----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

VOOR JOU MIJN MOEDER,


al ben je niet meer hier aanwezig,
jouw lichaam zacht en teer
ja het lichaam is bezig
met een verloren verweer
 
je geest doet heel wat anders
dan je zelf had gewild
de kansen die je hebt gehad
heeft de honger van je geest gestild
 
het lichaam doet pijn
de geest is versleten
het moet zo zijn
we hebben het geweten
 
je bent op je bent zo moe
en willen graag horen
want je bent aan je
laatste eindje toe
 
sluit je ogen, wij zijn bij jou
vertrouw je lichaam en geest
aan degene die van jou houden
een leven lang en het meest
wij blijven je altijd trouw
in woord en geest.
 
rust zacht mamma
je hebt genoeg geleden
al heb je het niet atijd geweten
het heeft ons opgevreten
van onmacht en pijn,
 
maar het  heeft zo moeten zijn
je laatste reis wij zijn erbij
en laten je los en laten je gaan
zodat je straks gezond en wel
weer voor je schepper mag staan
©
LENY KRUIS
n.b.
Dit gedicht schreef ik voor mijn neef Hans die zijn moeder verloor. 

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

ZOEK DE DEUR


 

irritaties steeds maar weer

geven mij de angst van de teneur


dat ik steeds elke keer


de verkeerde drempel overstap


en daardoor ook de verkeerde deur


©leny kruis

 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

STAPVOETS IN HET ZAND

ik wilde de vloedlijn echt niet raken
maar verstrikt in het rulle zand
mocht het niet baten
mijn voeten raakten
net de rand

 
het zoute vocht zo nat en kil
veroverde mijn warme hart
die kalm en stil
was van de tranen
vol van smart

 
ik wilde hier mijn
verdriet verdrinken
in de grote zee
op de zoute golven
klinken
en hopen
dat het verdriet
weg zou zinken

in de grote zoute
zee
 
een kleine stap was het maar
zo langs die vloedlijn
van verdriet
om er zelf in te lopen
zoveel lef en zoveel
liefde
had ik nou
net niet.
©
LENY KRUIS

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

VROUW MIJN VROUW

OPPERMACHT IS MIJN REDEN
DAT IK PAK WAT IK
PAKKEN KAN
IK STEL MIJZELF
SNEL TEVREDEN
ZIJ BLIJVEN VAN MIJ
ALTIJD IN DE
BAN
 
VROUW JIJ VROUW VAN MIJ
ALTIJD EEN TOONBEELD
VAN MOOI EN EENZAAM
ZIJN
 
VROUW JIJ VROUW
VAN LIEFDESLIED
VAN LEVEN
GEVEN
 
VROUW JIJ VROUW
IK PAK JE SNEL
EN NEEM JE
GAUW
 
VOORDAT DE MAN
ZIJN INTREDE DOET
EN WAT ER OOK
VAN KOMEN
MOCHT
 
NIET ALTIJD
IS HET
GOED
 
VROUW MIJN
EIGEN
VROUW.
 
©
LENY KRUIS

STORM

het is de storm in mijn hart
die mij doet smelten
van liefde voor jou
en de storm
gaat niet liggen
gewoon
omdat ik
van
je
hou

 
het is de storm naar de grond
die mij doet beseffen
daar waar ik net stond
had ik jou iets
uit te leggen
maar mijn hart
is
verstomd

 
het is de storm
in mijn hart
die donderd en raast
dat ik niet meer
van je hou
 
ik zat er al die tijd
volkomen en onbewust
helemaal naast
 
de storm gaat
nu liggen

het geluid van de wind
is voorbij
 
de bladeren zijn
gevallen
de liefde is over
tussen jou
en mij.
©
LENY KRUIS

September 2012

Maak jouw eigen website met JouwWeb