Eindelijk is het zover!!

 

Morgen komt vrouwlief mij halen, met de kleren en de rest van de bende, de buuf en consorten nestelen zich gezellig in dit huis tijdens onze afwezigheid en wij gaan gezellig naar de andere hut.

Na een week van alleen zijn ben ik het nu wel zat hoor. Tennis is voor mij een pré, maar nu ik zeker weet dat alles oke is en dat ik met een gerust hart de bossen in kan, heb ik er ontzettend veel zin in. Vrouwlief is natuurlijk weer aan de klus gegaan, die heeft de douchevloer voor mij antislip gemaakt en zou eindelijk even van de zon gaan genieten. 

Ik neem Bep mijn Lep mee, dus ik hou de boel wel in de peiling hierzo. Dagelijks wel even contact met het thuisfront, of in ieder geval een paar keer per week even bellen of ze alles nog kunnen vinden. Maar dat zal best lukken. Zo zie je maar weer, een goede buur is beter dan een verre vriend..

 

En we kunnen met een gerust hart de deur achter ons sluiten, want een uurtje later komen de andere gasten de boel hier weer opwarmen. Zo hoort het ook. Veiligheid voor alles tegenwoordig. Maar gelukkig wonen wij in een buurt waar de sociale controle ontzettend goed geregeld is. Zelfs wanneer er iemand in het ziekenhuis beland houden wij nog het huis, de post en de krant in de gaten. Dat doe je gewoon voor elkaar toch??

Ik wil al onze lezers van de smackbox in ieder geval alvast een gezond en gezellige zomer toewensen, ik ga er alvast van genieten. Ergens in mijn hart vind ik dat ik dit gewoon verdiend heb met mijn vrouw..

Ik ga mijn vriendinnen weer opzoeken, de ooievaars, de oude eiken, de duistere paden. Kortom, ik ben er helemaal klaar voor.

Doeiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii

 

 

Iedereen kan ermee te maken krijgen, ik ben er zo een. In het verleden toen ik 24 was kreeg ik te maken met volksvijand nummero uno. Niet uit te roeien, ware het niet dat er een heel stelletje slimme vogels iets bedacht hadden om deze sluipmoordenaar te verrassen met een tegenaanval. Deze oorlog duurde voor mij vijf jaar en nog wat jaartjes naweeën. Maar de vijand was gesloopt en was niet meer teruggekeerd op het slagveld. Hij had heel wat schade aangericht, maar de huidige slimme meneertjes en mevrouwtjes hadden daar wel wat op gevonden, in de vorm van pilletjes slikken en doorgaan met je leven. Maar ik had hem verslagen. O zo.
 
Totdat ik in diezelfde periode zag dat die sluipmoordenaar mijn moeder aanviel.  Zij verloor de strijd en overleed. Daarna werd het even rustig, totdat mijn ene zus tegen die gluiperd aanknalde, ook zij had nog 9 maanden van strijd tegoed, maar verloor het van die gek, ondanks de inzet van al die slimme mensen die dachten deze sluipmoordenaar wel even te pakken te nemen. Het werden lapmiddelen, zij overleed in 2004, in het jaar 2005 was mijn broer de klos. Alle strijd van die gluiperd tenietgedaan met alles wat er maar bestond om hem te bestrijden, maar niets hielp. En ook hij was ten prooi gevallen aan de sluipmoordenaar. Mijn jongste zus ging in 2008 door een andere moordenaar, waarvan je zeker weet dat je de verliezer bent, longemfyseem, net als mijn oudste zus. Oorzaak? Roken! Tot aan haar laatste ademhaling wilde zij nog roken, omdat zij wist dat ook zij nog maar 9 maanden te gaan had. Zo hield ik weinig over van mijn jeugd als dit zo door zou gaan. Nu had ik alleen nog een oudste broer en een zus die ook op geleende tijd leefde, maar die nam het leven voor lief.
 
Ik leefde mijn leven, stopte met roken en drinken en probeerde zo goed en zo kwaad als het ging een normaal leven te leiden, zonder wat voor stoorzenders dan ook. Totdat ook de sluipmoordenaar bij mij langskwam. Ook ik was alweer ten prooi gevallen aan die sluipmoordenaar, hij was weer teruggekomen, alleen op een andere plaats. De slimme mensen dachten geen moment van twijfels maar gelijk een dag na de kerst in 2010, opereren met die hap. Een hap uit mijn borst was het zeker, maar de sluipmoordenaar had toch nog het lef om zich uit te zaaien, dus in 2011 was ik weer aan de beurt voor een operatie om de restanten van die gifangel er uit te peuteren. Het leverde mij een lamme arm en hand op, 4 chemo’s, waarvan de laatste bijna mijn leven koste, maar de slimme mensen hebben mij 72 uur lang met flessen en slangen in leven weten te houden totdat ik weer ongeveer wist waar en wie ik was.
 
