HIJ IS ER WEER HOOR!!

De kids mogen weer bang gemaakt worden door de ouders en bedreigd wil ik hier nog net niet zeggen, maar dat ze deze maanden gegijzeld worden door hun eigen ouders kan ik gevoegelijk aannemen. Want als je niet lief bent krijg je geen kadootje van Sint in je schoen en als je zo doorgaat dan kun je de Kerstman ook vergeten.

Dus momenteel zijn er allemaal brave en lieve kleuters om ons heen, die niet meer uit hun neusje peuteren, geen spinazie meer kokhalzend op het bordje terugpleuren, zelfs hun eigen bordje naar de keuken brengen omdat mamma dat zo lief vind. Niet zeuren dat ze langer op willen blijven, nee gewoon helemaal even in het gareel lopen.

Nou droom dan maar verder lieve ouders, dat zal dus never nooit niet gebeuren, want de tijd van dreigementen is voorbij. Ze zeggen gewoon "Als jij dat tegen Sinterklaas vertelt dan zeg ik lekker tegen hem dat het Ome Koos is, nanananana!"

En de ouders waren stil en keken verbaas, het idee dat zij zelf gegijzeld werden door de kids. Een horrorscenario dat alleen Dick Maas zou kunnen verzinnn. Maar de kinderen van tegenwoordig zijn zo slim die vang je niet meer voor een gat. Als er een kleintje nog geloofd in de Sint en Piet dan is er altijd wel een oudere broer of zus die de droom in een keer in gruzelementen knalt door allerlei spookverhalen te vertellen over de waarheid over die goede Sint die bestaat uit Ome Koos en Joris je neef.

Ja daar sta je dan met je goeie gedrag, een liedje zingen bij een centrale verwarming? Zit er tegenwoordig ook niet echt meer in. Als een kind al zegt: "Mam dat hoort die ouwe toch nooit door al dat metaal heen, dat hoort door de schoorsteen zegt de juf op school!" Kijk daar heeft die kleine van vier een punt waar een oudere van 35 even achter de oortjes moet krabbelen. Buiten het feit als de boodschappen gedaan moeten worden dat de kleine kleuter al de kerstversiersels ziet liggen in de winkels en de Sinterklaasliedjes amper nog te horen zijn in de winkels.

Vroeger was het thuisblijven voor de buis en met een open mond kijken en luistern naar Mies Bouman die met een uitgestreken gezicht heel kinderrijk Nederland belazerde met al haar leugens over de Sint. Maar we trapten er mooi in allemaal. De ouwe man kwam echt van de boot, duizenden stonden bij het IJ te wachten op de aankomst en de route naar het stadhuis was vol met verwachting op de sint met zijn paard.

Dan in de avond voor de kolenkachel je liedje zingen bij de grootste schoen die je in huis kon vinden ( nu snap ik ook het gescheld van mijn broers als er weer eens een schoen zoek was, die stond dus voor de kachel)om de hoop dat je de andere ochtend een kadootje in je schoen zou krijgen. Bij ons was de variatie groot, van een appel tot een stukje speculaas tot een muis of koekje van marsepein, maar o wat waren we blij. Die ouwe was jarig en wij kregen kadootjes, dat gaat je toch aan je kinderzieltje knagen hoor, dan wordt je vanzelf wel aardig en lief tot 6 december, want dan werd het zoeken naar vroege kerstbomen. De kerstbomenjacht. En liet je ouders daar nou niet achter komen dat je meedeed anders was het einde oefening en kon je na je schooltijd mooi binnenblijven....Dat waren leuke tijden. Ik zie Sint nu niet echt rijden over de daken van tegenwoodig met al die hoge flats in grote steden. U misschien???

Meestal zie ik in de avonduren op vijf december veel taxi's rijden met allerlei Sinterklazen die zelf niet meer tot rijden kunnen en mogen komen. That's the spirit old  en geniet zou ik zeggen...man proost op het volgende jaar.

Ach de donkere dagen voor kerst hebben ook de charme van een soort van saamhorigheid onder de mensen en dat wordt ook weleens tijd niet dan? Prettige pakjesavond volgende week..En anders een fijne avond, blijf geloven in het goede.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

HERFSTDIPPERIG??

Tegenwoordig zie je alleen maar gezichten die kijken alsof ze hun laatste centjes hebben opgesnoept. Kan best wel kloppen met de aankomende feestdagen hoor, dan kom je vanzelf wel in een dip.

Het weer zit ook niet echt mee natuurlijk, het is snel donker, je gaat met donker weer naar je werk en je komt met donker weer gezellig thuis om maar meteen aan de tafel aan te schuiven en je prakkie naar binnen je sjezen, de televisie te kijken en af te kraken want alles is real life en dat is helemaal niets natuurlijk en je hoopt maar snel dat het zaterdagavond is, dan is er wat te lachen op de televisie.

Zou je in een dip zitten? Dat heet dan de herfstdip. Tijd voor de griepprik, tijd voor de dikke jas en das, de snotneuzen, de griepjes, de zeurpietjes die lopen te zeiken over het speelgoed dat ze willen hebben voor Sinterklaas en als het kan maar gelijk voor de kerst.

Dan heb je soms spijt dat ze die dagen hebben uitgevonden, totdat je beseft dat jij vroeger als kind ook zo een zeurpiet was. Verrek je zoontje of dochtertje lijkt op jou.

