SCHRIJVEN MAAR!!!!!!!!!!!!
Ik schrijf voor zoveel sites dat ik elke dat gemiddeld vijf uur bezig ben om de helft te voorzien van leesvoer.
Tel daar de schrijverij tussendoor nog even op, zie dat ik gaar ben na twee uur, want handje wil dan even niet meer. Dan kruip ik achter een boek en wacht even een uurtje, ga dan weer verder met mijn gedichten of verhalen. Want je kunt niet op oude roem teren, hoewel ik dat met mijn verhalen toch soms wel doe omdat er heel veel nieuwe fans bij zijn gekomen en de oude boeken niet kennen.
Dus ik krijg heel vaak het compliment dat ik een tweede Carmiggelt ben, gewoon omdat ik ook een detailschrijfster probeer te zijn hoor. Ik kan niet aan die man zijn schaduw tippen als hij nog geleefd zou hebben.
Maar het is en blijft leuk om boeken te schrijven, om uitgenodigd te worden om mee te schrijven voor goede doelen in gedichtenbundels en om zelf even weer een boekje over de toonbanken te laten gaan. Je hebt altijd wel je vaste lezers.
Dus dacht ik nu even geen getokkel, maar een overzicht van alle boeken die ik geschreven heb en waarin mijn gedichten staan, alles zo een stuk of...effe tellen hoor....45, waarvan 2 bekroonde.
Is toch niet verkeerd?










Nou dat zijn ze wel zo een beetje, dat boek van Claudy heb ik onder haar naam uit laten geven, was niet echt een goede zet omdat ik al zoveel kranten in mijn achterzak had en een bundel van een debuterende schrijfster was niet echt geslaagd. Dus aankomend voorjaar komt mijn eigen boek weer uit
EROTISCHE KRONKELS
Een korte verhalen boek met hilaarische, buikschuddende situaties die een ieder wel eens meegemaakt zou kunnen hebben, liefde, genot en plezier in de hoogste taal der vaderlandse letteren door mij opgeschreven en ondertekend, zonder wie dan ook belachelijk te maken, de fantasie doet de rest en de buikspieren worden aardig getraind met dit boek. Succes is verzekerd, dat verzeker ik u.
Dan komt er nog een themagedichtenboek uit, een gezamelijk project net als de vorige twee hierboven, SPOREN VAN WOORDEN EN THEMA EN GEDICHT. Alles voor het goede doel, laten we dit voorop stellen. Oke???
Zo, jullie zijn weer geheel op den hoogte.
TOCH NOG EVEN UTOPIETJES DELEN.

Een huilende 82 jarige ontzettend goede fotograaf die zijn meisje aan de kant zet, omdat zij kiest voor haar Utopia. Die mafketel ( ik noem haar maar zweefteef) liegt en bedriegt over alles wat zij zegt en doet. Maar dat was al vanaf dag een. Nu was haar man opgenomen met een hartinfarct en zij mocht drie uur naar huis om een beslissing te nemen, aangezien de borg van ( men zegt dat hoor) 10.000 euro in het geding zou zijn. Zij beloofde hem dat zij haar spullen zou halen en terug zou komen.
Zij loopt naar buiten en tegen de buuf zegt zij dat zij gewoon daar blijft. De klapkut. Dit zou nog een staart krijgen, want diezelfde avond zie je haar drinken en dansen en zingen en hossen. Is dit het verdriet van een vrouw die haar man zo mist, terwijl hij ziek is?
Dit is een heerlijk geval voor een psychiater als hij nog een zware borderliner nodig heeft als studiemateriaal. Andrea, jouw baantje is verzekerd in de toekomst.
Gelukkig is Hakim, de ondernemer die een oliebollenbakker schijnt te zijn ( liegen ze daar nu allemaal over hun werk enzo?) exit Utopia, de rust zal wederkeren, want deze stokebrand was echt een ouderwetse klapkut die alleen voor zichzelf roddelde om maar vriendjes te blijven. Als hij zou gaan, dan zou vriendje Paul ook vertrekken. Nou geheid dat hij er blijft!
Ik ga het nog leuker vinden, temeer daar ik veranderingen zie bij de mensen zelf. Rienk luistert en geeft altijd rationele antwoorden en draagt goede ideetjes aan. Degene die goede geldadviezen had, die stuurden ze snel uit hun paradijs. Die was gewoon te bijdehand.
Wordt zeker vervolgd...ik lach me nu al rot hoe die doos reageert wanneer zij hoort dan Anton haar gedumpt heeft...
Huilen met de pet op...wedden??
Deze foto heb ik lullo's genoemd, met dank aan Jiskefit.
©eigen foto
UTOPIA EEN GROTE KLUCHT.