Toen nog even 28 bestralingen van anderhalve minuut elke dag. Ik dacht het nu wel gehad te hebben. Ware het niet dat die sluipmoordenaar toch nog de weg wist naar mijn eierstokken. Dus de slimme mensen hadden een echo gemaakt en gezien dat er op de eierstokken ook dingen zaten die er niet hoorden. Eruit met die hap. Dus voor deze dame geen kinderen meer. Nou, ja ik ben 60 dus wat zeur ik nog.
 
De sluipmoordenaar was wel lekker bezig. Kom ik er 14 dagen geleden achter dat er in mijn hals een knobbel zit, bel de oncoloog, die verwees mij als de sodemieter naar de huisarts voor een echo, wat bleek? Zaten ze lekker met z’n drietjes feest te vieren in mijn strot en ik maar moeite hebben met slikken! Zou die sluipmoordenaar weer aan de gang zijn? Ik was niet bang meer, omdat ik weet wat me te wachten staat. Nu, aanstaande dinsdag een punctie en gelijk een biopsie, want de  patholoog en arts zijn erbij aanwezig, willen direct de uitslag weten. Ik zie wel wat er gebeurt. En weet je nou waar ik zo pist off over ben?
 
Ik zou drie weken geleden al met vakantie gaan voor een lange tijd, nu ben ik drie weken verder en zit nog thuis!!!!Alleen omdat die sluipmoordenaar zich nog niet bekend wil maken.
Ieder mens kan er ooit eens mee te maken krijgen, de sluipmoordenaar klopt niet aan je deur, hij nestelt zich gewapend met weinig ergens in een lichaam en een goeie slimmerd die hem weet te vinden en te verslaan. Helaas is die haat van mij tegen deze moordenaar nog niet getaand omdat hij al zoveel van mij persoonlijk heeft afgepakt, niet alleen mijn zus en broer en moeder en tante? Maar ook een stuk eigenwaarde van mezelf dat ik kwijt was als vrouw, mijn God, dat deed zeer.

Het heeft heel lang geduurd, voordat ik gewend was aan een kaal hoofd, met dank aan de chemo, het heeft heel lang geduurd voordat ik mij weer in gezelschap van mijn vrouw mezelf durfde uit te kleden, terwijl zij niet eens keek. Omdat zij wist wat het voor mij als vrouw betekende. Maar het is niet mijn schuld. Ik wilde alleen maar leven. En nu?

 

De keuze is gemaakt door mijn vrouw en mij. Mocht het zo zijn dat die achterlijke sluipmoordenaar toch in mijn strot huis is gaan houden, dan ga ik gewoon weer de weg bewandelen die men mij aanbied. Dan maar weer kaal, ik heb mijn bandana’s nog, dan maar weer een litteken. Mijn lichaam is zowat al een landkaart. Maar wel mijn landkaart. Ik weet alle plekjes, allen hebben een eigen verhaal.
Enne, ik woon in het land van onzekerheid, maar de zekerheid laat ik graag binnen. Dat zijn slimme mannen en vrouwen in witte jassen die heel lang geleerd hebben om deze sluipmoordenaar, ze noemen hem Kanker, uit mijn systeem te jagen.
Ze doen hun best maar, als ik daarna eindelijk met vakantie mag? Please???
 

©
leny kruis

 

Uitslag inmddels bekend, lymfeklieren vol met water en rommel, doch gelukkig niet de rommel die men verwachtte. Dus mijn holllyday kan beginnen. Hossen in de bossen....De spanningen zijn voorbij, ik ga weer leven met mijn vrouw. Want niets is zo mooi als dit te delen met velen die met mjn vrouw en mij meeleefde...

Dank hiervoor allen...


 

 

 

Even in de rustmodus?

 

Het is vandaag weer zover, de Grandslam van het tennis is weer gestart, zomaar uitgezonden door Ned.1 en Eurosport natuurlijk.

Roland Garros is een fenomenaal glij en gruisevent. Heerlijk tennis met slydings, valpartijen door het gemalen steen, waar ze bruin van opstaan.

