Elke voetstap die ik zet
In het rulle zand
Kijk ik even achterom
En ver van mij af
In de hoop

Dat jij achter mij loopt
Al wat ik zie
Is de eenzame voetstap
Van een 

Eenzaam figuur
Die in de stilte van
De eenzaamheid
Haar stappen telt
En merkt

Dat het er niet meer worden
Het blijven er 
Twee naast elkaar.

Eenzaamheid in eng.

©

LENY KRUIS

SPOREN IN HET ZAND.

sporen in het zand 
verraden de stappen van 
de liefde
die hier is geweest
want ik zie
vier paar voeten

sporen in het zand
vertellen mij een verhaal
van een liefde
die hier zijn einde vond

ik zie twee voeten 
één kant opgaan
en de andere twee sporen
van voeten
staan stil

alsof ze wachten
tot de golven ze meenemen
om nooit meer te
verschijnen

maar als ik doorloop
zie ik ze weer
sporen in het zand van
twee paar mensen
die toch weer
samen één
zijn geworden.

het zeewater was in
deze liefde te zwak
om de sporen
uit te wissen,

natuur hoeft niet
altijd 
sterk te zijn.

©leny kruis

GELD.

iedereen zocht naar wat geld
elke cent was wel iets waard
ook voor de mens die had gespaard
want zelfs de rijken pakte hen dat af
al klinkt dit wel wat maf
maar wat ik zeggen wil is dit

de rijken worden toch weer rijken
en de armen blijven arm
totdat er een spook zich meld
met de mededeling
ik weet wel geld

volg het spookje maar en snel
want voor je het weet is alles weer op
kun je weer trekken aan de voedselbank bel
maar helaas die zijn ook al bijna leeg en

over de kop.

©

Leny Kruis

DANSEN.

laat mijn voeten lichtjes dansen
op de tonen van jouw muziek
ik zal met je meedraaien
voel mij blij en melancholiek
door de klank
van jouw muziek

houd de toon nog even vast
ik wil nog wat genieten
van de passen die ik maak
in het niets 
voor jouw mooie muziek

dans anders met mij mee
hou mij beet en voel
het zweten van mijn lijf
het is door jouw muziek
dat ik levend blijf

elke toon is een klank
van liefde die ik voor jou voel
en als jij met mij danst
weet je precies wat ik bedoel
mijn liefde voor jou is mijn
dank voor jouw mooie muziek
laat het eeuwig 

klinken.

©Leny Kruis

Slepende voetstappen volgen mijn spoor

door de harde regens

die striemend mijn gezicht bezweet

en angst ontneemt mij de adem

als ik jouw stappen op het asfalt

piepend van jouw zolen

achter mij hoor

in gedachten zie ik de ribbels

van jouw zolen

wanneer ik ook jouw adem

in mijn nek voel

en ruik jouw natte zweet

van de regen

de angst is mijn vijand

maar nergens kan ik schuilen

hopende dat jij langs mij loopt

verstilt jouw voetstap ineens

en hoor ik een deur

zie licht en hoor gelach

gelukkig

de regen stopt

en jij bent thuis

en ik..

ik loop verdwaasd door mijn angst

om niets en om nergens

de oren gespitst

de donderwolken volgen elkaar op

mijn ademhaling is een verademing

als ik mijn auto zie en instap

op weg naar mijn

veilige huis

©

leny kruis