Ik ben geen soapmuts, verre van dat.Maar toen al dat gedoe over Utopia begon, wilde ik toch wel eens een weekje meekijken hoe 15 vreemde eenden elkaar zouden kunnen verdragen.
Nou, in mijn geval is het de soap van de eeuw geworden, iedereen valt door de mand. Degene die de meeste hersens op een rijtje heeft is Rienk, de zwerver die het leven neemt zoals het begon, van de grond af aan. Een bewuste keus. Zijn instellingen zijn zo waar als een koe. Hij is ook op internet een van de hits van dat hele schuurpersoneel. En Hakim en huilebalk Paul, die twee hadden een vagina moeten hebben. Sorry hoor, maar het zijn twee oude wijven die stemmingmakerij hoog in het vaandel hebben staan, iedereen opstookt tegen elkaar. En als er zo een zweefteef rondloopt die borderline heeft ( nee ik noem geen naam Andrea) snap ik niet wat die psycholoog daar eens in de week aan het doen is met die knakkers.
De stemmings ronde was gisteren op de televisie, ik volg het niet op internet, Hakim is verre van populair, als hij eruit zou gaan, zou Paul ook gaan. Helaas, ze zitten er nog.
Wat bezielt een mens om een jaar afscheid te nemen van alles en iedereen die hij/zij lief heeft? Rienk is een zwerver, die kan alles relativeren, Jimmy de donkere jongen heeft een filosofische inslag en probeert iedereen een beetje tot rust te manen, de nieuwelinge die toevallig filosofe is, helaas is zij niet in staat geweest om het hele clubje nog eens goed onder de loupe te nemen, want ze spreken elkaar elke keer weer tegen, er wordt gelogen en bedrogen. Is dat een Utopia kweken? Het lijkt mij meer iets voor een CIA School. Verdeel en Heers, dat riepen de Romeinen al, hier wordt het nog eens goed in beeld gebracht.
Als er de eerste week al 50 euro uit de kas wordt gestolen door Emil, gaat dit als een nachtkaars uit, niemand hoor je er nog over. Als iemand stiekem brood steelt van een ander, een opmerking, de rest wordt eruit geknipt. Laten we nog in het midden dat Andrea jaren geleden in Vrouwenvleugel een rol heeft gehad, kom ik helaas toch weer tot de conclusie dat de kijker, voor 2.50 per maand, kan je elke dag en nacht kijken met je paspoort en 1 miljoen kijkers, kassa John de Mol.
Een slimme zakenman, maar rijk schijnt nooit genoeg te zijn. Als je al loopt te janken als de poort dichtgaat en je een jaar van je meisje weg bent. Die keuze maak je zelf. Je stort een borg van 10.000 euro ( er gaan jaren voorbij eer ik die in mijn zak heb) en je mag meedoen. Bij elkaar geraapte kliek waar ik elk half uurtje per dag mijn lachspieren mee vermaak hoor. Want zo zie je hoe de mens ten treure is.
De heb, de leugen, de winst, het geld, de opstokerij, kortom alles in die schuur is met geen 101 camera's vast te houden. Anders hadden we wel gezien dan Andrea ( die in mijn opinie totaal geen toegevoegde waarde in het gehele programma heeft, dus dat zij misschien de actrice hierin is?) die verstopte kleding in het bos, onder haar bed, onder haar matras.
Een goede huilbui en iedereen gelooft haar. Toppie toch..Laten we vooral niet vergeten dat dit stel een jaar de buis komt vervuilen, maar dat ik eraan meehelp, want lachen is zo gezond...Geen normaal mens die hierin tuint. In dit soort programma's zit altijd wel een acteur of actrice die de boel even komt verzieken, of opstoken. Wedden? Maar voorlopig kijk ik ook ineens soap, wist niet dat dit zo komisch kon zijn..
©
leny kruis
OKEE, zijn we weer.
Nu wordt het natuurlijk afkicken van het schaatsen dat velen van ons in de ban heeft gehouden de afgelopen twee weken, met meer dan 20 medailles komen wij er in ieder geval goed mee weg.'
Dat de Noren nu een beetje boel bang zijn geworden voor die maffe oranjegasten kan ik me wel iets bij voorstellen, hoewel de hilariteit bij mij voorrang heeft.
De afgelopen week geprobeerd om op mijn eigen website te komen, doch ik was verrast dat ik werd geweigerd. Dat na 2006 mij een blog was toegekend, met domeinnaam, ik daar zo een stuk of 4 á 5 duizend gedichten heb opgezet, kwam ik er met geen mogelijkheid op of in. Na tientallen mails heen en weer naar de helpdesk, geen resultaat. Dus even geprobeerd bij vrouwlief op de laptop. Ja hoor, zij kon gewoon in mijn menu. Dus toen hebben we alles maar per gedicht moeten kopieéren. Dat was een monnikenbaan. Zo een baan wens je niemand toe. Maar ik wilde mijn werk echt niet verspillen aan de satellieten als ze mijn account zouden sluiten. Want aangezien ik de klapdoos.web-log ook al door zo een geintje ben kwijtgeraakt baalde ik als een stekker.
Nou uitgebaald en alles staat op mijn externe schijf, kan nog wel wat bij volgens mijn vrouw.
In ieder geval komen mijn gedichten vanaf 2006 hierzo te staan, dan weet ik zeker dat ze niet verdwijnen. ( mag ik hopen natuurlijk)
Nou, iedereen effe afkickeeeee en dan weer normaal het leven oppakken...
©leny kruis

