*****************************************************
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
de aan de LIEFDE...
je bent altijd in mijn hart
nooit en te nimmer zal jij sterven
in gedachten houd ik je vast
mijn bloed zal jou eeuwig vererven
al was je vaak eenzaam
en hield ik niet genoeg van jou
jij hebt mij nooit laten gaan
vanaf het begin was je trouw
maar dat is nu voorbij
ik laat je niet meer alleen
want jij hoort voor altijd bij mij
de LIEFDE en ik ...zijn één
@Gerda, 7 jan. 2013
© internet foto
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
verlangen...
gewoon even niets zeggen
maar hou me stevig vast
dan hoef ik niets uit te leggen
want jouw geborgenheid verrast
mijn hart...en zal zich blootleggen
de klop van je hart
zingt in een volmaakte cadans
een liedje...dat mij totaal verwart
de melodie van een liefdesdans
voor een tedere warme start
altijd zal ik je lieven
laat me wonen in je ziel
zodat we ongebonden kunnen vliegen
door het draaiende levenswiel
bruisend...of lief'lijk wiegen
@Gerda, 29 nov. 2012
©foto internet
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~u solitude
vol verlangen zuchten
druppend vol zoet genot
verzadigde het diepste wezen
kreunend tot op het bot
in kolkende zuchten
maar de zuidenwind bracht rust
de stilte...verstilde
in een panorama van zwart-wit
jou weer op vleugelen tilde
nadat je mij had wakker gekust
de last draag ik nu alleen
van jouw schaduw op mijn schouder
het hart snikt en huivert want
de verloren liefde voelt kouder
dan een zucht...die plots verdween
@Gerda, 3 nov. 2012
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
liedje van verlangen...
zinnebeeldig aanschouwen
als in vogelvlucht
de dierbare jeugdjaren
die ik mocht vergaren
trekkend langs de blauwe lucht
vol ontroering zingt
mijn liedje van verlangen
over het leven dat de draden spon
gekoesterd onder een warme zon
in vrolijkheid en liefde gevangen
nooit zullen deze draden breken
waarheen de wind ook waait
het leven gaf niet wat ik wilde
waardoor het verlangen verstilde
en de aarde met tranen werd bezaaid
@Gerda, 27 okt. 2012
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
zielekreet...
van de storm die mijn leven beukte
ook de wolken die mijn ogen lieten huilen
hoewel de zon alles wilde inruilen...
voor nieuwe liefde en kracht
in het stervend verlangen
en missend genot
om niet hopeloos te verwilderen
ach had ik arendsvleugelen
dan zou ik doorklieven
het hemelgewelf
voor eeuwig wegvliegen
zoekend naar rust
achter de horizon...
@Gerda, 28 mrt. 2012
teder...
kom ga je mee
deinen op de golfjes
door de stilte gedragen
wij met z'n twee
zullen we vergeten
door de serene rust
van kabbelend water
alles wat we teveel weten
kom leg je hoofd
maar in mijn schoot
ik wil je haren strelen
mijn liefde is nooit gedoofd
@Gerda, 13 okt. 2012
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
de saffieren stroom...
soms...onder de oppervlakte
van ons kalme bestaan
opeens een herinnering die weer pakte
het vliegt je opnieuw aan
gevangen in de cel
van woede, verdriet en zelfverwijt
voel je tot onder je vel
diepe gevoelens van spijt
die nu grijpbaar zijn in hun macht
om voorgoed te vernietigen
want het verdriet krijgt kracht
door standvastig als een berg...de ongerechtigen
te werpen in een rivier
die duizenden zinloze momenten
meeneemt in een stroom van saffier
en de ziel bevrijdt door verlossende elementen
@Gerda, 19 sept. 2012
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
vaarwel zomer
ik voel dat je me verlaat
onherroepelijk...
het moment dat je echt gaat
voelt zo pijnlijk...
want de warmte door jouw licht
is aanbiddelijk...
maar je neemt het mee van mijn gezicht
erg verdrietelijk...
ook sluipt het donker weer naderbij
het is onvermijdelijk...
maar je blijft altijd in mij
heel verwonderlijk...
