Charley gaat het anders doen.

Sinds het vorige verhaal is Charley de dingen toch anders gaan bekijken. Hij waardeert nu nog meer de plek waar hij is en is daar dankbaar voor. En juist die dankbaarheid wil hij nu delen met zijn omgeving, met Harry, en met iedereen die hij tegenkomt.

Harry, die aan het eind van het vorige verhaal omver werd gelopen door Charley, komt erbij zitten en vraagt wat er in hemelsnaam met Charley aan de hand is. Heb je wat verkeerds gevreten? Vraagt Harry.

Wij gaan het hier helemaal anders doen. Oreert Charley er lustig op los. Dat strakke regeltjes gedoe hier moet maar eens afgelopen zijn. De kattenhemel moet fijn zijn, en vrij om in te leven. Dat verdient iedere katachtige die na het aardse leven hier komt.

Hoe wil je dat gaan aanpakken? Vraagt Harry.

Wij gaan eerst het muizenveldje aanpakken. Zegt Charley. De katachtige krijgen vanaf nu voldoende eten en drinken zodat ze geen muizen meer hoeven vangen maar goedmoedig, en in vrede naast elkaar kunnen leven.

En ook die blaffende honden achter dat gaashek voorbij het muizenveldje moeten wij aanpakken. Je weet wel, daar waar wij Yvette hebben weggehaald. Ook die honden moeten vrij kunnen rondlopen. Oren, poten en staarten die op aarde zijn afgebeten, of afgeklemd gaan wij er hier weer aanzetten. Maar ook iedereen die geen echte poes of kater meer is, daarvan wordt alles weer goed gezet.

Is dat eigenlijk niet een beetje eigen belang ook? Vraagt Harry.

Charley kijkt Harry nu heel geniepig aan en trommelt op zijn bureaublad. Harry bindt in.

Dus Harry: jij gaat op pad om alle beschadigde dieren te inventariseren en te zorgen dat elk dier op tijd voldoende eten en drinken krijgt.

Heb jij nog vragen Harry? Dan wens ik je alle succes en anders weet jij mij te vinden hé?

Harry begint al te zweten bij het horen van al dat werk maar staat toch op en loopt zonder morren het kantoor uit.

Charley zet zijn stoel een tandje verder achterover en trek een bureaulade open. Hij schenkt zich een heerlijke borrel in en legt zijn gestrekte achterpootjes op de lade.

Nee, hier gaat Charley nooit meer weg. Dat delegeren bevalt hem prima.

Nu ben ik benieuwd hoe dit verder gaat.

©Alley Cat.

Oktober 2014

Yo Charley

Dat kannie toch echt waarnie geen vijanden noemen hoor! Ik wou dat mijn vrouwtje ook van die vrolijke rakkers hiero in de tuin had staan, maar dat gaat helaas niet vanwege diejen Belg. Die moet niks van die rakkertjes hebben en pleurt ze zo in de vijver van de buuf, is die ook weer boos.

Nee, dan mijn vrouwtje, die gaat gewoon op vakantie zonder mij mee te nemen! Nou vraag ik je, dat kan toch niet? Ze pakt gewoon haar koffers, geeft mij een aai over mijn bol en is verdwenen/ Oké, oké, dan komt hier wel een lieve meneer of mevrouw om voor mij te zorgen, maar da's toch anders dan mijn eigen vrouwtje. Valt nog veel mee dat ze geen foto's heeft gemaakt van mijn neefjes in dat verre Frankrijk.