Vroeger toen ik nog wel eens op de MSN zat waren de zinnen doorspekt met smiley's, hele stripverhalen verder er vertelt met die kleine mannetjes, vrouwtjes, kindjes allen in de vorm van een smiley. Ze werken nog steeds op mijn lachspieren, temeer daar ze ook een afspiegeling zijn van de mens zelf vind ik persoonlijk. Zij blijven leuk en zeker wanneer je eer artikel schrijft en je wilt dit een beetje larderen met een animatie is een smiley altijd wel de oplossing, omdat er altijd namelijk wel een smiley in de buurt is die op het bewuste artikel slaat. Is altijd te vinden waar je ook zoekt. Ik heb er honderden opgeslagen, bewegende, stilstaande, maar even zo leuk. Wat ik er mee moet? Gewoon af en toe een blog schrijven en dat volknallen met die leuke gezellige smiley's die mj dan weer vroijk maken, dus ook het artikel gezelliger maken om te lezen toch? Have fun, hier nog wat kleine smiley's, is je dag gelijk een stuk beter.

En om niet alles prijs te geven zal ik nog wel wat bewaren voor wat volgende blogs, er zijn er nog genoeg die ergens bij passen. Dus nu gezwind naar de gedichtensite die ik natuurlijk bij moet werken voor mijn vaste lezers/essen die de gedichten waarderen voor wat ze waard zijn, mijn dank hiervoor, ook namens de andere schrijvers van deze website.

©leny kruis

````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````

GEWOON EEN DAGJE HAVELTE.

MAAR DAN WEL EVEN LANGS HET VLINDERPARK.

Als je mij een genoegen kunt doen om mijn dag helemaal goed te maken is mij uit te nodigen om even in een vlinderpark wat foto's te schieten van de liefste, mooiste, machtigste, aardigste dieren op aarde. De vlinder.

Dit wereldwonder der natuur is hier te bezichtigen in een eigen habitat, een heerlijke tropentuin, dus als je eens gaat, vergeet niet je jas of vest even uit te doen want je zit zo midden in de tropische warmte van meer van 40 graden zo niet hoger. Het zweet was het mij waaard bij deze tuin die ik jaarlijks bezoek, temeer omdat er elk jaar weer nieuwe veranderingen bij komen, elk jaar andere vlinders, andere sfeer, gewoon elk jaar even gedag zeggen aan mijn nieuwe vriendjes/dinnetjes, ik zie het verschil eerlijk gezegd niet wie nou het mannetje of het vrouwtje is. Een cultuurrondje hebben ze er bij gemaakt voor scholen die willen weten hoe een vlinder er nu eigenlijk zo uit komt te zien, het gaat mijn verstand even te boven hoor, al die namen, die kleuren en die rust die deze dieren aan de mens overstralen, het is bijna eng zo kalm als ze bij je op je schouder komen zitten en gezellig met je meefietsen of rond je heen fladderen alsof je geweldigste visite bent.

Ik voel mij ook altijd op visite daar, de koffie is heerlijk, het gebak mag er zijn ( helaas niet voor mij als suikerbeest, maar vrouwlief had niets te klagen) De entreeprijs van 6 euro per persoon is te doen voor al dat moois dat je te zien en te leren krijgt. Parkeerruimte is er te over en nog gratis ook.

Ik was er heel lang zoet, ben al drie jaar bezig om een volledig felblauwe ontzettend grote vlinder op de foto te krijgen maar nog nimmer gelukt, die pik ik dan wel van Google, als die erbij staat. Want dat is een Jan Eigenwijs! Hij wil gewoon niet, daagt je uit, fladdert om je heen, gaat ineens voor je op een plant zitten, hup camera in de aanslag en weg is die blauwe vlinder. Het is een lange strijd, maar ik zal toch een keer raak moeten schieten hoor. Moet me lukken, of ik heet geen Leny Kruis.

Hier wat foto's van de vlinders en de bijzondere doorzichtige glasvlinder, doodeng omdat je er gewoon doorheen kunt zien, een prachtig exemplaar, maar ach voor mij zijn ze dat allemaal of ze nou slapen, eten of gewoon lekker naar buiten loeren ( ik denk dat ze  ook slapen) Wat impressies van de tropische tuin die ook vol met bloemen zitten en daar doen de poppen het beste, gek op bloemen net als ik. Zou ik misschien in mijn vorig leven ook een vlinder geweest zijn?

