INZICHT

 

ALS DE OGEN ZWIJGEN


EN HET INZICHT VE
RDWIJNT


IS DE MIST OPGEHEVEN


KAN HET LICHT


WEER INZICHT


IN HET LEVEN KRIJGEN

©

TEKST LENY KRUIS

SCHILDERIJ VAN LOES FLENDRIE

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

speel mijn spel mee en ik zal je laten winnen

als jij maar bij mij blijft

speel mijn spel mee

en ik zal je beminnen

zoals jij nog nooit bemint bent

door niemand die zoveel van jou houd

zoals ik die door het vuur van alle liefde ga

alleen voor jou

maar

speel mijn spel toch mee

ik hoef niet te winnen

alleen de spelregels te verzinnen

zodat je altijd kunt zeggen

dat jouw minnares

jou nimmer iets uit hoefde te leggen

omdat jij alleen maar het spel speelde

dat ik van je vroeg

het spel van de liefde

het is nooit te laat

liefste

het is altijd te vroeg

 

vroeg ik de morgen vroeg in de mist

had ik de zorgen waarvan ik nu al wist

dat ik ze kon missen als kiespijn

maar daar wordt niet naar gevraagd

het moet nu eenmaal zo zijn

ik werd gewoon uitgedaagd

om de zorgen wat het leven van je vraagt

op te lossen en uit te spuwen

zodat een ander de kar eens kon duwen

en ik eens een leventje had

zonder zorgen

maar vroeg in de morgen

vroeg in de mist

wist ik: dit is een utopie

ik had mij in het leven vergist

je moet gewoon alles zelf doen

 

zelfs de tranen drogen niet meer

als ik ze probeer te deppen

op een oud en zacht gelaat

gerimpeld van de vele zorgen

en het leven dat voorbijgaat

zelfs de troostende woorden

hadden geen baat

bij de tranen die hoorden

bij dit oude gelaat

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

BLIND ZIJN VOOR JOU

 


 
 
 
 
jouw duistere blik

vermengt met mijn liefde


voor jouw duistere ogen


zullen zich altijd


afvragen


vrouw

 

wat heb jij


allemaal toch


gezien


zodat een masker


jouw verdriet


moet


maskeren?

©
LENY KRUIS

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

VLUCHT OVER HET WATER

 

ik vlucht over het water

en voel de spetters van de zee

kletsen tegen mijn kuiten

maar het deert mij niet, want

ik neem de zon in mijn rug

achter mij mee

het is de maan die mij verduistert

in een landschap vol van zand

en het water tussen de tenen

geeft mij het gevoel van land

dat ik betreed maar hoor hier niet

alles wat je voelt en ruikt

is alles wat je hier ook ziet

de eenzaamheid stilte genot van de zee

alle winden waaien mijn gedachten weg

en nemen alle nare dingen mee

zomaar weg van mij, weg van het land

zomaar verdronken in de zee

en ik blijf gevangen

in mijn

dromenland.
©
LENY KRUIS

Mocht ik morgen nooit meer opstaan

 

 

Wil jij dan mijn benen zijn

 

 

Zodat ik toch kan lopen

 

 

En kan zien dat wij nog samen

 

 

De weg kunnen bewandelen

 

 

Van het liefhebben?

 

 

 

 

 

Als ik morgen in het donker wakker wordt

 

 

Wil jij mij water geven

 

 

Uit gebarsten handen

 

 

Omdat ik niet kan zien

 

 

Waar het water zich bevindt

 

 

Behalve in de liefdevolle mok

 

 

Van jouw leven.

 

 

 

 

 

Wil ik morgen wakker worden

 

 

Naast een vrouw zo mooi

 

 

Wil jij dan bij mij blijven

 

 

Zodat ik altijd wakker

 

 

Zal zijn om dit wonder

 

 

Van nabij

 

 

Te kunnen en willen

 

 

Aanschouwen?

 

 

 

 

 

Als??

 

 

©
LENY KRUIS

Maart 2012