op zijn voorpootjes en valt in diepe slaap.
Beide liggen ze daar, uitgerangeerd en met hun kop op hun voorpootjes slapen zij hun virussen weg. Gesnurk overheerst de stilte.
Barhond Yvette zet een schoteltje vers getapte melk neer met wat aspirientjes, en verlaat op haar tenen sluipend het vertrek.
Wij wensen het duo een snelle beterschap.
©Alley Cat.
Maak jouw eigen website met JouwWeb