Het is bijna zover, vrouwlief krijgt de kriebels al bij de eerste zonnestralen, we hebben de zonnenset al bij broerlief opgehaald en het enige wat we hoeven te doen is hier de boel schoonmaken voor vertrek en dan richting bos.

Ja, de garoetjes Claudy, er zit nog vorst in de grond en ik moet op de grond kruipen om de waterleiding open te draaien, buiten te feit dat mijn knie nou niet echt helemaal meewerkt, is mijn linkerbeen nog aan de sleep. Dus ik persoonlijk heb er nog niets aan.

Vrouwlief we, die moet nog een deur verzagen en verplaatsen zodat we meer (?) ruimte hebben, de ijskast moet weer waterpas staan, wat ze allemaal niet van plan is, dat zijn niet mijn plannen, dus mijn hoerastemming is nog niet echt zomers.

Voor haar momenteel ook niet, aangezien ze al 2 dagen met migraine op bed ligt, gezellig, dus blijf ik er ook maar bij, voel me ook niet 100 procent jofel.

Niet dat ik altijd jofel ben geweest, maar het feit dat we er toch heen moeten ja dat hangt in de lucht. 

Maar eerst hier de tuin even opruimen, dan praten we verder.

Voorlopig zijn er nog geen boofschappen in huis, de auto ligt vol met tuinspullen, ik kan niet rijden met een been, dus toch wachten tot dat Clau weer oke is.

Tot die tijd zitten we nog thuis, nou ja, het is toch nog klutweer. Maar daarom mis ik de bossen wel hoor....

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

HET REGENT

Ja, ik hoor je denken, dat zie ik ook wel. Maar vanmorgen rond de klok van 7 uur scheen toch echt een flauw zonnetje bij mij de slaapkamer binnen.

Flauw hoor om weer weg te schuilen achter de wolken.

Dus regent het nu weer. Ik, na al mijn geslik en gespuit van de rituele ochtenden mijn bed maar uitgegaan en verder aanklootviolen met mijn boeken, ja boeken, ben er met twee, wat heet nee drie tegelijk bezig. 

En alle drie een ander thema, totaal anders dan men van mij zou verwachten maar dat maakt het voor mij ontzettend spannend.

Want verder kan ik weinig doen, heb geen geld voor de sportschool , dus mijn conditite is niet om naar huis te schrijven, nou schrijf ik al niet zo lekker, want mijn handschrift wordt beschouwd als een dokterslettertype. 

Weet men dan niet dat de artsen tegenwoordig ook aan de pc zitten te tikken en amper naar je kijken als je voor hen zit en je beklag over je klachten doet?

Nee, want als jij praat zit hij alvast de medicatie in te tikken, die direct naar de secretaresse gaat en daarna doorgefaxt wordt naar de apotheek die het bij mij thuis brengt. Wat een service toch, dat voor de maandelijkse prijs van meer dan 150 pleuro. Buiten de medicatie die je steeds meer zelf moet betalen.

Dus de regen, daar begon het eigenlijk mee. Vrouwlief wilde doorgaan in de tuin om deze schoon te krijgen voordat wij naar ons chaletje gaan, maar met die regen schiet dit ook niet erg op, buiten het feit dat ze met haar artrose zit met dit vochtige weer.

Maar we gaan er gewoon voor, niet janken maar danken dat je wakker mocht worden en weer een dag mag beleven, wat die ook brenge mag. toch???

Ik wens jullie nog veel leesplezier,

Groet van leny en de rest.

NOG EEN PAAR HOOFDSTUKKEN.

Nog een paar hoofdstukken en dan hoop ik dat mijn eerste roman het levenslicht mag zien. Het is niet echt een roman, verre van dat. Het is de keiharde werkelijkheid van een Kankerpatiënte die samen met haar vrouw door een hel van verdriet, een lach en zeker het leven doorgaat dat eigenlijk met geen pen te beschrijven is. Daarom type ik het maar.

De humor in dit boek is zeker niet gespeeld, zo ben ik en hoop zo te blijven, al zal er van mijn karakterverandering weinig te merken zijn, mijn vrouw merkt het des te meer.

De tranen die wij samen hebben laten vloeien zijn nog net geen groot meer, maar een klein riviertje waar wij beiden in stonden  met onze blote voeten en keken naar een heldere grond van  zand en steen. Daar waar de vissen hun verhaal vertelden, waren wij bezig elkaars tranen te drogen.

Kanker heb je samen, het valt mij nog altijd op dat mensen er voor uit de weg gaan, het komt té veel en té vaak voor. Iedereen heeft wel iemand om zich heen die deze enge dodelijke ziekte heeft, maar door veel onderzoek hoeft het tegenwoordig niet meer dodelijk te zijn.

Maar het blijft een sluipmoordenaar die ik hoop te overwinnen als het boek het licht gaat zien en ik mijn laatste drie jaar inga van pillen slikken en doorgaan met ademhalen. En zeker alert blijven.

Als de lente er weer is...

Dan stuur ik jou tulpen uit Amsterdam...

Niet dus. Ben al blij dat de zon schijnt, dat de wind om het huis zijn geluid als een spook in de nacht laat hoor, ach wat, alles went toch?

De zon is er en hopelijk wordt het nu eens wat warmer zodat wij eindelijk eens naar een andere tijd toe kunnen leven, een zomertijd die lang duurt, lekker warm is en vol vrolijkheid en veel bossen zien, veel afvallen en zeker veel genieten van elk moment dat ik besta.

Voor de rest, ach we zien wel. Voorlopig is het Pietje Pet met het weer. Het is nu nog te koud om naar het huisje te gaan, het vriest nog in de nachten, nou geloof mij dan wil je niet in een houten hut zitten zonder de kachel aan te steken, wat ook weer niet goed is voor je gezondheid want ik houd van een koele slaapkamer.

Dus in deze maand gaan we nog gezellig met de Smackbox.eu verder, de filmpjes voor de blinden en slechtzienden op het You Tube kanaal wordt zo langzamerhand een hitje met al die hits in een maand, maar je moet het hebben van mond tot mond reclame.

En je moet toevallig iemand hebben die van gedichten houd, slechtziende is, of blind en van korte verhalen, want die gooi ik er ook tussendoor. Krijg al wel mails van mensen die vragen wanneer er nieuwe filmpjes bijkomen, dus er is goesting voor. Leuk voor die mensen en leuk voor ons om hen terwille te zijn. Alles voor de minderbedeelden onder ons...

Ik wens jullie een fijne leestijd op de leukste internetkrant van Nederland, onze bezoekers zijn weer terug van vakantie, zie je gelijk aan het aantal bezoekers, zelfs uit Rusland kreeg ik een reactie, dus daar zijn we ook door de keuring gekomen.

Veel plezier, groet van het hele team van Smackbox.eu