@Gerda, 10 sept. 2012
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ouder worden
als een boomblad in de wind
speels en dartel als een kind
was het leven...
frank en vrij
uitbundig altijd blij
toch was het maar even...
de tijd dat ik de wolken telde
liggend op mijn rug in heidevelde
het waren er meer dan zeven...
nu kijk ik met een traan naar boven
waar ogen de wolken spiegelend loven
maar krachten het begeven...
@Gerda 27 aug. 2012
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
gevoelens...
weggegleden
naar datzelfde verleden
in de valleien van pijn
waar ik niet meer wil zijn
meegegeven met de wind
door tranen verblind
kijk ik in mijn ziel
en kniel...
tot op de fundamenten
al tastend langs ornamenten
tot ik uiteindelijk omhels
mijn eigen verdwaalde zelf
Gerda, 13 aug. 2012
-----------------------------------------------------------------------------------------------
heimwee...
vanuit het blauwe zwerk
duikelen ze van verre
krijsend en schreeuwend
in het zilte nat
trippelen langs de vloedlijn
elkaar bekampend
maar ook elkaar lievend
al buigend en wiegend
in kortstondig genot
dat is het dagelijks lot
van deze prachtige meeuwen
die het hart laten voelen
door het te overspoelen
met een onbestemd heimwee
@Gerda, 30 juli 2012.
___________________________________________________________
de contouren van je gezicht
en houd mijn ogen gericht
in een woordeloos gedicht
teder kus ik...
al roerend met liefdes-garden
de passie aan flarden
niet meer te harden
teder wacht ik...
tot de zon ondergaat
de maan aan de hemel staat
en mijn ster weergaloos opgaat
@Gerda, 19 juli 2012
de traan...
waar komt die toch vandaan
loopt stilletjes alleen
de volgende stroomt er al weer overheen
van vreugde of verdriet
soms niemand die het ziet
liefde of misschien leed
geen mens die het weet
als de ziel moet huilen
en bescherming zoekt om te schuilen
vanuit die tere bron
troost zoekt in jouw warme hartezon
@Gerda, 24 juni 2012.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
BEDTIJD
voor het vermoeide lijf
zo vederlicht gevonden
vertrouwd en warm toegedekt
onder de golven van verlangen
rolt de verzadiging uit
op de weelderige oever
in kolkend bruisend schuim
dat de geest wegvoert
op de vleugels van de herinnering
@Gerda, 17 juni 2012.
het spoor bijster...
door het nachtelijk duister
tel ik de sterren
en lach naar de maan
want alleen zij
zullen maar verstaan
dat het met mijn rust is gedaan
hoewel mijn schaduw
in jouw schaduw verborgen is
voel ik me naakt en ontbloot
zonder schroom gegeven
in tedere kussen
en strelende handen
waar ik dan ook zal belanden
laat mij al dromend...komen
op het goede spoor
@Gerda, 4 juni 2012
????????????????????????????????????????????????????????????????????
verlossende tranen onder het open venster...
beroerde haar lenig bloot
zij huiverde tot in haar schoot
en ontwaakte uit de droom
waarin de sluizen van haar ziel
werden geopend...als vanzelf
van dit tere gewelf
en bevrijding haar overviel
door het zilte nat
dat in stromen nog moest komen
gaf zij zonder te schromen
de pijn die daar gevangen zat
...aan hem
die in een oneindig teder gebaar
zich ontfermde over haar
als een ware liefdesklem
@Gerda, 28 mei, 2012
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
je t'aime...
wat je teweeg brengt
met je woorden die
als een zachte meiregen
mijn dorre hart bevochtigen
doordat elke liefdesdruppel
uit jouw warme hart
al bloesemend ontkiemt
in mijn dorstige ziel
als een wonderlijke nieuwe
beleving ... van de liefde
die dood was maar nooit sterft
@ Gerda, 23 mei 2012
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
de droom
voel ik mezelf in jouw armen
vol liefde tegen je aangedrukt
in bevend verlangen
door je strelende handen
die mijn geest in warme
vervoering laat hunkeren
naar meer...