Er zijn eindelijk vier Chinese dames die het tot het hoofdtournooi hebben gehaald, over de Nederlanders moet ik nog even mijn bedenkingen hebben. Ze zijn er wel, maar ik ken ze niet eens.

Ik ben een fanatiek kijkster, ooit eens getennist, een droom die nimmer werkelijkheid werd.Maar ach, hebben we niet allen een droom achterna te jagen?

Ooit wilde ik dokter worden, dat zou ik zo nog willen, ware het niet dat mijn leeftijd en geld tegenzaten. Maar ik heb in de loop der jaren wel alles gelezen en gezien wat er maar op medische gebied naar buiten kwam. Mijn autodidactische kennis is mij heilig. Toch nog iets bereikt in het leven, niet alleen als schrijfster, maar ook als zwemster met 5 zwemdiploma's, voor de rest alles zelf geleerd uit het leven en de bibliotheken.

 

Maar vandaag is mijn zondagsrust heilig, de eerste dag van het tennis is begonnen om elf uur. En nu even wat andere sportevents die mij niet kunnen boeien, totdat Djocovics of Nadal aan de beurt zijn.

Fijne zondag nog..

 

 

Hier weer wat onzinnige zinnigheid.

 

Sinds de PVV zich in December van de verkeerde kant liet zien door stickers te promoten met het feit dat Mohammed een gek was, de Koran een boek vol leugens en nog meer van die ongein ( kan het geheid verkeerd hebben begrepen, maar de boodschap is echt dezelfde hoor) is gisteren minister van politieke onmacht  Timmermans toch maar afgereisd naar Saoedie Arabié.

 

Nou pas???Het is bijna zomer mensen, nu gaan die arabieren pas relletjes schoppen, terwijl achter dit nieuwsitem een item kwam en let op:

 

Islamitische strijders vallen dorpen aan en vermoorden vrouwen en kinderen.

Kijk, dan ga ik de PVV wel even gelijk geven hoor. Want als een Islamiet een vrouw of kind vermoord, vraag ik mezelf toch af wat er allemaal voor enge dingen in die Koran staan. Het is maar net wat de Mohammedaan er zelf uithaalt, net als de Katholieken denk ik dan maar. De goeden niet te na hoor!! Laten we dit even voorop stellen.

Want de arabieren willen ons geen werk meer geven, de sancties die zij ons opleggen zijn eigenlijk van niets en generlei waardes, aangezien zij ons nodig hebben. Maar dat vermeld de geschiedenis even niet.

Nu komen de Europese verkiezingen eraan, ik hoor of zie er weinig over, alleen Nederland 1 besteed er ruim aandacht aan. Ze willen allemaal hetzelfde, lekker blijven leven op onze belastingcenten.

Ik heb mijn stembiljet bij het vuil versnippert, ik doe niet mee aan die poppenkast, omdat ik toch niets in te brengen heb. Dat doet Brussel wel voor mij. Oftewel, waarom stemmen als wij toch moeten blijven betalen? 6 miljard? Wat krijgen wij ervoor terug? 

Dat Wilders de grootste partij in Brussel zou kunnen worden is zeker geen Utopie, zelfs al voorspeld in alle polls. Dat is zeker niet voor niets. Het Nederlandse volk is het allemaal een beetje zat denk ik zo..

 

©

leny kruis

 

 

Soms is de wereld niet eerlijk.

 

Ooit het oog van God gezien? Ik hoop het deze dagen te kunnen aanschouwen in de hoop dat dit oog mij kan sterken in het gevecht dat ik misschien toch weer aan moet gaan tegen een sluipmoordenaar waar velen dagelijks de dupe van zijn. 

Er is weer een kei van een knobbel in mijn nek, deze week wilden wij op vakantie gaan, het mooie weer zit eraan te komen en ik verheugde mij weer te snel natuurlijk. Komt die knobbel er weer tussen. Als ik morgen de garantie krijg van de huisarts dat die het op kan knappen zonder interventie van de oncoloog, die al op de hoogte is, dan zal niemand mij meer horen en kan ik met een gerust hart weer in de bossen gaan hossen.

Ik verlang zo naar dit pad, heerlijk helemaal aflopen, is gelijk aan 1 kilometer heen en terug nog eens een kilometer. Aan het einde, nog even 20 meter en ik zit voor onze hut. Een luxe toch? Maar nu moet ik morgen even afwachten, al een paar dagen haast niet geslapen en nu weet ik eindelijk wat zakken onder de ogen zijn, die hangen bij mij ongeveer richting de borstheuvelen van Crosstown Hill..

