GEDICHTEN DIE ILLUSIES MOGEN HETEN

ik zie jouw ogen en denk gedwee

wat moet ik met dit verdriet

wat moet ik ermee

ik kan het even niet

mijn liefde dat ben jij

voor altijd in mijn geest

maar maakt het mij blij?

ik ben nog nooit zo

somber geweest

we hebben de liefde omarmt

elkanders lippen beroert met

de liefde die in ons brandde

je hebt mijn hart verwarmt

totdat ik hard op aarde landde

het bedrog is bedrogen

de leugen is gelogen

de waarheid is nabij

je bent in je hart

niet meer van mij

waarom is die ander zo goed

zo fijn zo lief zo teer

niet dat het er iets toe doet

onze liefde is niet meer

ik zie de tranen van spijt

het is gedaan met onze vreugd

maar als ik denk aan onze tijd

heeft eigenlijk deze liefde

nooit gedeugd.

zie mij zwijgend

aan het water staan

laat mij drinken

staande aan de kant

van de eeuwigheid

dat maanlicht

heet

laat mijn tranen

langzaam druipen

in het water van

het leven

zodat de verre zon

mijn tranen mag drogen

aan de verre

horizon.

Ik zoek de weg

maar ben het pad bijster

ik zoek de zon

maar kan het licht niet

door de bomen

zien

ik zoek jou

maar kan je nergens

vinden

lief

geef mij een teken

dat ik

niet meer

hoef te zoeken

want lief

ik ben

je kwijt.

jij

jij bent mijn alles

jij bent mijn leven

jij zit in mijn ziel

jij

behoort mij toe

al ben je geen bezit

van mij

toch ben jij degene

die in mij

zit

opdat jij nooit mag vergeten

dat ik naast je leef

dat ik bij jou mag

zijn

dat mijn handen

de jouwe raken

zodat wij ineengeklonken

de liefde verteren

in

een heel leven

de handen reiken naar

het eeuwige bestaan

maar dat bestaat niet

alleen in onze liefdes

geest

en dat is genoeg

voor ons beiden

want ik heb jou.

©leny kruis