terwijl jouw lichaam
mij stijf omklemt
in zwijgende woorden
door hete stromen bloed
die kolkend golven
maar de droom verscheuren
uit angst om te verdrinken
...de ogen weer opent
@Gerda, 22 mei 2012
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
MRI angst...
door verlammende angst
verkrampt de ogen
in verblindende tranen
terwijl het bonzende hart
echoot tegen het metaal
in dit ronde kokergraf
wordt de geest gefolterd
om de tijd volkomen te vergeten
alsof de eeuwigheid reeds begon
@Gerda, 11 mei 212
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
als het vlammetje dooft...
geruisloos de avond binnen
en vleit zich stilletjes
neer op alle kleuren...
zonder enige dwang
brengt zij rust en stilte
over de tastbaarheid van de dag
die zwijgend wegglijdt
in vage contouren
en de nacht omhelst
als een welkome vriend
om voor even te vergeten
hoe hoog de tol weer was
van een moeitevolle dag
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Roosje, mooi Roosje...
jouw grenzeloze schoonheid
nooit genoeg geprezen
in volmaakte roze woorden
niet uit te drukken...
maar ik vang jou met mijn ogen
en streel je koesterend
met de vleugels van mijn hart
dat door jouw komst
nieuwe kracht heeft ontvangen
om te zien dat het leven
het mooiste nog verborgen hield
graag ontvang ik nog lange tijd
om samen met jou
de schoonste rozen te plukken
door de band van liefde
tot een zoet geurend boeket
@Gerda, 2 april 2012
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
innerlijke sensor...
je bent al ontmaskerd
voordat je één woord zegt
en volkomen ontluisterd
door mijn ogen... die terecht
jouw ziel observeren
je kunt mij niet misleiden
negeer nooit die innerlijke kracht
want ik doorzie jouw verleiden
als misplaatst...en fluweelzacht
niet te waarderen
wees toch oprecht als de duiven
doe een ieder wel en wees blij
om vanuit liefde te overtuigen
want het leven is zomaar voorbij
zonder te kunnen omkeren
@Gerda, 31 mrt. 2012
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ren voor je leven!
arm klein piepmuisje
verdwijn toch gauw
waarom verliet je ook je huisje
kijk uit...hij lust je rauw
ren om je vege lijf te redden
vlucht snel in een gat of hol
want ik durf te wedden
dat je vriendjes bent met de mol
anders ben je er geweest
oh ja, ik weet het zeker
het wordt dan een smakelijk feest
voor die grote wreker
@Gerda, 27 febr. 2012
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
voor even...
even niet meer denken
even niets...
wil mij dat toch schenken
een klein beetje is al iets
moede ogen zijn gesloten
zoals dichte luiken
'k zal me nergens aan stoten
want alles is in kannen en kruiken
laat me vrij zweven
op de vleugels van mijn ziel
gedragen voor even
tot ik voor mijn lot weer kniel
@Gerda, 8 mrt. 2012
****************************************************************************************************************
moeders pijn...
bedankt moeder...
dat ik onder jouw hart mocht groeien
dat je me negen maanden droeg
in alle ongemak en pijnen
uiteindelijk mocht verschijnen
bedankt moeder...
dat je mij door jouw liefde
en zorgen van baby tot
groot mens hebt gedragen
met al mijn duizend vragen
bedankt moeder...
ik heb je niet echt meer nodig
want ik ga mijn eigen weg
ver weg van jou en je leven
waarom zou ik nog om jou geven
@Gerda, 19 febr. 2012
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
kind van tranen...
als de zon niet meer schijnt
en mijn ziel weg kwijnt
als de wind niet meer waait
en mijn geest alsmaar rondjes draait
als de regen niet meer stroomt
en mijn hart toch over jou droomt
als de storm niet meer huilt
en mijn ogen pijnlijk zijn vervuild
als de bliksem het heelal niet meer klieft
en mijn lichaam door angst is gegriefd
als de zee niet meer brult in woedende golven
en mijn IK volledig is bedolven
als ik de regenboog zie mijn verloren kind
en mijn hoofd daardoor even rust vindt
weet dan dat ik je in tranen ontvangen heb
maar je ook in tranen losgelaten heb
@Gerda, 28 jan. 2012
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
GERECHTIGHEID...