Leny de hypocriet.
Een paar blogs geleden was ik aan het schelden en foeteren over Poetin en de rechten van de mens die hij met voeten overtreed. Niet alleen met voeten, tevens met geweld. Er circuleert een filmpje op internet waar te zien is hoe homo's en lesbo's in elkaar gemept worden, in de fik gestoken, door tien zo niet meer mannen en vrouwen lekker in elkaar gebeukt worden en de politie kijkt er na en klapt nog in de handjes ook, die mafketels.
Maar nu het schaatsen is begonnen zit ik eerste rang en geniet van de eerste drie gouden plakken die we binnenhaalden, dankzij drie mannen van staal. Daar kwam gisteren nog een gouden bij van onze Wüst, weer eerste rang.
Nou moet ik vanmiddag even naar de pedicure, dus ik hoop terug te zijn voordat de start van de `1500 meter begint. Want hoe krom ik ook tegen Rusland ben, hoe fanatiek ik de schaatsers aanmoedig.
Hoe hypocriet kan een mens dan zijn? En het nog durft te erkennen ook? Ik schaam mij er best wel een beetje voor hoor, maar om nou uit protest de tv uit te laten?
Nee, daarvoor ben in te chauvinistisch in het geheel.
Laf hé??
©
leny kruis
WAT DOEN EROTISCHE GEDICHTEN MET DE MENS?
Dromen.
speel het spel van de liefde
die ik in mij voel
laat het natte zweet
van jouw lichaam
zich mengen
met de mijne
zodat we overal en
alom één zijn
voel mijn heupen draaien
tegen de jouwe
zodat we ook daar
samen één zijn
ik wil je
in mij voelen
ik wil je
in mij draaien
opvreten dat vochtige
natte lichaam
in en op elkaar langs
elkaar over elkaar
alles mag en alles kan
de liefde zit zo diep
dat wij kreunend
bezwijken voor
het samenzijn
het één zijn
zuchtend voel ik de lendenen
stotend in en uit mijn lichaam
het voelt als het kussen
zonder tong maar
de lippen blijven vochtig
och mijn lief wat heb ik je lief
en draaiend met
mijn hoofd op
het kussen
roep ik je naam
vol hartstocht
badend in het zweet
word ik wakker
en voel het lege
kussen naast mij
jij bent er niet meer
allang niet meer
maar de nachten
die ik alleen slaap
zijn mij zo dierbaar
omdat jij altijd
bij mij bent
in mij bent
naast mij bent
over mij bent
en voor altijd in mij zit
nee nooit zal er een
ander naast mij liggen
zolang jij mij
bevredigd in al
mijn dromen.
Het innige gevoel.
als ik jouw voeten kus
en langzaam met mijn hoofd
jouw binnenkant
van je dijen
bevoel
met mijn vingers
zo gul
zijn jouw heupen
om mij te ontvangen
wacht stop ik kom
bij jou
wanneer wij er
samen klaar voor zijn
mijn hardheid zoekt de steun
van jouw binnenkant
zo nat
zo geil
zo heet
en ondertussen
voel jij mijn lippen
over jouw stevige kleine
borsten
ik geniet
jij hijgt van genot
en nog is het niet genoeg
want als ik in jou kom
met mijn dirigeerstok
geeft die het ritme
van de liefdesmuziek
aan
samen zingen wij
de tonen weg
van het
genot.
Je hebt mij.
fluisterende woorden dat jij van mij houd
glinsterende lippen die mij kussen
een tong die begerig mijn mond verkend
handen die mijn lichaam willen blussen