 

Maar niet getreurd, de laptops en al gaan mee dus wij blijven gewoon lekker kakelen, met een kus voor Thea Dix, die vandaag opgenomen is voor een verschrikkelijk naar onderzoek en dan waarschijnlijk op donderdag een zware operatie tegemoet gaat. Wij denken elke minuut aan haar. Als ik denk aan de pijn die deze lieverd heeft, vraag ik mij elke keer af wat ik nou nog zit te klagen!!!!!

 

Maar, niet getreurd, we houwe de moed erin hoor!!

Gewoon doorgaan!!!!!!!!

 

 

De dag na de avond ervoor.

 

Ik ben niet meer zo een songfestivalmuts hoor, maar gisteravond heb ik toch met bijeengeknepen bilspieren de telling af zitten wachten. Wat was dit spannend, laat staan hoe Ilse en Waylon zich gevoeld moeten hebben.

Maar we hebben de 2de plaats behaald, ware het niet dat zij die op Rusland stemden ons de stemmen had gegeven, maar al die oostbloklanden zijn met genoegen uitgejoeld hoor. Het blijft een politiek steekspel. Behalve Georgia, die gaf ons toch mooi 12 punten. Met dank aan de Nederlandse presidentsvrouwe ( weet wel niet of ze daar nog zit, maar toch..) 

De zeer terrechte winnares was de Diva van Europa, een man met een baard in vrouwenkleding, een mooie jongen die met tekst en figuur een statement voor de homo's en lesbische gemeenchap in de wereld een statement wilde afleggen. Dat deed ze met een prachtig nummer.

Ik keek al jaren niet meer naar het festival, omdat de nummers en de acts steeds gekker en gekker werden, politiek speelde zijn nummer mee. Want alle oostbloklanden stemmen altijd op elkaar, daar kan je mooi een gokpaleis van maken, want dat is al jaren zo.

 

Ze hebben de Nederlandse bekende zangers en presentatoren mooi op de bek gemept met hun 2de plaats, met een liedje dat niemand van de Bee enners zag zitten. Toen ik het de eerste keer hoorde zei ik direct tegen vrouwlief: "Dit word een kei van een hit, wedden?"Ik zei dat ooit ook eens over Abba, nu ben ik nog steeds grootste fan van Abba en heb inmiddels de cd van Ilse en Waylon al op mijn ipodje zitten en ik geniet...

Kijk, dan zijn de jaloerse blikken van de collega's scheel aan het worden nu, want zoveel cd's als er nu al in Europa van die twee worden verkocht, dat heeft een Gorden of Gerard Jolig nog nooit mee mogen maken. Hoe lief ik Gerard ook vind hoor...

Wilde ik maar even kwijt..

Fijn moederdag nog voor alle moederkes..


 

 

MORGEN ZIE IK WEER BETER!

 

Eindelijk is het weer zover. Verleden week moest ik voor een leesbril en een kijkbril weer richting de opticien. Die zagen me al van verre aankomen, dus de koffie stond al klaar. Ik sta namelijk bekend als een kakeldoos nummero Uno en het is trouwens altijd gezellig tokkelen met het personeel.

Terwijl vrouwlief alvast wat monturen uitzocht die in de aanbieding waren zat de verkoopster mijn ogen te bekijken en te meten.

Gevolg was wel dat ze flink achteruit waren gegaan, door de suikerziekte natuurlijk. Dus dat werd weer passen en meten en doormeten in een speciaal kamertje, om te kijken of wat voor glazen ik nodig had. Ik wilde vooral geen jampotglazen, zoals in het verleden, toen ik met de chemo ineens alles dubbel zag.

 

Maar toen ik afgelopen week in de late avond naar de maan keek, zag ik die toch ook dubbel, eentje hartstikke wil en mooi en de ander erachter ietwat gelig.

Vrouwlief was doodziek, kwam even haar bed uit en ik riep haar.

"Wat zie jij daarboven?"

"Nou, gewoon bewolking."

 

Zij wilde weer richting bed gaan, maar ik riep terug:

"Kijk nou eens naar die maan, hoeveel zie jij er?"

"Ik zie er maar een hoor, heb je gedronken of zo?" Zij keek mij een beetje wazig aan, alsof zij te diep in het glaaske gekeken had, maar ik zag duidelijk 2 manen. Zij maar een. Geen batterij in huis om een goede foto te maken, niet denkende aan mijn filmapparaat. Ik bleef erbij dat ik twee manen zag. Wat dus hélémáál niet kan. Maar bij Leen kan regelmatig alles hoor. Ook het zien van twee manen in de late avond.