de geur van schuld
en wanhoop...
die in zoveel geheimen
je ziel verzwaren
trekt aan het oog voorbij
want het einde is nabij
het wraakzwaard
zal je slaan zonder
mededogen...
en je bloed zal vloeien
in een eeuwig refrein
van: 'had ik maar'...vol pijn
ik zal niet kijken
want ik wil het niet zien
ook zal ik niet horen
want ik zal er niet zijn
alleen zal je vertrekken
omdat je mij liet verrekken
@Gerda, 23 jan. 2012
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ziele inkt...
roerloos blank papier
zucht in de stilte
en roept om woorden
die niet zullen antwoorden
daarom doop ik mijn pen
in mijn hart
en huil mijn gemis
in een zoete melodie
en mijn doorweekte ogen
zoeken jouw fluwelen stem
weer te geven...lief'lijk
gelijk een zachte bries
die je lach nog op
mijn lippen laat proeven
in alles belovende
tedere kussen
@Gerda, 09 jan. 2012
****************************************************************************************************************
maar een beeld...
mijn verboden droom
vol rozengeur
meegenomen door de wind
laat zelfs de bloemen zingen
op het ritme van
mijn kloppend hart
en voert mij...
al tuimelend in de diepte
van herinneringen
waar ik het beeld omhels
van dierbare liefde
dat ik prijs gaf
't maakt me totaal verward
handen strekken naar...
het onbereikbare leven
dat verscholen
achter de maan gekropen
de sterren zelfs laat huilen
in druppende tranen
vol zielesmart
@Gerda, 06jan. 2012
****************************************************************************************************************
extase...
een siddering vaart
door je lijf
als ik mijn knieën
in je vel druk
sneller...toe dan
je kunt het
geef me het gevoel
dat ik vlieg
draag me over de
heuvels van genot
en dans door
dalen vol extase
sneller...toe dan
terwijl je haren
mijn gezicht raken
en ik je geur opsnuif
lig ik gebogen op jou
en geniet
van je kracht en
je gewilligheid
om tot het uiterste
te gaan in volmaakte
éénheid
@Gerda Benschop
een terugblik... door mijn jeugdliefde
hoe vaak keek ik in jouw spiegel
tot de bodem van je zijn
hoe grondeloos diep kon ik verdrinken
in jouw mooie ziel zonder pijn
jouw diepste wezen heb ik bewonderd
in aanbidding vol devotie
daar je liefde altijd stroomde
op een ieder in volle gratie
nu ben je vaak in gepeins verzonken
droevig getekend in je wezen
de weemoed van vergane glorie
staat op je matte gezicht te lezen
zelfs de tranen liggen stil
in je bevroren ogen
maar ik zal ze met mijn warme kussen
ontdooien... en ook drogen
@Gerda, 7 dec. 2011
*************************************************************************************************************
EENZAAMHEID
onbeweeglijk zit hij daar
bijna één geheel met de mist
hij heeft al grijs haar
en zijn jaren zijn onbetwist
de langste tijd op aard verstreken
stilletjes zet ik me neer
naast hem op het bankje
en zoek zijn ogen vol zeer
maar las ook een bedankje
toen ze even naar me keken
tranen vloeien geruisloos
als ik zachtjes zijn hand streel
en intens voel hoe genadeloos
de eenzaamheid zijn keel
dichtknijpt en belet te spreken
mijn woorden voeren hem mee
naar het grote huis voor velen
en geeft zijn handen heel gedwee
zodat mijn warmte ze weer strelen
voor even...als een warme deken
een kamertje van een paar meter
natuurlijk is het warm en mooi
maar ik voel het zoveel beter
je bent hier een vogel in een kooi
en 't heeft geen zin om uit te breken.