kreunend vraag ik steeds om meer
omdat jij weet wat te doen
dit zwetende lichaam weet precies
wat het moet doen met een zoen
handen die mijn borsten strelen
zuigend op mijn zwakke plek
knijpend van genot masseer
ik hijgend in je nek
mijn God als dit geen liefde is
ik voel jouw tong gaan zakken
langs de navel zo langs mijn
haarlijn en kreun
mijn God wat is dit fijn
als dit echte liefde is
krijgt het leven mij nooit meer klein
dan zou ik eeuwig de jouwe willen zijn
door de toppen van jouw vingers
schieten de vonken door mijn huid
ik kan mezelf niet meer inhouden
en gil en kreun nu luid
ook jij laat je horen als ik jou streel
en voorzichtig met je tepels speel
masseer de ringen erom heen
voel de harde tepels en knabbel zacht
zij zijn van mij alleen
het genot gaat naar beneden
de kriebels in mijn buik vlinders
die een uitweg zoeken
en door het gekreun en gesteun van twee
natte zwetende lichamen
worden wij ineens één
omdat wij dat willen en omdat
niemand ons kan stoppen
als ik nog na lig te trillen
van genot en liefdevol naar jouw bezweet
gezicht kijk en besef
wat heb ik toch een machtige vrouw
die de liefde in haar vingers heeft
en de kracht van de liefde en
de liefdevolle lef.
©Leny Kruis
Deze drie gedichten heb ik op Plazilla gezet, zomaar om te kijken of er wat te scoren, qua lezers dan, was.
Nou dat was het zeker, momenteel staat de teller op 2988 en nog wat. And still counting.
Ik heb een bundel met erotische gedichten aan mijn uitgever gestuurd, maar hij schreef mij heel eerlijk terug dat er bij heen geen droog brood viel te verdienen aan gedichtenbundels en dat ze ermee gestopt zijn om ze in de verkoop te doen. Want zo heeft een schrijver er ook niets aan. Om te leuren met je boek. Dus ik heb ze maar ergens en nergens neergezet en worden als een speer gelezen. Hoera, dus wel een markt? Nou, niet echt, want een erotisch gedicht kun je altijd gratis en voor niets op internet scoren, dus waarom een boekje erover kopen? Zou ik ook niet doen.
Maar mijn nieuwe boek dat in het voorjaar uitkomt gaat wel over seks, erotiek in de gekste zin van het woord. Verhalen met een twist. Ik kan niet normaal schrijven, dus hou je lachspieren maar vast. Ik ben een detailschrijver, dus in detail moet je het gelezene voor je kunnen zien anders is er niets aan. Nou dat gebeurt dus nu nog met mij. Terwijl ik het zat te corrigeren of aan te vullen schoot ik steeds in de lach, of kreeg de slappe lach van een situatie die ik zelf geschreven had. Zonder wie dan ook in de maling te nemen hoor. Je moet wel met respect omgaan met mensen, zeker op erotische gebied. Ik heb er natuurlijk ook fictie bij gedaan, fantasie met een grote F, hilarische verhalen, verhalen die jou ook kunnen gebeuren en ga zo maar door. Maar dit is in ieder geval de aanzet geweest tot het schrijven van dit boekje. Erotische Kronkels, of een andere titel, daar ben ik nog niet uit. Misschien--EROTICA BIOTICA??Wat dat ook moge betekenen??