Houd er rekening mee, wanneer je net binnen bent dat je lens van je toestel eerst aan de temperatuur moet wennen anders krijg je van dit soort mistige foto's, heb er al heel veel moeten dumpen helaas, te mistig, leek Londen wel.

eten en slapen-beide tegelijk

NIET STOREN, IK SLAAP!

GLASZLVERVLINDER, DOORZICHTIG. MOOI CREATUUR DER NATUUR.

IK SLAAP,  LAAT MIJ LEKKER MET RUST!!

READY TO CLEAR OFF!!

STEL JE VOOR DAT HIER TUSSEN AL DEZE BLADEREN TIENTALLEN VLINDERS HUN MIDDAGDUTJE DOEN, IK ZOU ZEGGEN: ZOEK DE VLINDERS!!

SLAAP KINDJE SLAAP

MAG IK NOG NIET CLEAR OFFEN????

EINDELIJK, KAN DIE MUTS OOK DOORLOPEN MET HAAR TOESTEL!

DOOR DE BLOEMEN IN DE TUIN GAAN DE VLINDERS ALS EEN GROTE POPULATIE VERDER DAN MENIG ANDERE VLINDERTUIN, DOOR DE BLOEMEN BLIJVEN HELE FAMILIE'S BIJEEN EN KUNNEN NIET IN ANDERE TUINEN WENNEN DUS BLIJVEN ZE MAAR LEKKER BIJ ELKAAR. ACH FAMILIE, JE KUNT OOK NIET BUITEN ZE.

OF DEZE TWEE SLIEPEN WAS MIJ EVEN NIET DUIDELIJK DOOR DE ZWEETDRUPPELS DIE IN MIJN OGEN LIEPEN, MAAR DE FOTO IS GELUKT.

DE VLINDERS ZITTEN OVERAL EN NERGENS, TUSSEN DE BLADEREN, OP DE PADEN ZELFS, DE BLOEMEN  OP HET GLAZEN DAK, KORTOM OVERAL KOM JE WEL EEN FLADDERAAR TEGEN, GEWOON EVEN GEDAG ZEGGEN EN OP NAAR DE VOLGENDE.

Ik heb verleden jaar al een keer een recensie geschreven over de vlindertuin die bij de column van recensies staan met wéér andere foto's. Ik kan er geen genoeg van krijgen maar voor een column moet je ook niet té veel plaatsen van hetzelfde, de sfeer moet wel lekker smëuig blijven toch?

Dus als je eens een keertje een eindje wilt rijden en een doel zoekt, is dit een goed doel temeer daar het volledig wordt beheerd door vrijwilligers die hun handen vol hebben aan die lieverds, er is nog een ontzettend leuke winkel bij die zeker goedkoop is voor de waar die ze leveren, van kettingtjes tot puzzels tot schilderijen, teveel om op te noemen, o ja vergeet ook het gastenboek niet te tekenen hoor, is net zo leuk.Ik zou zeggen---een aanrader. Misschien komen wij elkaar daar nog wel eens tegen. Ik ben te herkennen aan het feit dat ik altijd loop te praten met de vlinders, ze zeggen nog niets terug, maar ik heb geduld...

DAG VAKANTIE TOT VOLGEND JAAR

Het is bijna voorbij voor de meesten van ons, de grote vakantie, terwijl de herfst zich al voorzichtig aankondigd zijn wij nog volop in de hoera stemming van een doorgeregende vakantie. En een waterlol dat we hadden!

En zij bleven groen, zijn nu inmiddels bruin en verpletterd door de gehaktmolen van de Gemeente, doch eindelijk hadden we trossen vol tomaten in de takken hangen blijft die pokkezon weg.

De mooiste maanden waren de maanden dat wij elke week naar het ziekenhuis moesten of voor bestraling of voor onderzoek, maar dat was mijn vakantie, zou ik eindelijk gaan, kom ik in het ziekenhuis terecht na mijn vierde chemo die ik dus bijna als eindpunt had.  Elke dag een temperatuur van minstens 24 graden, dan baal je natuurlijk omdat je dag al gebroken is en ikzelf natuurlijk ook.