@Gerda, 30 nov. 2011
{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{{
een moederhart huilt...
een beetje sterven
telkens weer...
een beetje vergeten
mijn hart wil niet meer
alles weten
van de pijnen
die als een keten
in mijn leven schrijnen
zonder te weten
waarom...
daarom geef ik alles terug
vanuit mijn geweten
de last op mijn rug
aan jullie die mij ontweken
sterven is nu niet meer zo zwaar
mijn kracht is versleten
maar...blijf gedragen door een paar
@Gerda, 7 nov. 2011
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
onder de nachtelijke hemel...
op het stille water
waar de sterren slapend
drijven als lichtende lelies
in het bleke schijnsel van de maan...
geeft de dag zich gewonnen
in de armen van de nacht
om rust te zoeken
op de oevers in de verte...
al zeilend in de wind
met gespreide vleugels
tot in de grijze ochtendstond
terwijl de eerste zonnegloed
van een nieuwe dag ontwaakt
met huiveringen van vreugde
@Gerda, 25 okt. 2011
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
moedertje...
jij alleen zou mij begrijpen
zonder woorden...
omdat jij net zo was als ik
nu, bij het ouder worden
ga ik meer en meer verstaan
hoe wreed het leven kan slaan
en dat je geluk hebt
als het anders is...
de afdrukken van de voeten
in mijn bloedend hart
geven tranen die niet drogen
terwijl het zo anders zou moeten
waarom al die smart
kennen ze dan geen mededogen
moedertje...
met weemoed denk ik terug
hoe wij door liefde verbonden
elkaar tot die laatste dag
hebben gedragen en verzorgd
tot ik je los moest laten
en die vreselijke ziekte
je meenam in de dood
jouw herinnering is mijn bondgenoot...
@Gerda, 21 okt. 2011
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
onvoorwaardelijke liefde...
vergeet het nooit
dat ik in jou geloof...
door de glans in je ogen
die je ziel weerkaatst
jij die de adem bent
van mijn verlangen
en de klop van mijn hart
het bloed dat bruisend
door je aderen stroomt
vol levenslust om te geven
altijd weer te geven
uit die warme bron...
je kracht als een wervelwind
die jou uit jezelf optilt
ja zelfs je tranen heb ik lief
die ik proef als ik je kus
als je huilt...
of als je droomt in het duister
en ik het zilte vocht meeneem
met mijn lippen...
@Gerda, 18 okt. 2011
***************************************************************************************************************
zielsverbondenheid...
fluisteringen in de wind
door samensprekende gedachten
geven woorden het vertrouwen
de weerklank blijde dank
dalen als een milde regen
in ontroerde harten
zonder pijn of vrezen
worden dwarrelende zinnen
een volmaakt geheel
tot liefde voor het leven
gekust door zuivere schoonheid
zal de bloei teder starten
@Gerda, 11 okt. 2011
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
aan de Humber...
eindeloze golven
spoelen voor mijn voeten heen
onder de gouden zon bedolven
rollen uit op zand en steen
dromend sluit ik mijn ogen
en luister naar het verhaal
dat vol mededogen
mijn geest beroerd, zonder kabaal
zachtjes kabbelen de zinnen
onzichtbaar voort gestuwd
vertellen zoveel mooie dingen
zelfs de storm is geluwd
het koele briesje vanaf de zee
draagt mijn ziel op vleugelen
naar onbekende verten mee
maar laat zich niet meer beteugelen
@Gerda, 9 okt. 2011
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
nog eenmaal...
gevangen door een late zonnestraal
verheft zij zich fragiel
in ademloze schoonheid
wel een beetje iel
maar aanbiddelijk toegewijd
om als een diva te pronken
in een smetteloos wit gewaad
niemand meer om naar te lonken
want ze is de enige die nog staat
in een decor van vaal oud groen
voordat de zomer ons echt verlaat
is deze zoete nasmaak als een zoen
@Gerda, 23 sept. 2011
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
langzaam maar zeker...
laat warme golven
nu maar liefdevol stromen
door je gekneusde leven
in verwondering...
zo bevrijdend overkomen
als in een droom meegegeven
alle wanhoop en pijn
in de grote zee
van vergetelheid
sluit je ogen maar en luister
naar de zoete stilte
voor je ziel bereid
@Gerda, 14 sept. 2011
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
op het kruispunt...