De herfst heeft een charmante kant en dat zijn de kleuren van de bomen, de sfeer van het aankomende kerstfeest, Sinterklaas wordt steeds meer naar de achtergrond geduwd door de commercie. Jammer want het is zo een ontzettend Hollands feest.

Nou ik geniet van de bossen om ons heen en ik geniet van het weer, wij hebben geen kinderen en doen niets aan kerst of Sinterklaas, doch zij die wel de klos zijn moeten zich nu al het schompes sparen voor de komende feestdagen die ik oneerbiedig 'freetdagen"noem want van enige soberheid kan je nou echt niet spreken als je zo de supermarkten bekijkt die vol liggen met lekkere dingen die zeker niet goed voor de lijn zijn.

En aangezien wij beiden aan de lijn zijn hebben wij ook geen moeite om die speculaaspop te laten liggen, de pepernoten te laten waar ze zijn, de chocoladeletter de later letteren en verder is het bij ons elke dag een feestdag omdat wij elkaar nog hebben.

En daar kan geen Sint of Kerst tegen op, die dip?Ach daar komen we ook wel overheen, voor je het weet zie je de zon weer en denk je dat het snel lente wordt, het leven gaat toch steeds sneller naarmate je ouder wordt...

Potverdrie nou zit ik geloof ik in een dip, ik word volgend jaar alweer 58 als de Lieve Heer mij dat geeft...Wat een ouwe doos....

©

HET  AANKOMENDE GELDVERSLINDMAANDJE

We krijgen straks eerst die oude meneer met de naam Sinterklaas een van Turkse afkomst heiligman die een bloedhekel had aan kinderen, dus hoe die mythe is ontstaan zou ik toch eerst even moeten googlen, want hoe kan een goedheiligman nou niet van kleine kids houden en ze volproppen met lekkers en mooie kadootjes?

Wie het weet mag het zeggen, ik weet het niet, hem ook nooit in hem geloofd omdat mijn broer Max altijd voor zwarte piet speelde met zijn vriend Hans en zij beiden hard op de deur bonkten en zo klein als ik was herkende ik zijn stem direct. Toch was ik bang en als zij beiden een rommeltje pepernoten en suikergoed naar binnen knikkerde was ik altijd degene die alles in haar bakkes kreeg. Mijn dank nog lieve broer dat ik daarom niet van die troep houd. Het gebeurde regelmatig dat ik gilde "Nou mamma laat Maxie nou es normaal doen!" Tegelijk ging de deur open en een gehandschoende hand gooide mij een volle bak met pepernoten in mijn treiter,  met andere woorden, bek houden jij..

Onze kadootjes waren niet van de luxe, gewoon dingen die wij echt nodig hadden, wanten voor de winter, een dikke das gebreid door Opoe en natuurlijk wél de chocolade letter van Jamin. Wie kende deze niet uit die tijd?

Met de kerst was het pas echt gezellig, men had gewoon op school dingen gemaakt en die mochten in de kerstboom hangen, wij maakten zelf cadeaus ( mijn oudste zus Anne deed dit altijd voor mij, want als de lijmpot op de tafel zat, na een half uur zat ik meer onder de lijm dan wat er nodig in de pot moest zitten. Maar de gezelligheid was er niet minder om, het fruit onder de boom, het lekkere eten dat mijn vader bakte en braadde, ons konijn dat ineens een zoekplaatje was. Later vernam ik dat dit luxe stukje vlees dus ons vetgemeste plukkie was. Onze ouders hielpen zelfs nog met zoeken wanneer wij allen onder de tafel doken, onder de bedden en waar je al niet een konijn zou kunnen vinden. Behalve in de braadpan. Dank pappa, dank dat ik nu dus nooit meer konijn eet.

Maar nogmaals de gezelligheid van vroeger mis ik heel erg. De winkels liggen nu al vol met kerstspullen, de cadeaus zijn duurder dan duur en luxe is een scheldwoord geworden, want een gewoon spelletje wordt al snel een computerspel dat voor velen niet te betalen valt.

Vrede op aarde zit in je hart mensen

en zeker niet in je portemonee.

Fijne dagen nog.

November 2010

NOG EFFE NIET HOOR!!!

We zitten nog midden in de herfst aan te hikken tegen het Sinterklaasgebeuren, alle etalages liggen lekker vol met chocoladeletters, pepernoten en de winkelcentra die vullen zich met Sinterklaasmuziekjes.

Daartussendoor liggen ook al de kerstkransjes, de zilveren sterren fonkelen je al tegemoet en de eerste jingle bells heb ik al horen luiden.

Nog even en Sint kan zijn biezen lekker pakken en blijven waar hij vandaan komt met zijn uitgeleende stoomboot van Rederij Goedkoop en Handig BV. Het is voor een klein kind toch niet te begrijpen dat de Sint er nog moet aankomen, de hartjes kloppen van verlangen naar die ouwe Pedopaus en ondertussen liggen overal de kerstversieringen al te glunderen met een gluhwijn ernaast. Proost dat we vooral Kerst niet vergeten. Nog even en de schoen staat naast de centrale verwarming en de kerstboom vol met ballen en verlichting gezellig aan, kan eigenlijk best samen.

Maar denk niet dat de ouders met kleine kinderen dit zo een geslaagd plan vinden, waar moeten ze dan alle cadeaus voor de Sint en de Kerstman laten?

Misschien een vraag voor de Paashaas!!