~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

NOG STEEDS ACTUEEL-EN BENAUWEND.



De pijn van verlangen

Die deed ontzettend zeer

Die angst bleef maar hangen

Vaak had hij het niet meer

Van het niet weten

Van het niet doen

De kerk was voor hem

Een angstvisioen

Hoeveel jongens waren hem voorgegaan

In het doen en laten van dit iets

Dat geen naam mocht hebben

Dat verdween in het kerkzakje

Dat verdween in het niets?

Hoeveel pijn is er verlopen

Bij de laatste mis

Hoeveel slachtoffers kunnen nu weer hopen

Op iets dat er altijd al is?

Liefde met een grote L

Maar in die kerk zou hij dit nooit meer vinden

Zijn kinderen mochten er niet komen

Zijn vrouw, ach zij ging wel

Had hij ooit kunnen dromen

Om openlijk te praten over zijn verdriet

Over de pijn van binnen

Omdat het kind in hem al was vermoord

Toen de volwassenheid zou beginnen?

Nooit nee, nooit zou hij vergeten

Wat er fout was aan het doen

Van die man die hij kon vertrouwen

Hij was een dienaar Gods

Iemand waar een ieder op kon bouwen

Maar hij viel met zijn gevoel van een diepe rots

Nu zijn de deuren naar de waarheid open

En hij loopt voorop bevrijd van een zwaar juk

Dat zijn leven altijd heeft bepaalt

Bijna ging zijn huwelijk stuk

Omdat een priester het verkeerde naar boven had gehaald

Gelukkig zijn de tijden anders

En zijn leven is verademend door de waarheid

Eindelijk is hij bevrijd van het zware juk.

©
Leny Kruis

Gedichten

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

 


LIEFDE IS GOUD





spelende met mijn liefde
zag ik de smaragden tranen
die als sprankelende diamanten
zich een weg baanden

over een zonverbrand gelaat
dat met verbaasde ogen
mijn versteende blik
als een harde bikkel

de liefde omarmde
die ik jou gaf
als een gouden kus
op een paar zachte platina lippen

die ik kuste.
Ik smolt als een klomp goud
in jouw armen
en mijn liefde werd gehoord

door duizenden robijnen twinkelingen
in jouw zilveren ogen
wat hadden wij het goed samen.

©
leny kruis

VLINDER ZO MOOI

 

het is me toch weer altijd wat
al dat lekkers laten staan
ik wil afvallen maar niet zo mager als een lat
dus aan de lijn gegaan

het viel niet mee maar met goede moed
en gevuld van water en calorievrij spul
dacht ik "ik doe het goed"
het moet nou maar eens afgelopen zijn
met dat slappe gelul

van "jij kunt dat wel hebben
je maag is groot genoeg
je bolle toet zegt mij al
dat je met smaalk genieten zal

ik kon wel janken bij die woorden
zoveel dieetjes gevolgd en niet volgehouden
het leek een eindeloos lied
met valse accoorden
om mijzelf maar vol te stouwen

maar nu heb ik het gevonden
ik word gewoon lekker fit en fris
zegt de dokter dat ik zo lekker doorga
dan hoor ik bij de gezonden
dus die zeurders om mij heen
krijgen het lekker mis

mijn lied is nu gezongen
ik blijf aan de lijn
maling aan alle dieeten
ik ga gewoon
drie maal daags mager eten
©
LENY KRUIS

ik liep over een lichtblauwe brug

naar een witte deur

en zag een gouden deurknop

drukte die naar beneden

en liep over een smaragden drempel

een paar diamanten ogen keken mij aan

een engel zo mooi

haar saffieren mantel afnemende

drapeerde zij die over mijn ranke tere lichaam

ik liep met haar mee naar een zilveren tafel

daar zat Petrus met zijn witgouden pen

zijn briljantenboek stond open

en ik zag mijn naam in

de engel nam mij weer mee terug naar

die witte deur en stuurde mij

geel gouden letters

hij schudde "nee"

terug over de lichtblauwe brug

zij wees in de verte naar

een platina klok

en sprak dat het mijn tijd

nog niet was

dus liep ik maar verder terug

naar de wereld van het

wakker worden

©leny kruis

LIEFDESMUZIEK

als de dirigent

zijn stok laat zakken

en de laatste akkoorden

zijn gezonken

in een zwijgende

liefdesklank

gaan de bekken zwijgend

bijeen om de klank te

weerhouden

zichzelf weer

te laten horen

de dirigent pakt

zijn stokje weer op

en draait zijn

lichaam naar het

prachtige orkest

dat hij zal leiden

als een liefdes

symfonie

een toon van genot voor

de bekken

die uiteengaan

de lippen

over de tuba

de tong tegen

het mondstuk

van de trompet

en het orkest begint

zijn symfonie

weer te spelen

als de dirigent

zijn stevige hand

aan zijn stokje

de maat van

de liefde aangeeft.

©