VERBODEN VOOR MUGGEN.

Je moet lachen als ik begraven word. Ik zie er niet uit, voel mezelf net een krentenbol.

Hier zijn momenteel zoveel muggen, binnen en buiten, dat de moed en de kracht om de hele dag te meppen bij mij verdwenen is. Ik heb ondertussen een lamme klauw van dat doden. Waar die asbakken vandaan komen? Je ziet eerst de vader, dan de moeder, komen de kids erachteraan. Die nemen dan hun nichten en neven mee, daar weer de ouders van. En voordat je het weet zit jij onder, vrouwlief, de buuf heeft het ( gelukkig ) ook. Dus voel ik me niet zo eenzaam.

 

Maar ik blijf het zielig vinden om ze dood te maken, edoch, momenteel heb ik er geen zin in. Ik zit totaal onder en boven als een mazelkid in de citroensmeer. Stik af en toe de moord van mijn eigen citroenlucht.

Nou ja, ben gelukkig niet de enige. Alleen wanneer ik mijn nieuwe pleister ( morfine) op doe dan zijn sommige lekker suf en mep ik in een keer goed. Die zijn zo stoned als een muggenzifter.

Zo voor nu even rust, ga lekker de zon in. Enne, eindelijk is de was droog...Heerlijk ruikt dat weer..

©

leny kruis

 

 

DRUK DRUK EN NOG EENS DRUK.

 

 

Het is vakantie en eindelijk kunnen wij genieten van een maandje rust. Niet dus, want deze kneus had weer eens een pijnlijk sleepbeen doordat er weer een knobbel in het liesje zat die er niet hoorde. Na toch maar even langs de huisarts hier in het dorp gegaan ( vaste prik elk jaar) was het een kwestie van rust rust en nog eens rust. Nou daar heb je dus vakantie voor.

Dus nu eindelijk weer een beetje normaal kunnende lopen, zakte ik van de week gezellig door een heerlijke ligstoel. Die dacht ineen van: "Hé bolle uit Zwolle, je zit wel lekker te kakelen met je beentjes van de vloer, maar daar is deze stoel niet voor gemaakt."

En met een smak lag in ineens met de beentjes omhoog en kon nog net met het hoofdje bij de grote tafel komen, een vrouw en een vriendin bijna in coma van het lachen achterlatende, terwijl ik ook zowat in de kreukels lag. Helaas lag de camera binnen, dus de blooper is gezellig gefotografeerd door vrouwlief. 

Dus een dag later, alles deed me zeer, normaal doen de botten al zeer en de spieren maar door die knal van die klutstoel was het even een harde extra balans op het lichaam. De beide leuningen waren op heel rare plaatsen aan beide kanten gebroken, finaal door midden. Gelukkig heb ik af en toe een slechte dag, dus met de hitte en een lekker gek boek kwam ik de pijnlijke dagen wel door.

Wij hebben altijd wat hier als wij in de hut zitten hoor. 

Een keer ben ik zo geweest, jaren geleden. Maar so what, we leven nog toch?

In ieder geval heeft vrouwlief het momenteel hartstikke druk met de verzoeken voor de onderzetters en de boekenleggers, van de week gaat er weer een zending de deur uit. Alles voor het goede doel. Dus zij die denken, waar blijft mijn pakket, komt eraan te komen hoor.

Namens Kika Kinderkanker, hartelijk dank.


 

 

TIS WEER EVEN TIJD.

 

Moet toch weer even een blog toveren uit de plofkop van Kruis. Aangezien het de afgelopen dagen hier ontzettend warm is geweest en nu de engelen huilen van ellende omdat de Lieve Heer boos is, ga ik maar even aan de slag.

Om de mensen weer te vervelen. Ik schrijf voor ongeveer 16 sites, waarvan 14 op uitnodiging, dus logisch dat veel mensen mijn naam overal en nergens tegenkomen.

Dat er mensen zijn die dit vervelend vinden kan ik mij voorstellen, maar gooi dan gewoon mijn post richting prullenbak. Je bent nooit verplicht iets te lezen van een ander toch? Nee, tegenwoordig zijn de mensen veel radicaler, die gaan je dan gewoon blocken of ontvrienden. Heb ik totaal geen problemen mee, want dan hoef ik niet te zoeken in al die portretten die ik als vriend in een lijst heb staan. Maar dan krijg ik weer te horen dat ze geen post meer van mij krijgen!!

Ja, hallo, ik heb niemand ontvriend, als ik teveel post van een persoon op een of elke dag krijg dan lees ik het wel of niet, dan gooi ik het direct weg maar ga die persoon niet blocken of ontvrienden. Vind ik zo onsympathiek.

Ik zou zeggen, als je genoeg van Leny Kruis hebt, gewoon niets lezen, maar niet gelijk de handdoek in de ring, scheelt je later weer klagen dat je geen post meer krijgt en steeds mijn naam in moet tikken om te kunnen lezen. Wat zijn dat toch voor kauwgumballen?