©eigen foto.

Dit zag ik dus echt een keertje in de lucht, maar even ter verduidelijking, ik zag er twee.

Toen ik wat later weer verbaasd naar buiten keek was het er gelukkig maar een, zoals het hoort.

Dus die brillen zijn wel degelijk nodig. Hoewel ik regelmatig ook zonder bril mijn gang ga, behalve met lezen en achter de pc, dan zie ik dus helemaal niets.

Dus nu heb ik morgen een bril waar ik twee weken aan moet wennen, omdat er een prismaglas in geslepen zit. Zegt mij geen moer, maar dat mijn ogen ontzettend slecht geworden zijn baart mij toch enige zorg. Maar dat kan ook de leeftijd zijn hoor. Hoewel vrouwlief nog zonder bril een krant kan lezen en een boek ( ik jaloers man) mocht zij van mij een nieuwe zonnebril uitkiezen, want er waren drie voor de prijs van 1 bril. Bofte ik even dat ik toch bij moest betalen voor de glazen, voor mezelf en voor vrouwlief, want die wilde weer natuurlijk typische glazen in haar hippie bril.

Morgen gaan we de nieuwe aanwinsten halen, ik zou even moeten wennen aan de nieuwe brillen, het zijn gelukkig doordat ze geslepen zijn, geen jampotglazen geworden, want die had ik al eens. Die waren zo zwaar dat ik Michelin nog schreef of ze deze maat bandjes hadden, maar die maakte men niet meer. Nee, geintje, het is al erg genoeg dat je haast niets meer kan zien zonder zo een prachtige uitvinding als een bril toch?

Zo zie ik tenminste wat voor onzin ik dagelijks schrijf...

In ieder geval een fijn en gezellig weekend, als het goed is ( maar ik vind het weer nou niet zo goed) dan gaan we het weekend route het bos, ik heb mijn twijfels nog even.

We zien wel, de laptops gaan mee. Dus wie kiep in tuts...


 

 

HOERA HET IS ERUIT!!

Gisteren de hele dag met een rauwe strot gelopen, mijn longen uit mijn lijf gehoest, zag mezelf alweer bij de oncoloog terecht komen. Met een paar bakken honingthee uit de Chinese keuken ging het wat beter, wat pillen tegen de pijn.

Dus midden in de nacht toch maar naar bed gegaan, mijn luiken vielen zowat op de vloer van moeheid. Maar er zat een beetje veel angst in mij om te gaan slapen, aangezien ik ook weer een beetje bloed verloor uit mijn ene neusgat.

 

Het zou toch weer niet....

Nee, gelukkig niet. Vannacht zat ik kant en klaar om lapie lapie te gaan doen, maar mijn ritueel vereist mij om eerst drie dopjes, een eierdop en twee flessendopjes te vullen met de nodige pillen die ik begin te slikken om 6 uur in de ochtend, dan om 7 uur en de laatste twee om half 10, tot de middag en dan zijn de dopjes beneden alweer gevuld voor de middag en avondsessie.

Daar krijg je een kunstkop van ( die ik dus al heb) maar goed. Even terug naar vannacht.

Zit ik dus op mijn bed, pillen te vullen, krijg ik me daar ineens een hoestbui!!

Pieterburen was er niets bij. Zelfs vrouwlief werdt een klein beetje wakker hoor, niet veel. Schiet er ineens een doperwt uit mijn poezelige strot. Daar was de boosdoener, die twee dagen geleden al had moeten verteren in mijn maag, tijdens de wokschotel.

Keihard was dat ding. Ik blij, zou op zeker nu wat rustiger kunnen slapen, zonder bij en piepgeluiden.

Kijk, een van deze asbakken was de boosdoener van mijn rare stemgeluid en de pijn en rauwigheid in mijn strot. Voor mij voorlopig geen wokgroentes meer.

 

Nou ja, voorlopig?? Eerst gaan we zondag of maandag, dat weet ik nog niet echt, naar de hut. Mijn vakantie van een half jaar gaat dan echt beginnen, mag ik hopen natuurlijk. Hoop wel dat de zon eindelijk even doorkomt. 

En dan is dit mijn wakker worden, het eerste wat ik zie, wanneer ik de slaapkamer uitloop en de lamellen van de keuken opengooi. 

Dan weet je en voel je dat je weer leeft. Wat een heerlijk gevoel is dat toch.

