DAG LIEVE INA.

Helaas hebben wij zondag voor altijd afscheid moeten nemen van onze medeschrijfster Fairouz.

Zij dacht altijd mee met ons, gaf ook de andere net aankomende schrijvers een tip of raad en daad. Daar waar zij en wij konden helpen, wij waren er voor iedereen. Zij nam altij het voortouw.

Zij schreef op diverse andere sites ook haar gedichten en atijd even in een mooie en aparte stijl, dat maakte haar zo bijzonder.

Wij zullen vandaag nog al haar werken laten staan als een laatste groet voor hen die haar weken nog niet kennen, of er misschien ooit nooit hebben op gelet. Maar zij verdiend een plaatsje in de eregalerij van goede schrijfsters. Die hebben wij helaas niet. Die is onderhand wel vol denk ik zo.

Lieve Ina, rust zacht lieverd, je hebt het goed gedaan in je leven, heb je de kop niet gek laten maken door diverse mensen, heb je eigen koers gevaren maar hebt zeker niet zo een dood verdiend. Gelukkig ben je in alle rust ingeslapen. Je waakhonden waren bij jou, jij was niet en nooit alleen. Hierboven wacht men op jou om door jou voorgelezen te worden, van wat ze hier gemist hebben.

There are no tears in heaven, weet je nog? Die zijn er wel, momenteel zit ik niet in de hemel maar de tears zijn er zeker wel.

Rust zacht lieve Ina, wij zullen jou en het hele team zeker, nooit vergeten voor wat je voor de smackbox gedaan hebt.

Even een kort bericht over onze Fairouzz.

Vanmorgen las ik op een schrijfsite waar ik samen ook met Fairouzz op schrijf dat zij op 1 november getroffen is door een zware beroerte. Zij ligt nog steeds in coma en het ziet er zeer somber voor haar en haar familie uit.

Onze gedachten zijn natuurlijk bij haar. Bij haar familie en vrienden die dit met lede ogen moeten aanzien. Want iemand in coma zien liggen en niet weten wat er gebeurt bij het misschien wel of niet ontwaken is angstig en groot.

Vanaf onze schrijfplek willen wij als team haar dan alle steun en kracht toesturen die wij in onze macht hebben in geest en gedachten. Meer kunnen wij niet doen.

Haar broer houd iedereen op de hoogte op haar eigen site ( zie haar gedichten onderin, staat haar website) zodat een ieder het kan volgen. 

Hartstikke lief van Sjon, die man heeft het natuurlijk zelf moeilijk maar houd toch de fans van zijn zus op de hoogte. 

Nogmaals, geduld is een vereiste die je bij zoiets maar op moet kunnen brengen. Doch de wonderen zijn de wereld nog niet uit. En ik blijf in wonderen geloven.

Laten we hopen dat Fairouzz Azizz zich snel weer laat wakker maken en dat zij kan revalideren, zodat zij ons snel weer kan verblijden met haar prachtige teksten.

Wij wensen alle familie sterkte en kracht toe, onze gebeden zullen heb begeleiden naar het pad der genezing, helaas kunnen wij net zoveel voor hen doen als de geleerde heren. Helemaal niets, alleen er voor haar zijn in gedachten..

Liefs van Leny, Peter, Petra, Mel, Mike, Loes, Gerda, Alice en mijn vrouw Claudy.

November 2014

WE BENNE ER WIEDER HOOR!!

Na bijna 14 dagen in een hotel gezeten te hebben, helaas meer gelegen omdat het een ziekenhuis was, ben ik gelukkig maandagmiddag weer uit de tent gezet. Ze vonden het te duur worden en lang genoeg. Nou, een troost had ik, was het geheel met de witjassen eens.

Het feit dat ik in de vroege morgen van een dinsdag met spoed werd vervoerd naar het ziekenhuis en even van het padje af was heeft genoeg geduurd. Nu mag ik de grote weg weer bewandelen, al is het met kleine stapjes, maar thuiskomen doe ik toch wel.

Het duurt ontzettend lang zo een dag in een bed, je hebt nergens zin in. Dan komen ze weer om te prikken, zuurstof te meten, te temperen, altijd zijn ze bezig met je Kijk, dan weet ik in ieder geval waar mijn premie naar toe gaat. Ik had een acute longontsteking en een borstvliesontsteking in een keer, als ik het doe, doe ik het gelijk maar dubbel en goed. Maar voor mezelf is dat natuurlijk funest door mijn achtergrond, dus alles ging echt verkeerd. Moest mijn zuurstof stijgen, nee hoor, bij Leny ging het gestaag naar beneden. Leek wel bingo in de hal waar ik met maatje Carla liep, die als een waakhond op mij paste. Terwijl ze zelf zo ziek is als een hond, maar gelukkig heeft zij een positieve instelling en drie schatten van jongens die haar steunen. Zij heeft het zwaar, haar ziekte is geen garantie voor een lang leven, maar zij gaat ervoor.

Ik help haar daar graag mee, al was het alleen maar door de ervaring die ik met mijn twee zusjes heb mogen meemaken helaas. Nu doet zij er baat bij, door de kennis die ik haar door kan geven, over de maatschappij, de mensen om haar heen die moeten blijven beseffen dat zij rust, rust en nog eens rust nodig heeft. Dat elke negatieve opwinding foute opwinding is. 

Het is een schat van een mens, vol met humor en dat moet je wel hebben in een ziekenhuis op een kleine zaal, anders word je alleen maar zieker door elkaar. Nou, niet in mijn leven.

Het was op een gegeven moment zo erg dat wij liepen te stieren met de rollator, Carla zat er lekker op en wij door de gangen sjezen. "Gezellig hé ( de helft lag te sterven geloof ik) Maar we gaven in ieder geval een goede inpuls, want in no time zaten heel veel patienten bij ons op de koffie. Zo kan het dus ook. Leve de lol, ondanks het verdriet dat je daar dagelijks ziet.

Carla liep met mij mee, toen ik voor het eerst zonder zuurstof maar met een meter door de gangen liep. De arts wilde die dag nog een foto maken om een longembolie uit te sluiten en dan zou ik naar huis mogen. Mijn zuurstofmeter ging van 90 naar 80 en lager. Aan het einde van de gang kwam net de arts aan, zag wat er aan de hand was en werd nog witter dan zijn jas. Dus geen thuiskomst voor Tante Leen.

Nou ja, in ieder geval ben ik nu thuis, merk dat ik nog weinig waard ben en hoop op spoedig herstel. Maar dat heb ik zelf in de hand.

Dit soort dingen moet je wel alleen doen, al is een knuffel of een arm om je schouder ook best een steuntje voor je. 

Zo, dat was de start van November, ik hoop dat de andere schrijvers hun bijdrage gezellig weer inzenden voor deze maand, anders knal ik het gewoon weer vol hoor, geen punt.

Maar ik heb gelukkig lieve mensen die mij graag helpen om het jullie naar de zin te maken en daar doen wij het graag voor..