de herfst is al goed aan het ruimen
en de bladeren worden al weer nat
als je niet goed oplet
lig je zomaar met je ponem
lekker in de bossen plat

de zonnebloemen geven zich over
aan de kou de nattigheid en de mist
ze maken ruimte voor de winter
maar het lijkt
alsof de natuur zich vergist


alles is hier nog aanwezig
een verse braam wat verse bloemen
zelfs de paddenstoelen vieren feest
die zijn nog nooit zo mooi en vroeg
geweest


de zonnebloemen zo sterk en fier
die hebben het al bekeken hier
en maken snel en vlug
dat ze gauw gaan zakken 
en kruipen in hun schulp terug
de velden worden weer bruin en nat

dus de zonnebloem die heeft het al gehad
blijft alleen het bruine blad nog over
dat eerst groen was, toen rood, groen geel
en van ellende nu bruin oftewel
niets is meer heel

alles wordt koud en kaal
de winter zit er aan te komen
want de herfst is te snel en ik baal
want voor je het weet
lig je weer in de zon te dromen

over een koude winter, want je
vergeet gewoon dat de lente
met al het nieuwe leven
ook recht heeft om de natuur
zijn giften af te geven


maar tot die tijd zie ik de herfst als mijn vriend
het is zo mooi zo puur zo elegant
al die kleuren in en uit elk verband
het is de tijd van het jaar 
om te gedenken dat je ook eens
aan je geliefde wat aandacht mag schenken

al was het maar met een herfstboeket
zo gemaakt, en zo gegund
het bos geeft zoveel voor jouw plan
zorg dan dat het bos ook op jou
rekenen kan?

©

LENY KRUIS

©

EIGEN FOTO'S

Nebula

ik ben de ster van het leven
nebula is mijn naam
en mijn eigen streven
is het mensdom
gewoon een
leven laten
leven
zonder mij te vermengen
in de dorstige haat
die men overal kan
verspreiden
door mijn licht
mijn liefde 
mijn eindeloze 
leven
kan ik als de ster
nebula
alle leven op en rondom
de aarde
laten leven
ook als ik mijn kleuren
zal laten verbleken
door de warmte
van de zon
besef dan een ding
als mens
dat deze ster
nebula
even bij de
mensen en dieren
leven 
kon.

©

leny kruis

DE MAN

de reis was gedaan
het land was gezien
en verder gegaan
is het bovendien
het slotakkoord
beklonken
de reis was gedaan

de man sluit de ogen
voor de reis die nog komt
de man is beschonken
en brult dat niets hem verdomd

de eenzame man die niets
van de reis wilde missen 
die alleen maar wilde reizen
om zo zijn kennis op wilde
frissen.

hoe eenzaam die man ook is
zijn kennis van de wereld
is geen enkel gemis
door het reizen in de wereld
is zijn kennis groter geworden
dan de mens ooit kan
weten

hij vertrouwt niemand meer.

©

leny kruis

Jij bent de mijne

hoe durf jij mij te stalken
hoe durf jij mij te gebieden
ik haal de splinters uit de balken
die mijn ogen verblindden
door de liefde die ik voor jou had

nu heb ik er genoeg van
nu ben ik het zat
ik zal je laten zien, jij man
dat ik als vrouw de broek altijd
al aan had

omdat mijn liefde voor jou
eerst als slaafs gezien werd
dacht ik: het komt wel goed
ik bleef je trouw
en vol goede moed
werd ik toch jouw vrouw

maar nu heb ik het
met jou gehad
jouw gebulder ben ik zat
dus nu met een dikke pluim
zit jij bij mij onder de duim

jij komt er niet eerder vandaan
voordat jij jezelf verandert 
naar mij toe
dan kunnen we verder gaan
en word ik niet zo moe
om die duimschroeven
steeds harder aan te draaien
en de schreeuwkraan
aan te laten staan

ik ben het zat
ik heb het met je gehad
maar mijn liefde voor jou
zal het wel winnen
maar dan zal jij ook eens
opnieuw met mij
moeten beginnen
dan pas
maken wij een nieuwe start.

©

leny kruis

SCHADUW

in de schemering van mijn leven
zag ik mezelf in de schaduw
heel even

in de schemering van mijn adem
zag ik heel even
de damp

van mijn leven
in de schemering van
mijn schaduw

zag ik mijzelf
als de naakte 
waarheid

als mens
zoals een ieder
die niet bang

hoeft te zijn.

©

leny kruis

VROUWE

ik zag een wonder op mijn pad 
en de wind van haar vleugels 
deden mijn haren in de nek 
verstillen 
van rust en luwte 
viel over mijn geest 
zij was weer daar 
waar ik nimmer zou komen 
en ook nimmer 
ben geweest 
het was mijn beschermvrouwe 
voor een leven lang 
ik zou niet angstig hoeven te zijn 
en zeker niet 
bang 
zolang zij maar naast mij 
achter mij 
en voor mij 
vloog 
en af en toe 
even over mijn schouder 
meekeek. 