Ik voeg die mensen dan maar weer toe. Maar nogmaals, als je niets wilt lezen, gewoon weg met die handel. Ik krijg dagelijks ongeveer 340 stuks aan mails en post, geen reclame. Denk je nou echt dat ik die elke dag beantwoord? Alleen als het erg belangrijk is hoor. Daar heb ik helemaal geen tijd voor, aangezien ik maar 2 uur per dag achter de pc mag zitten en het niet eens langer volhoud. Dus die twee uur moet ik gewoon verdelen tussen een hele dag, want om een uur of 5 gaat de pc uit en ben ik voor de kranten of een goed boek, of een heerlijke film. En ik ben er voor vrouwlief natuurlijk. Die is de hele dag achter de pc bezig, als ze tijd heeft. Maar die is bezig met heel andere dingen dan mijn dingen. Dus doen we samen andere dingen.

Nou, ik ga mijn oefeningen even doen en dan maar weer verder met mijn getokkel op diverse andere sites.

See you!!!!!!!!!!!

 

 

 

EN TOEN..brak de pleuris uit!

 

Je zult maar bij een groep van dichters zitten die jarenlang, onder leiding van een begenadigd schrijfster de kans krijgt om met jouw eigen teksten in ( voor mij) drie boeken te komen staan, ongeveer 52 gedichten.

Je zult maar een account hebben op FB en een grote fanclub op die site hebben van mensen die zelf gedichten schrijven en/of lezen. Maar trouw als altijd blijven ze komen en blijven ze schrijven.

Als beheerder van een site gaat er natuurlijk ook veel tijd inzitten wanneer er weer een boek voor een goed doel aan zit te komen. Dus het beheer werdt tijdelijk verdeeld door een (vertrouwd) persoon die dit wel wilde delen. Met toch in het achterhoofd een coupe te plegen, samen met haar man die denkt dat hij God is. Nou jammer voor hem, maar dat ben ik al.

Nu heeft de beheerder Leen de handdoek in de ring gegooid na diverse dreigmails. Zelfs mijn gedichten werden zonder enige onderbouwde motivatie geweigerd, zo niet verwijderd. En gisteren zat er bij mijn post een mail dat ik verwijderd werd uit de groep omdat A EN A dit beslist wilde. Anders zou Leen dit nooit doen. Wij schrijven al jaren samen.

Deze vrouw schrijft prachtige gedichten, heeft heel wat boeken op haar naam als Blauwhartje en haar foto's zijn om te smullen zo mooi.

Door privéomstandigheden zijn de spanningen te veel geworden en A EN A hebben hier gezellig gebruik van gemaakt.

 

Doordat ik een gewoon gedichtje had geschreven over het toen gevraagde thema werd dit zonder meer verwijderd, het zou aanstootend zijn! 

Voor wie? Voor wat?

Hier het gewraakte gedicht...dat zou steken!!!!!!!!!!!



   
Het dankbare van de mens.

het zit niet in de centen
het zit niet in het goed
het pap met al die krenten
dat is
wat er toe doet

het zit niet in de rijkdom
van goed en kwaad
en het hebben van

het zit juist in de rijkdom
van het dankbaar zijn
van het gewone 
dan

kun je leven met een dank je wel
zonder te blozen
zonder te schamen
vrienden te blijven
voor eeuwig en amen'

zonder altijd maar gelijk te willen
omdat je de baas wilt blijven
over iets wat nooit van jou is geweest
mag ik dan even schrijven

dat ik dankbaar ben 
en dank je wel zeg tegen haar
die mij die kans heeft gegeven
zodat een ieder mij kan
lezen?

Ik vind het jammer dat Leen de handdoek in de ring heeft gegooid, maar als alleenstaande vrouw tegenover een stel Bonny and Clyde is niet op te boksen. Ik zou haast oproepen om iedereen die Leen trouw wil blijven gewoon weg te gaan bij ontsthemagedichtenhoekje, omdat dit alleen van haar is en zij het tot grote hoogte heeft gebracht. Ook voor de schrijfsters die nu los van dit alles hun boeken uitgeven, dank zij de hulp van Leen. Dat zie ik Dum en Dummy niet doen.

Hij is blij dat hij filmpjes kan maken met tekst erin ( zoals miljoenen anderen hoor) en zij is blij dat zij eindelijk haar eigen voorkeur van gedichten kan laten staan en de rest er gewoon afsodemietert omdat ze teveel gelezen worden, dus té goed zijn. Ik hoef mezelf niet meer te bewijzen met 14 boeken, maar deze twee kneuzen hebben een blog om zeep geholpen die jaren van bestaansrecht heeft opgebouwd door een lieve vrouw die nu ook meegesleept wordt door die twee duikeenden en ook mij op een zijspoor zet. Ik heb sites genoeg waar ik voor schrijf op uitnodiging, ik heb hen niet nodig, maar zij die net beginnen met dichten? Deze site was een mooie springplank naar het betere toe.

 

Leen Blauwhartje, ik dank je voor je jarenlang begeleiding in de schrijfwijze en de taal, de lieve mails, de opbeurende woorden. En wens je de kracht om zeker wel door te gaan met je fotogedichtensite. Want die kan niemand je nadoen!!

Juli 2014