 

Kon ik de afgelopen dagen niet zeggen met die kogel in mijn strot hoor!!

 

©

leny kruis

 

 

Wat een drukte weer!!

Heb vandaag wel wieder mijn portie witjassen gehad, was het ineens even zat allemaal. Ben even blij dat we zondag of maandag richting de bossen gaan, regen of niet. Kan me gewoon even niets schelen.

Eerst vroeg in de morgen naar de huisarts met een nare mededeling dat hij niets meer kon doen voor mijn lieve vrouw die door Artrose met twee schouders loopt die amper kunnen functioneren. Een staartje maken met die prachtige bos met lang haar, dat lukt haar zelf niet meer. Dat mag ik doen, haar jasje of blouse of bh aandoen ( uit ook hoor) dat behoort nu ook tot mijn taken.

Oftewel, men is uitbehandeld, geen pijnpoli voor vrouwlief. Alleen de morfinepleisters mag ze gebruiken tegen de pijn en daarnaast nog 4 of 6 paracetamolletjes, ja hoor, lekker veilig voor je nieren. Niet dus.

 

Daarna naar de apotheek even wat tabletjes voor mij ophalen, aangezien ik mij gisteravond tijdens het eten verslikte in een stukje wokgroenten, iets bleef er in mijn strot hangen. 

Van de heimlichgreep tot een stelletje meppen op mijn rechterlong, die asbak kwam er maar niet uit. Mijn stem werd heser en zwaarder, ik verging van de keelpijn. Dus een bruin broodje, zo droog als Sinterklaas zijn klootzak, naar binnen gewerkt, wat schraapijs, niets hielp. Ik kon gewoon slikken, daarnaast kwam er een gezellig piepgeluid, oftewel het gehele kunstmaandverbandorkest was vannacht ook aanwezig.

Vrouwlief sliep heerlijk, ik hoestte mij de longen uit het lijf om dat rot stukje groente of wat het ook was maar uit te hoesten. Maar niets hoor, alleen nu heb ik een stem als een cocosmakroon, de huisarts gaf mij wat tabletjes tegen de hoest, zodat het rauwe keeltje wat tot rust en genezing kon komen.

Daarna even naar de oedeempherapie geweest, kous opgemeten, even een ferme armbeurt gehad. Toen even naar de Chinese groothandel, mijn kruidenthee was op, vrouwlief wil alleen maar mi-hoen van de Chinees. Dus nu ben ik blij dat ik eindelijk zit, ik sta voorlopig niet meer op. Heb inmiddels mijn eerste bak kruidenthee genomen, met honing, maar ik was even vergeten dat er al honing in de thee zat. Dus voor  mijn suikerziekte was het even verwennerij hoor!!

 

Wat er ook gebeurt, vandaag doe ik niets meer. Mijn tweede beker staat gezellig op mij te wachten, zonder honing deze reis. De assistente van de dokter had de verkeerde medicatie laten sturen, dus net weer gebeld voor de goede medicatie die ik nodig heb. 

Oftewel, vandaag voel ik mij alsof ik in een vrijdag de 13de deel zoveel zit. Net alsof alles mis gaat. Ook natuurlijk door mijn strot, mijn rug, ben daar ook even lekker doorheen gegaan.

Voor de rest gaat het goed, dank u.

Voor straks, een fijne avond. Hoop dat wij dit ook hebben, want nu zit ik eigenlijk gezellig te balen van mezelf. 

Maar dat mag ook wel een keer toch?
 

 

Weer een gewone dag.

 

We gaan weer verder waar we gebleven waren,  het mooie weer zit er wieder aan te komen. Vandaag zijn er overal feesten en partijen omdat wij de vrijheid vieren. En mijn stempas ligt mij op mijn bureau aan te kijken en vraagt zich af: Doos, ga je nog stemmen?

 

Nou moet ik eerlijk zeggen, het is nooit mijn intentie geweest om deel te mogen nemen aan de Europese Unie. Dat is mij en miljoenen andere mensen gewoon opgedrongen. Wij zijn er alles behalve wijzer van geworden, eerder onwijzer. Het kost ons burgers elke dag klauwen met geld. Dat wordt wel weer doorberekend in je salaris en uitkering hoor, maak je daar maar niet druk om.

