
jouw serene huid
zo liggend in het water
de duivel in mij
wordt wakker
ik wil meer
maar behoed mij voor
een flater
jij bent zo mooi
jij bent zo teer
lieve mooie
vreemde vrouw
hier liggend in het water
je flirt met de natuur
jouw naakte lichaam
doen mijn ogen zeer
schenk mij het water uit
jouw zachte handen
laat mij eeuwig jouw
liefde wezen
geef mij ook een stukje
van jouw leven
van jezelf
zodat wij samen
kunnen streven
naar puur geluk
mocht dat bestaan
dan zie ik het nu in het water
glinsteren. want lieve mooie
vrouw
van de natuur krijg ik
u nooit
want uwe liefde is zo puur
en in ben al
eeuwen
dood
©
leny kruis

jij zwarte duivelin
wat weet jij mij te zeggen
wat kun jij met mij
doen
valt er nog iets
uit te leggen
of ben jij maar
een visioen
jij zwarte duivelin
zo diep hier in mijn bloed
zo diep in mijn geweten
ik weet niet
wat ik moet
kun jij mij ooit
vergeten
zoals ik jou zou
willen verslinden
in de donkerte
van mijn aard
jij zwarte duivelin
met al mijn liefde voor jou
jij, jij bent het
waard.
©
leny kruis

vergeef mij te vertellen
van mijn bloedend hart
vergeef mij de omarmde
liefde
dat als een kaars
uitging
in diepe smart
hoe kon jij
mij zo een pijn doen
hoe heb jij dit gedaan
om zomaar zonder
geweten
met een andere
vrouw
door te gaan
mijn hart dat bloed
als nooit tevoren
want als ik moet
zal ik straks
tot de ouwe
vrijsters
behoren
en dat is dan
jouw
schuld.
©
leny kruis
TEMPEL.

zal ik altijd blijven bidden
voor de koude en de kilte
van de mensen die niet willen
begrijpen en maar doorgaan
met te doden en te stelen
en een ander mens
te vermoorden
gewoon te
kelen
als de stenen zich verplaatsen
van de tempel vol van sereniteit
zal ik mij nimmer haasten
omdat ik voor de vrede pleit
ik ben de godin van de vrede
de godin van de god
die mij beheerst als zijn liefde
en komt er niemand tussen
en maakt niemand ons kapot
ik ben zelf de tempel
ik ben zelf het leven
ik geef zomaar een stempel
aan hen die het leven geven.
©
MIJN LIEF.

stel mij geen enkele vraag
geen klank zal ik als toon
gebruiken
kijk mij in de ogen
laat mij jouw
gezicht verwarmen
met mijn hand over
jouw gelaat
laat mij jouw tranen drogen
ik dep ze met mijn lippen
zodat jouw gelaat droog
blijft
zodat jouw lippen
de mijne zullen
beroeren
ik hou zoveel van jou
dat niemand het kan
begrijpen
hoe diep dit zit
ik wil alleen maar zwijgend
aan jou vertellen
dat ik
van je hou.
©
Doen.

vroeg ik de morgen
vroeg in de mist
had ik de zorgen
waarvan ik nu al wist
dat ik ze kon missen
als kiespijn
maar daar wordt niet
naar gevraagd
het moet nu eenmaal zo zijn
ik werd gewoon
uitgedaagd
om de zorgen wat het
leven van je vraagt
op te lossen en
uit te spuwen
zodat een ander de
kar eens kon duwen
en ik eens een
leventje had
zonder zorgen
maar vroeg
in de morgen
vroeg in de mist
wist ik:
dit is een utopie
ik had mij in
het leven vergist
je moet gewoon
alles zelf doen.
VERTROUWEN.

als een zachte bries
waai ik door jouw glazende haren
en neem jouw mee
op de golven van mijn zuchten
ik ben de wind voor jou
wil jouw lucht zijn
op de wolken met je dansen
zingen over liefde en nog meer
voelen dat jij bij mij bent
mijn vlagen van zachte koele
briesjes door jouw lichaam
laten strelen
en samen verder gaan
naar het hier en nergens
als jij met mij meewaait
kunnen wij het lied
van de wind
samen gaan zingen
mijn lief
want beiden
zijn wij zo los.
²Leny kruis
Sprakeloos.

sprakeloos loop ik eindeloos
door de straten
van nergens
ik ben de weg kwijt
wie helpt mij
stomverbaasd kijk ik naar de
eindeloze stille wegen
die nietszeggend
het asfalt niet verteren
ik ben de weg kwijt
wie helpt mij
ineengeslagen kijk ik
naar alles om mij heen
stilte is de overheersing
van het
alleen zijn
wie helpt mij
ik ben de weg kwijt.
©
leny kruis
ANGST.

als angst bestaat
heeft de lens
het goed gevangen
in het trapgebied
wil je niet alleen
lopen
zonder iemand
die je hand vasthoud
om het huis
kruipen de bladeren
verder van je af
je lens registreert
de stilte
van de eenzaamheid
die het huis
je gratis geeft
glijd niet uit
als je naar boven loopt
wie weet wat je daar
te wachten staat
de stilte van het bos
kraakt aan alle kanten
gevangen door het mos
zijn de bladeren de
bewakers van dit
vreemde ramenhuis
vol met gaten en breuken
vol met angst en leugens
die niemand zou weten
te beliegen
want het huis
is een huis
zonder wie of wat dan ook
als angst bestaat
heb ik het hier
leren kennen
door de lens
van hen
die de angst
vast hebben gelegd
om te delen
met de helden
van het bos
zijn die er?
©
Leny Kruis
Maak jouw eigen website met JouwWeb