En alles wat gratis is, is altijd meegenomen toch? Hoewel mijn boeken voor goede doelen zijn hoor, je mag ze ook kopen.

Nou ik knal er nog wel wat op voordat februari eraan zit te komen, veel plezier met de verhalen en de gedichten, ik wens je veel leesplezier, ook bij Gerda, Peter, en niet te vergeten natuurlijk Mel en Mike.

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ZOMAAR EVEN WAT TOKKELEN.

Toen ik kaal werd door de chemo"s was het een crime om elke dag met een bandana op te lopen, in de nacht had ik een gebreide muts van mijn vrouw op, want geloof mij , het is hartstikke koud met een kale knikker als je dat niet gewend bent hoor.

Nu heb ik een bos met kleine krulletjes terug, lekker wit-grijs en zit ik eraan te denken om er een bandana overheen te knikkeren, want ik voel met net een witte papoea die de weg kwijt is.

Ik moet gewoon de boel de boel laten en alles lekker aan laten groeien voordat er weer een smak verf inkomt, dat breekt de boel weer af. Ik moet gewoon niet zo zeuren maar lekker mijn beurt afwachten.

Alleen is het zo jammer dat je van het ene in het andere valt, kom je van de chemo in de suikerziekte, krijg je een vierde chemo die totaal niet gegeven had mogen worden, kostte bijna mijn leven, gevolg?

Te droge huid, rare kleur nagels, overal spier en botpijn, spasmes. Ik heb mezelf soms zo hard in het gezicht geslagen door die onverwachte spasmes, dat ik echt moest uitkijken dat ik mezelf geen blauw oog sloeg. Zou vrouwlief de schuld misschien nog krijgen...Toen de bestralingen, alwaar ik maandenlang met een fikse brandwond onder mijn borst liep, in de zalf en speciale pleister, we gaan nog even door, zijn er nog niet. Op controle bij de arts, foto's waren gelukkig goed van mijn hanglappen, maar echo gemaakt van arm aan de kant van de geopereerde borst. Zat dat ding vol met oedeem, daar weer gevolg van dat ik nu 2 maal per week in de zwachtels moet na een heerlijke operatie, nog een klein beetje en alles is er voorlopig even uit, hoop ik. Maar ik krijg in ieder geval een kous aangemeten, die ik dan wél in de nacht af mag doen. Hoera, eindelijk iets positiefs, vanmiddag naar herstel en balance, daar gaan ze werken aan mijn conditie, die is waard een pijp tabak, dus helemaal niets.

Kijken wat er daar weer uitkomt. Ik hou je op de hoogte..

groet van leny kruis

222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222

EN DAAROM STAAT ER ZO WEINIG VAN MIJ.

Kijk, op zich zit ik elke dag wel te liegen hier op de smackbox om onze lezers/essen te vermaken, maar ik geef het je te doen om hele verhalen te tikken met een hand, je hebt geen vingers meer over. Vandaar mijn kleine bijdrage deze maand.

Ik hoop dat volgende maand het vochtoedeem uit mijn arm is en dat ik met een kous verder door het leven moet voorlopig, maar ik krijg een handschoen zodat ik in ieder geval met twee handjes kan typelen.

Het gaat gestaag beter, voel de moeheid nog wel, ga volgende week voor het eerst een uurtje fysiologiseren, nou geloof mij maar, ik hou dat uur gymnastiek of wat ze ook van mij verwachten echt niet vol. Ben nou al een weggooier wanneer ik 4 maal de trap hier thuis op en af moet. Heb namelijk nog wel de neiging om dingen te vergeten, tja en dan moet je wel eens dubbelop lopen.

Dit alles dank zij mijn twee operaties aan borstkanker verleden jaar. Ik sta nog wel in het voorportaal van Petrus, maar geloof mij maar, als hij het in zijn hoofd haalt om die deur open te gooien dan trek ik hem met baard en al door het wolkendek weer naar beneden. Ik heb nog zoveel te doen down under.

leny kruis©

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

LEVE DE SMOELENSMID

Terwijl onze schutting bij de buren ging buurten, waren wij ondertussen richting tandarts, mijn grootste vijand ( niet hijzelf natuurlijk, maar zijn beroep). Daar aangekomen bleek de smoelensmid wat uitloop te hebben, een 3 kwartier,zo niet langer. Ik krijg altijd buikkrampen als ik daar zit, buiten het feit dat ik ook nog een een zwachtelbeurt zou krijgen voor de tweede keer. Het was me goed tegengevallen, maar wat mot dat mot.

Dus toch maar de smoelensmid gedag gezegd en naar de  de lieve huidtherapeute die mijn arm zachtaardig behandeld, als ik dus moest kiezen zat ik toch liever bij de therapeute.

Maar ik kom er niet onderuit, even de agenda's erbij en nou moet ik de 16de naar de smoelensmid om mijn ene kies in de renovatie te gooien, wel even weer de tijden overeengestemd, maar wat heeft die meid het druk zeg.

Ben blij dat ik er toch nog even tussen kon, dus mijn dag was weer enerverend, vooral toen de buuf haast huilend aan de bel hing dat onze schutting bij haar op visite zou komen als er niet snel ingegrepen zou worden. Wij naar buiten en trekken met een touw, geen beweging in te krijgen. Ach dat ding staat er ook pas 6 jaar. Ook dat komt wel goed oma.

Voorlopig heb ik morgen een heerlijke vrije dag, geen therapeut, geen tandarts, even afkloppen, helemaal geen witjassen als het even kan. 

Er moet aan de schutting gesjord worden door onze buurman en vrouwlief, ik mag delegeren.

VOOR HET GOEDE DOEL

Dit is het logo van een stichting die voor volwassenen kankerpatiënten een geheel lekker weekend verzorgen zodat ze even niet aan hun ziekte hoeven te denken.

Voor de kinderen is er al Kikakinderfonds, Doe een wens enzovoort. Dit initiatief van Annie van Velzen is door haarzelf ondernomen doordat zij zelf ziek werd en ook nog eens haar twee dochters aan borstkanker in de schoot  geworpen kreeg.

Als je eens wilt kijken bij www.time-outfonds.eu kom je vanzelf wel op de page waar je kunt lezen dat deze stichting niets dan goed doet voor de mensen die het even niet meer trekken. Want vergis je niet, kanker is een ziekte die je eerst totaal sloopt voordat je eindelijk kunt zeggen "Ja nu voel ik mij iets beter!"Dit sprekende uit ervaring heb ik aangeboden om wat reclame te genereren voor deze stichting, zij zitten ook op Hyves.

Wordt lid of donateur, laat je hart spreken, het kan zomaar zijn dat jijzelf eens een beroep op hen moet kunnen doen. Zij maken zelf sieraden en zeepjes en dat soort dingen die je kunt kopen op een geplande braderie of markt. Alles voor de stichting om mensen een heerlijk weekend of andere wens te bezorgen.

Ik ga hier in Zwolle en omgeving ook mijn steentje proberen bij te dragen door zoveel mogelijk mensen warm te maken  om lid te worden van de site op Hyves of donateur of sponsor. 

Neem desnoods het logo over, waar je ook woont. Het is geen PINK RIBBON, daar nemen ze direct afstand van gelukkig en het feit dat de oprichtster zelf ernstig ziek is maar toch met deze stichting andere lotgenoten even gelukkig kan maken doet mijn hart goed.

Ik zeg DOEN....

¢leny kruis