
Ik vlucht over het water,
En voel de spetters van de zee
Kletsen tegen mijn kuiten
Maar het deert mij niet, want
Ik neem de zon in mijn rug
Achter mij mee.
Het is de maan die mij verduistert
In een landschap vol van zand
En het water tussen mijn tenen
Geeft mij het gevoel van land
Dat ik betreed, maar hoor hier niet
Alles wat je voelt en ruikt
Is alles wat je hier ook ziet.
De eenzaamheid, stilte, genot van de zee
Alle winden waaien mijn gedachten weg
En nemen alle nare dingen mee.
Zomaar weg van mij, weg van het land
Zomaar verdronken in de zee.
En ik blijf gevangen
In mijn dromenstrand.
©leny kruis
Maak jouw eigen website met JouwWeb