verdriet doet de meest
standvastige geest wankelen
en splijt het hart als een rots
zodat eindeloze tranen stromen
maar als vertrouwen weer groeit
en groter wordt dan angst
ervaar je een stellig weten
door af te gaan op je gevoel
want de geschonken handen
die je in liefde willen dragen
en de armen waarin
je je weer veilig voelt...
zijn de beloning die je zult ontvangen
voor de overwonnen pijnen...
gebracht op het kruispunt van je leven
waar je bestemming weer vorm krijgt
@Gerda, 7 sept. 2011
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
weggelegd...
de rust van de nacht...
geeft het gevoel dat je zweeft
want het duister bedekt je
onder een licht gevoel
en de hemel is zo groot...
alsof je tussen de sterren vliegt
beschermd en vertrouwd
als door vele armen
gedragen...
op de vleugels van de wind
in stille samenspraak met jezelf
op de vele bladzijden van het leven
tesamen tot een boek...
weggelegd
achter de gordijnen van het verleden
@Gerda, 30 aug. 2011
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
sterke ziel...
ik heb je lief
stromende bron in mijn leven
altijd al mijn hartedief
waar zijn de jaren gebleven
ijzersterk...
ogen niet meer verdonkerd
omfloerst door woede en pijn
nu een ster die flonkert
in het licht van het zijn
glashelder...
vaak klim ik in de blauwe lucht
en omarm de warme zon
ontlaad mijn hart in een zucht
en zing omdat ik overwon
zonneklaar...
@Gerda, 19 aug. 2011
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
het zij je vergeven...
met mijn neus in de wolken
heb ik meelij met iedereen
die lasterlijk verwondt met dolken
ook het hart kwetsend vertreen
domme jaloerse mens
die uit haat en wraak
mij steeds haalt voor je lens
maar je krijgt me niet meer schaak
aan alle kanten beschermd
wordt mijn leven...
onzichtbaar en veilig ontfermd
ik vertel het je maar even
want wat ik ook doe...
mezélf laat ik nooit meer in de steek
staak dus je lasterlijk gepreek
zie je boze praktijken in
en geniet van je leven
dan zij al je zieligheid vergeven
@Gerda, 14 aug. 2011
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
vertroostende nacht
oh nacht...
bedek de aarde
met je betoverende kalmte
en schenk jouw geheimen
in de schaduw die je volgt
fluisterend in nevelen gehuld
gewillig onderworpen
alles verandert in de droom
die de geest gevangen neemt
... geketend aan de hoop
het hart vleugels geeft
tot hoog in de lucht
zodat ver van de aarde
mijn tranen drogen
@Gerda, 6 aug. 2011
YYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYY
aanvaarden...
als het ritselen van een blad
zo hoorde ik onafgebroken
een stemmetje in mijn hart
van elk mededogen verstoken
...het stemmetje om te aanvaarden
de wolken zijn door mij geteld
onder de hemel, dreigend of wonderschoon
eindeloos heb ik ze mijn verdriet verteld
en dat ik maar alleen de aarde bewoon
...zonder moed om te aanvaarden
zonsondergangen gaven tranen
in mijn ogen, uit angst voor de nacht
maar eeuwig wonder ook banen
vol licht...versterkend de kracht
...om te kunnen aanvaarden
nu schud ik het stof uit mijn leven
en neem de tijd om te voelen
elke minuut die me wordt gegeven
in kostbare levensdoelen
...want leegte werd aanvaard in ruimte
@Gerda, 28 juli 2011
SSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSS
droevige viool...
zachtjes huilen de klanken
over de strak gespannen snaren
van zijn viool
het rood-bruine hout
geklemd tussen kin en schouder
weerspiegelt zijn ziel
die weemoedige tonen
componeert...gedrenkt in pijn
waardoor verlossende tranen stromen
strelend langs zijn moe gelaat
en zijn handen zingen
zijn levenslied
zachtaardig...doch intens
want de schaduwen
van wat hem is aangedaan
zullen niet meer optrekken
daarom is zijn muziek veel meer
dan genieten alleen...