STELLETJE IDIOTEN DAAR.

Kijk, ik schrijf al vanaf 2006 gedichten in een blog, dus elke dag wel een stuk of 8 of tien. Sinds kort mag je er maar 3 plaatsen, oke ga ik mee accoord.
Aangezien ik voor zoveel sites schrijf op uitnodiging heb ik niet elke dag inspiratie en zin in gedichten. Dus als ik toevallig eens zin had, hup naar de site en gaan met die banaan.
Voor de andere had ik gelukkig al een back-up. Voor velen nog niet, want die werden spontaan in mijn hersenpan geboren en uitgebroed op het net gezet.
Nu hebben die malloten van punt.nl in hun (on)wijsheid besloten om mijn site niet openbaar te maken voor mezelf omdat ik niet kan inloggen met mijn juiste mailadres. Alwaar ze regelmatig reclame en post naar toe stuurden. Na een lange oeverloze discussie kreeg en kan ik er nog steeds niet op omdat men eerst mijn telefoonnummer belde, die wij al jaren niet meer hebben, doch die blog dus wel. Toen werd mij verzocht of ik mijn ID kaart wilde sturen, nou niet dus want dit is strafbaar.
Mijn BSN staat erop en wie weet wat er mee kan gebeuren, buiten het feit dat het een staatsdocument is die alleen bedoeld is voor hen die daartoe gemachtigd zijn, zeker geen randdebielen die de BLO niet hebben afgemaakt, wellicht wel een zwemdiploma in het kikkerbadje, maar daar houd ook alles mee op.

Woest ben ik op dit soort lui, wanneer ik zou betalen, wedden dat het dan zo opgelost is, maar omdat mijn mail niet zou kloppen ( terwijl die mail bovenaan mijn blog staat) hebben ze de boel gewoon op slot gegooid.
Stelletje klootviolen, maar van mij zijn ze nog niet af...
Zo ik heb gezegd..

Februari 2014
DE EERSTE MAAND ALWEER VOORBIJ.
En nog geen winter, althans niet hier in Zwollywood. Af en toe een ochtend dat je ruiten van de auto een beetje wit zijn, maar de krabber doet het zo vlug en netjes, zo dun heeft het dus gevroren. De bloemen komen al uit de knoppen, de vogels vliegen nog niet naar het zuiden, althans ik heb ze nog niet over zien gaan als een vliegtuig zo in formaat. Dus ik denk dat de natuur even ( wat heet) goed van slag af is.
Zolang ik maar niet van slag ben.

Zo, ik voel me net als deze roos. Een nieuwe start voor een nieuw jaar dat al een maand oud is, maar voor mij is elke dag een nieuw begin.
Mijn nieuwe boek komt in het voorjaar uit, daarnaast gaat ons themagedichtenhoekje toch weer een bundel uitgeven voor het goede doel. Het kan niet op. Voor dit boek mocht ik ook 12 themagedichten insturen en worden geplaatst. Zolang alles voor het goede doel is, heb ik nergens geen moeite mee hoor.
Maar ik heb ook al aangekondigd dat ik even een sabbatical jaar neem. Nu alles bij elkaar 12 boeken, waarvan er 7 van mijzelf en 1 met twee gewonnen gedichten en 1 met 3 gedichten met mijn postzegel erbij, toe maar, de laaste twee zijn nog een verrassing. In ieder geval wordt mijn boek een maf, gek, hilarische letterbox vol grappen en grollen die met erotiek te maken hebben. Liefdevol, beetje SF, beetje kinky, maar alles met een big smile, omdat je zeker in deze niemand belachelijk mag maken toch?
Het themagedichtenboek is altijd een prachtig exemplaar dat ik deel met 11 andere dames en een heer die allen hun eigen inbreng hebben, zolang de thema's er maar instaan. Dankzij Blauwhartje, een dijk van een schrijfster, een moordwijf die ik diep in mijn hart heb verscholen. Gewoon omdat zij zo intens en ontzettend mooi schrijft. Een eigen stijl heeft. En niemand die haar evenaart. Moet ik niet. Ieder heeft een eigen stijl. Dat moeten we ook zo houden.

©
Leny Kruis
Maak jouw eigen website met JouwWeb