Vorige week las ik een stuk over onze Euroburgers, die ons vertegenwoordigen, dat deze lui ( want dat ze lui zijn, geloof mij maar) rijden in ferrari's, zij hebben een eigen flat, of kunnen zelfs met auto van de zaak ( lees volk) met chauffeur, elke dag retour huisje in Nederland gaan. Buiten de andere ontzettende achterlijke dure dingen die ik amper durf te benoemen. Mijn vrouw heeft het hele artikel geknipt en geplakt uit het Algemeen Dagblad en op Face-Book gezet. Zij kreeg daar weinig reacties op, sommige hebben het wel gedeeld.

Dus waarom, lieve mensen, waarom zou ik stemmen op een stelletje staatspooiers en pooierinnetjes die feestvieren van onze belastingcenten? Op wie zou ik dan moeten stemmen? Dan zou het toch de PVV worden, want die partij wil ons uit de EU halen. Die partij wil gewoon meer geld voor de zorg, voor de wegen, voor de bejaarden. 

 

En laat de PVDA 2 weken later nou met datzelfde idee komen dat de PVV al gelanceerd had, maar werd gewoon weggetikt??

Dus ik denk dat ik deze reis mijn stembiljet in de vuilnisemmer gooi, daar bij het andere vuil. Want ik weiger mee te werken aan die souteneurs die voor heel veel geld per dag mooi weer spelen, terwijl Nederland al het meeste betaald aan de EU en nog wel als kleinste land.

Wat hebben wij eraan? Dat Amerika op de achtergrond de orders uitdeelt is allang geen geheim meer. Daarom moeten wij alleen een ausweiz ( id kaart) van meer dan 40 pleuro, zo niet meer, om te bewijzen dat je een Nederlander bent, met vingerafdruk en al.

Bij mijn nieuwe kaart mislukte dit grandioos, want door mijn chemotherapie zijn mijn vingerafdrukken zo dun geworden dat het geen haalbare kaart is. Tien minuten geklootvioolt op dat apparaat, totdat Truus Loket eindelijk een stukje vingerafdruk van mijn duim kreeg. Is dus geen vingerafdruk. Nou ja, mij een zorg, want zonder kaart ben je strafbaar, het is een identiteitskaart, rijbewijs geldt tegenwoordig niet meer. Was vroeger wel even anders toch??

Nou, heb weer even lopen griepen op de regering, je weet wel die kleuterschool in Den Haag. De staatspooiers van Nederland.

Lee de vrije meningsuitingen.

Kijk en daarom vieren wij vandaag feest. Omdat wij vrij zijn.

Toch???

 

 

Een dag van bezinning?

 

Het waren niet alleen de Joden die vergast, vertrapt, vermoord werden. Wat te denken van de zigeuners? De homofielen? De zwakbegaafden,die zelfs in een tehuis meehielpen de cilinders met gas uit de vrachtwagens te sjouwen?

Zoals wij in Nederland nooit, wij niet althans, enige notie hadden van wat wij uitvraten in Indonesie na de oorlog omdat ons dit nooit op school vertelt werdt, wel over de Duitsers.

Nu heb ik diverse hiaten in de geschiedschrijving gevonden aangaande de oorlogen die er ooit gevoerd werden. Er zijn er teveel. Want waarom, nu nog trouwens, leren de kinderen niet alleen dat de Duitsers een slachting onder een heel volk heeft willen voltrekken, maar dat zelfs de Nederlanders ook niet echt zuiver op de graat waren in Indonesie?

Waarom ik op dit soort dagen mijn gedachten laat gaan over de oorlog heeft te maken met het feit dat mijn ouders er direct in betrokken waren, mijn vader verhuisde na verraden te zijn naar Westerbork, mijn tante Martha werd verstopt tussen de eierkolen, maar omdat zij ontzettend mooi oogwit had, moest ze van ellende niet alleen haar mond houden, maar ook haar ogen dicht.

Mijn moeder vertelde altijd over de oorlog, mijn vader nooit. Het enige dat hij er altijd over zei was dit: "Je komt straks op een leeftijd dat je een hekel aan de Duitsers zal krijgen, maar snap een ding. Pappa verdient zijn centjes op de markt aan diezelfde Duitsers, waar jij nou je boterham van eet met beleg."

Mijn moeder noemde ze steevast "moffen."

De haat zat zo diep bij die vrouw, zij had zoveel verdriet te verteren in de oorlog.

En dan is haar ene dochter nog in een relatie en haar schoonmoeder was van Duitse komaf. Maar gelukkig heeft zij niet meegemaakt dat ik ging trouwen en dat mijn schoonmoeder een Duitse is.