@Gerda, 13 juli 2011
****************************************************************************************************************
Als een jonge tijger...
dolgelukkig streelt zij mijn been
terwijl ik haar aai...leen
ik mijn hand om verder te gaan
en drukt zij haar lijf tegen mij aan
omdat dát haar crazy maakt
krult zij zich in elke staat
van genietend plezier
...wat een heerlijk knuffeldier
haar groene ogen half dicht
ligt zij met haar hele gewicht
als een jonge tijger
afwachtend, loerend als een krijger
zachtjes spreek ik lieve woordjes
en maak haar strelend gek
terwijl ze wegkruipt in mijn nek
lief, zacht en heel mooi poesje
je verleiding speelt me parten
om samen een relatie te starten
@Gerda, 26 juni 2011
***************************************************************************************************************
zomerkind...
de lach van een kind
speelt als de wind
door mijn haren
en laat me ervaren
dat het leven vrolijkheid geeft
aan een ieder die er oog voor heeft
pure geuren...
in de mooiste kleuren
strelen mijn ogen
lessen mijn dorstig hart
onverzadigbaar...
neem ik alles waar
weg van bewoonde overmacht
verenigd met natuurlijke pracht
zoals rivieren van zilver
en luchten in helder blauw
beleef ik de sfeer van een zomerdag
en zing mijn lied met een lach
@Gerda, 3 juli 2011
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
melancholie...
de ochtend twijfelt nog
tussen duister en dag
terwijl een zacht briesje
mijmerende gedachten
naar onbekende verten voert
wij zijn maar als bladeren in de wind
ritselend langs de zoom van oude wouden
en alles is onzeker...
want hoe zouden wij weten
wat alleen de wind weet
het was niet de wanhoop
die de pijnen gaf
... maar de hoop
die het hart verteerde
en achterliet in melancholie
als een mistige sluier
uitgespreid over het verleden
toevertrouwd aan de schoot der aarde
maar de ochtendstond
brengt nieuw licht aan de einder
en doet gedachten vervagen
@Gerda, 16 juni 2011
111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111
een gouden randje...
dichtbij het hemelsblauw
als onzichtbaar opgetild
zie ik het mooiste schilderij
een wolk...met een gouden randje
in kleuren niet door mensen
weer te geven op het doek
drijft zomaar weg in een moment
in de armen van de wind
roerloos staar ik geboeid
naar het verdwenen tafereel
alsof de hemel zeggen wil
kijk, waar ik mee speel
de majestueuze zonnestralen
die voor even de aarde koesteren
door liefdevol neer te dalen
als een warme omhelzing
intens en hartstochtelijk
weer gevangen door bewolking
@Gerda, 12 juni 2011
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
op reis...
door de dalen
en over de heuvels
van het leven
draag ik je mee
in mijn hart
door de zeeën
en de woestijnen
die ik nog moet gaan
trotseer ik de pijnen
en de smart
want de zon droogt mijn tranen
en de maan geeft rust
in de stille nachten
voorbij de overstromende
bronnen van verdriet
God geeft krachten...
precies genoeg om te dragen
maar ook de vergetelheid
door weg te nemen
het gemis...als een web
de reis duurt nu
niet lang meer
naar dat onbekende land
...de woonplaats van hen
die ik zo lief heb
@Gerda, 5 juni 2011
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
in extase...
golven van verlangen
rollen door mijn hart
spoelen over de toppen
van genot
de schreeuw...de kreet
gesmoord
door zachte lippen
in extase...