©

leny kruis

DE OUDE MAN

de oude lieve man 
zo eenzaam en alleen 
dacht: kom ik neem 
er ook een 
en kocht een dvd 
speelde er wat mee 
had het ineens door 
ging als een speer 
naar de videotheek 
en keek en keek en keek 
wist niet wat te kiezen 
had ineens de pornoafdeling 
in de smiezen 
bedacht zich geen ene keer 
en nam een dvd of meer 
allemaal met een halfnaakte vrouw 
"dat is nou waar ik van hou" 
sprak hij tot de jongen 
achter de kassa met een lach 
en vol geluk en een tas vol films 
zwaaide hij gedag 
om thuis als een gelukkig kind 
zijn nieuwste speeltje 
zijn enige vrind 
te verwennen met wat vrouwen 
zodat ook zijn dvd 
van dit soort film kon leren houden 
nu is de oude man niet meer 
zijn zoon nam de dvd 
en al die films mee 
"ach die ouwe wist toch niets meer" 
maar welgeteld 40 stuks aan dvd 
nam die jonge geilerd mee 
om zijn vader te veroordelen 
dat is met je eigen oordeel 
spelen 
dus laat toch lekker gaan 
die oudjes, wat voor kwaad 
is er nog in het kijken 
naar iets dat niet meer schaadt? 

©

leny kruis

Schelden.

spreken zwijgen huilen lachen trappen slaan

doorgaan stoppen lopen stilstaan

zitten staan  wakker worden slapen

mond houden stiekem gapen

tranen met tuiten huilen

weggeven ruilen

toch is er altijd

een die de

klos is

gewoon verder gaan met leven

ademen niet meer ademen

doodgaan leven hopen streven stiekem open

stoppen lopen hoesten proesten liegen bedriegen

kussen vrijen liefde bedrijven weglopen terugkomen

wakker worden verder dromen kopen betalen

laten staan ophalen hond uitlaten met de buurman praten

alles is zo eentonig in dit leven alles zo voorspelbaar

geef mijzelf de kans om het te  veranderen

maar ergens mis ik een dans dus ik zwijg

en spreek maar mee met de meute

laat mezelf maar gaan op de golven

van het leven zelf

mijn God wat is er toch anders.

©

leny kruis

BOSWANDENDELING

spookachtig is de stilte waarin ik loop

als ik de dichte mist achter mij  laat

de angst

 is nooit te angstig

om de mist altijd maar voor te zijn

de voetstappen die tikkend op de verharde weg

de geluiden doen weerklinken als hulpgeroep

zijn de mijne

en ik gil niet eens in de mist

in de angst

van de stilte

die om mij heerst als ik geen mens zie

die mij zou kunnen helpen

en God wat ben ik ineens bang

bang voor mijn eigen voetstappen die ik hoor

bang voor mijn eigen adem die ik uitblaas

en zie de damp verdwijnen in de mist

mijn pas wordt sneller en mijn adem stokt ineens

de mist trekt voor mijn gezichtsveld op

ik zie weer groen

het grasveld voor mijn ogen ligt er bij

als een strak geweven tapijt

en hoor de vogels heerlijk kwekken

zie de koeien meewarig naar mij kijken

ik draai mij om en zie het donkere bospad

dat ik zojuist verlaten had

vergeten is de mist omdat ik de zon in mijn gezicht voel

vergeten is mijn angst voor het onbekende

spookachtig is de stilte waarin ik loop

als ik de dichte mist achter mij  laat

de angst

 is nooit te angstig

om de mist altijd maar voor te zijn

de voetstappen die tikkend op de verharde weg

de geluiden doen weerklinken als hulpgeroep

zijn de mijne

en ik gil niet eens in de mist

in de angst

van de stilte

die om mij heerst als ik geen mens zie

die mij zou kunnen helpen

en God wat ben ik ineens bang

bang voor mijn eigen voetstappen die ik hoor

bang voor mijn eigen adem die ik uitblaas

en zie de damp verdwijnen in de mist

mijn pas wordt sneller en mijn adem stokt ineens

de mist trekt voor mijn gezichtsveld op

ik zie weer groen

het grasveld voor mijn ogen ligt er bij

als een strak geweven tapijt

en hoor de vogels heerlijk kwekken

zie de koeien meewarig naar mij kijken

ik draai mij om en zie het donkere bospad

dat ik zojuist verlaten had

vergeten is de mist omdat ik de zon in mijn gezicht voel

vergeten is mijn angst voor het onbekende

ER IS TOCH LICHT AAN HET 

EINDE VAN DE WEG.

©

LENY KRUIS

LENY KRUIS

de liefde heeft een lichaam

in de vorm van een mens

ik ga jou nu bezitten

dat is mijn echte wens

ik wil je strak omhelzen

jouw borsten hard en mooi

jouw lippen vol van vuur

het wordt tijd

dat ik jou ontdooi

mijn vingertoppen over de heuvels

van oneindigheid

mijn strelende handen over een strakke huid

die mijn warmte vermengt met de jouwe

wij genieten zonder een enkel geluid

de zon straalt zacht in jouw gelaat

de kleuren komen op

als straks de zon weer ondergaat

zijn wij geliefden in de dop

de zee ruist verder de wind waait door

en sneller klopt mijn hart

ons zweet vermengt met elkaar

het is een mooie start

wat liefde moet worden voor eeuwig

wat liefde moet blijven voor altijd en altijd

samenzijn en in elkaar

genietend van de liefde op het strand

of ergens anders, maakt mij niet uit waar.

zolang jij maar van mij houd

©

leny kruis