Mijn vakantie begon pas toen ik weer ontslagen was uit het ziekenhuis en nog leefde, maar daar was ook alles mee gezegd, want ik mocht na drie weken gelijk de bestralingen ontvangen, elke dag weer op de gekste tijden. Maar het moet dus je gaat. Nu heb ik eindelijk vakantie, is het lekker doorgebrand onder mijn geopereerde borst, dus zit ik als een anderhalve doos met een borst omhoog en een omlaag ( leeftijd en zwaartekracht = hangtiet)

Maar ik heb vakantie, voorlopig zijn we al die weken elke week retour ziekenhuis gegaan voor een nakijkbezoek bij de Radiologe, maar die lieverd wist het ook niet meer. Ik nog minder, te weten een dag voor je laatste bestraling te horen en te zien dat je toch derdegraads brandwonden hebt. Balen, maar niet zeuren, ik ben blij dat ik het leven nog heb. Dan maar regen en geen zon, mag er toch niet in en ik hou van de regen. Vrouwlief minder, dat is een zonnekind.

Maar de herfstvakantie schijnt er weer aan te komen hoorde ik ergens, dus misschien valt het allemaal wel mee. Op onze trouwdag was het 24 graden, bloedheet en het feest ging in de tuin maar door. Dat was 8 jaar geleden 24 september, dus ik bedoel maar, blijf hopen op mooie zomerse nadagen, die bestaan hoor! Ik heb nog genoeg lieve vlinders zien fladderen en hebben mij nog even gedag gezwaaid, dus blijf ik hopen op een lekkere nazomer, anders zit ik straks twee weken alleen zonder vrouw in een regenwoud aangezien de woningbouw dan pas begint aan de nieuwe keuken, trap, kranen enz....Blij als de zomer voorbij is...

September 2011

Weer een nieuwe maand

Terwijl hier de regen met bakken naar beneden valt zit ik heerlijk droog met vrouwlief aan het leppie de blogs bij te houden en de site bij te werken, ook dat moet gebeuren voor de vaste lezers onder ons natuurlijk. Er zijn weer nieuwe gedichten geplaatst her en der, korte verhalen natuurlijk en ook Charley heeft weer van zich laten horen, whats new?

Deze maand was voor mij persoonlijk een maand van geen vakantie hebben, voor vrouwlief ook niet, elke week retour ziekenhuis omdat mijn borst niet echt wil wat de dokter wil en dat is genezen,maar daar komt natuurlijk ook nog eens bij dat ik suikerziekte heb en dat vertraagd de hele boel. Whats new?

Ik heb zo langzamerhand de balen van het Hyven gekregen door de mails die ik steeds maar krijg over het wantrouwen ten overstaan van Fred, beloofd is beloofd en een goede die mij hiervan afhaalt. Sommige van mijn vriendenlijst hebben de plank waanzinnig mis geslagen met hun verwijdering, dat niet alleen maar als men nog gaat vermoeden dat zijn stijl geheel de mijne is dan loop ik heel wat centjes mis hoor mocht dit zo zijn. Ik heb het talent en de know how niet binnen die hij al jaren in zijn zak heeft zitten. Maar ik vind het wel jammer dat de verkeerde mensen hem erop afrekenen en dat zelfs iemand schreef dat zijn teksten totaal niet goed geschreven waren en dus niet haar "ding"was, tja dan ben je snel klaar met onze Frederik. Die wil gewoon zijn hobby uitoefenen en geen geouwehoer, klaar punt uit. Ik ben dus NIET FRED!!!!!!Dat u het allen even weet bij deze.

Verder is deze maand een maand van afwachten wat het weer doet, wat de woningbouw doet omdat we ook een nieuwe keuken krijgen en wat wij zelf doen, ik ga hier niet een hele week in mijn uppie met de kat zitten, zonder auto en zonder vrouw want die blijft er bij natuurlijk als ze alles gaan installeren, want bij alle buren is al van alles mis. En bij ons moeten ze nog beginnen, een nieuwe vliecetrap naar de zolder, een nieuwe rendementsketel, dus de boiler wordt er afgesloopt, nou kijken wat daar de schade weer van is. Ik vertrouw die knakkers voor geen cent. Heb de keuken gezien bij de buurvrouw, wij hebben toevallig dezelfde genomen, ziet er mooi uit, alleen onafgewerkt. Dus vrouwlief zit erop als een kip op een ei. Dat heb je met die ouwe bouwvakkers....

In ieder geval we zien wel waar het schip strand in deze storm. Maar of je nou aan mij vraagt "Hoe was je vakantie?" dan zeg ik alleen maar " Nou, nogal van de witterige, zag niet veel kleuren de afgelopen maanden!"

See you