Ok zij wist niet wat er zich afspeelde, ook zij moest vluchten, net als mijn eerste schoonmoeder. Alles en iedereen heeft zo een verhaal.

Maar zolang wij de 2de wereldoorlog herdenken blijf ik ook deze verhalen vertellen. 

Tegenwoordig worden wij elke dag bekogeld met oorlogen, wie doet het nog wat? Wie ligt er nog wakker van? Terwijl wij in Nederland amper veilig over straat kunnen?

Dus deze dag is voor mij een stille dag, een rustige dag. Een dag van "even niet vergeten waar je roots lagen en zeker niet vergeten dat er zoveel mensen zijn vermoord die nimmer benoemd zullen worden in welke herdenking dan ook.

Daarom doe ik het maar hier voor de Zigeuners, de homo's, de zwakzinnigen, de verzetsstrijders onder de helden die gesneuveld zijn en alle soldaten die het leven lieten voor een imbeciel.

©

leny kruis

Mei 2014

 

 

En voor je het weet...

Voor je het weet zit je zomaar in mei, het weer is heerlijk, de zon komt regelmatig even zijn vrolijke snoet zien, ik blij, want dan hoeft de kachel niet aan.

Morgen is het 4 mei, herdenkingsdag. Voor mij persoonlijk altijd een beladen dag. Temeer daar ik uit een Joodse familie kom en altijd emotioneel wordt van al die enge films die ze uitzenden over de oorlog, verhalen die vertelt worden, waarheden die nooit meer een waarheid moge worden.

Maar nog altijd is de oorlog een feit, niet bij ons. Maar bij landen die toch steeds door de huidige technologie steeds dichterbij komen. En wij zitten er midden in, kijken erna, doen niets dan alleen vergaderen om te vergaderen wat te doen. Dan heb ik het over de Europese Regeringen hoor, niet over de mensen zelf. Die hebben het al moeilijk genoeg. En geen mens die er iets durft, alleen al in Rusland. Daar moet je gewoon mee uitkijken, terwijl wij genoeg gas voor onszelf hebben, denkt de regering nog altijd dat wij afhankelijk zijn van de gaswinning van de Russen. De mensen die kwijnen weg onder het juk van een man, genaamd Ploertin, maar wij blijven alleen het nieuws volgen en houden de stand niet eens meer bij hoeveel doden er nu weer zijn gevallen  met rellen. Die door betaalde russen even zo tussen neus en lippen gemaakt worden. Zij worden ingehuurd als zogenaamde Oekrainers, op allerlei diverse foto's zie je dan dezelfde mensen in opstand tegen de "Russen".

Dat is onze wereld van dichtbij, laat ik dan maar niet beginnen over het Midden Oosten, dat elke dag een bloedbad kan beschrijven op het journaal.

Zo zie je, nieuws is er altijd, alleen is het waardeloos nieuws.

 

Nu even iets vrolijkers dan maar? Vanaf deze week kun je ook via Face Book en andere bekende pages je werk van Smackbox.eu doorsturen. Dat doe ik dan ook voor ons team.

Wij zijn een select groepje schrijvers, allen met een eigen stijl, niet dat iemand de ander evenaart, zeker niet, ze hebben ook allemaal hun eigen stekkie gekregen van vrouwlief.

Hier is alles te vinden, van gedichten, tot korte verhalen van Peter, Petra, Gerda, Leny, Mel en Mike met hun prachtige gedichten en verhalen, Fairouz met haar zeer actuele schrijfstijl, Gerda met haar prachtige gedichten, net als Peter en Petra en niet te vergeten Alice die altijd maar weer met prachtige zelfverzonnen spreuken aankomt. Want een ding is hier taboe op de smackbox en dat is plagiaat.

 

Dan is er verderop nog een item dat recensies van boeken, muziek, enz, bezit. Er is nog een item voor animaties, bewegende plaatjes, een item met eigen foto's en kunstwerken van Claudy. Kortom het wordt al genoemd, 

DE LEUKSTE INTERNETKRANT VAN NEDERLAND.

Veel plezier namens alle medewerkers van www.smackbox.eu

enne als je toch even komt lezen, het zou leuk zijn als je het gastenboek ( rechtsboven) of een reactie ( links en rechts van de colums) zou geven. 

Have fun, dan hebben wij het ook.

En laten we vooral toch niet onze Charley vergeten, die nog steeds de boel gek maakt, al woont hij al boven, met dank aan Loes Ruyten die haar Polleke steeds stuurt, ook Peter met zijn Ally Cat die mij soms beiden lekker voor het blok zetten...