@Gerda, dec. 2010
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
heimwee...
heimwee naar het goede...
vol verlangen naar vervlogen tijden
niet meer verbitterd
maar toegedekt met satijn
en verweven in een schouwspel
van vele verloren gevoelens
heimwee naar de liefde...
gespeeld op de zoetste klanken
altijd verlangend naar meer
maar het vuur bedolven en gedoofd
in het hart waar de vrede stierf
en het leven als verloren leek
heimwee naar vernieuwing...
want niets is voor altijd verloren
door de mystieke vlam van nieuwe vuren
die op haar tijd weer zullen branden
aangewakkerd door de ruisende wind
in duizend kleurrijke vonken
@Gerda, 28 mei 2011
roze wangen...
vertrouw op je dromen mensenkind
want daarin ligt een schat
waarin je je verlangens vindt
verlangens ontwaken uit diepe rust
en glimlachend komen ze tot leven
want jij bent het die ze kust
omhelzend deze zoete vrede
die het gevoel nu omringt
krijg je alle liefde mede
zinderend is het verlangen
achter gesloten, trillende ogen
evenals het roze op haar wangen
...jouw ogen op haar gericht
nu zij daar ligt zoals ze is
verdrinkend in haar gezicht
@Gerda, 20 mei 2011
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
hartekreet...
oh, laat me leven met meer voldoening
of sterven...zodat de liefde me zal ontglippen
ik geef me nu toch helemaal bloot
kom dan, leg je hoofd maar in mijn schoot
want kussen zwerven over mijn lippen
rusteloos zoekend naar verzadiging
ik heb jouw hart zo nodig
zonder kan en wil ik niet meer leven
alle dromen zijn het zwijgen opgelegd
'k wil zo graag dat jij het zelf zegt
mijn laatste houvast...wil het mij toch geven
dan is al het andere overbodig
@Gerda, 14 april 2011
```````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````
mijn parel...in een zee van ellende!
je kleine hongerige mondje
zo begerig aan mijn volle borst
vol rijke groeizame voeding
als ook je roze knuistje
tegen deze parel gedrukt
alsof je zeggen wilde
dit is mijn levensbron
jaren later komt daar plots de angst
vol ongeloof door ontdekking
in het sieraad van mijn lichaam
op het aller onverwachts
wordt het leven op z'n kop gezet
in de medische mallemolen
geschonden en verminkt
jij die uit mij geboren bent
biedt mij nu joúw boezem
als een rots om op te rusten
want ik voel me nu zo heel erg klein
mijn schoonheid is verloren
en de ziekte sloopt en wurgt
mijn lichaam naar een zeker eind
@Gerda, 3 april 2011
geschreven voor Pink Ribbon
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
kom maar...
je ogen gesloten...
die langzaam versmelt
als ik je behoedzaam kus en het
zilte vocht opneem met mijn lippen
kom maar bij mij...
voel je geborgen in mijn armen
geef je eindelijk gewonnen
ook als het soms onmogelijk lijkt
want ik sta aan je zij
weet dat ik wacht...
want wat je ook pijn doet
ik ken je en heb je lief
jij bent van hetzelfde ritme
hetzelfde mysterie
voel de sereniteit...
die jou omringt
nu je op mijn hart rust
en luister naar de taal...
die jij ook spreekt
vanuit die warme bron
@Gerda, 22 april 2011
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
volmaakt in harmonie...
heeft mij een mooier mens gemaakt
het leven ligt uitgestrekt voor ons
als een zwoele namiddag
terwijl een gouden gloed en goddelijke
tederheid de lucht doordrenken
is de vrede tastbaar...
zoals de regen op dorstig land
of een schip met bollende zeilen
volmaakt in harmonie elkaar verstaan
niet meer als de twijfelende reiziger
die wandelend op het strand
uitkijkt over de zee
maar niet uitvaart
zoals dat vroeger ging...
@Gerda, 16 april 2011
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
jij.....
...geeft mij dat speciale gevoel
omdat je even bij me bent
het licht kiert uit alle plooien
vrolijk tesamen gebonden
dansend in de lentezon
kom luister naar de vreugde
met je hand op mijn onstuimig hart
voel de muziek van mijn ziel...
lopend op blote voeten
neem ik de tijd om te lachen
en pluk de bloem van deze dag
...als een kostbaar geschenk
@Gerda, 11 april 2011
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
geschenk uit de zee...
en luister met mij heel stil
naar het verhaal van dit geschenk
dat de zee ons gaf...en bedenk
met gesloten ogen
hoe vele jaren vervlogen
aleer dit kunstwerk volmaakt
aanspoelde...door golven uitgebraakt
bewonder met mij de pracht
zo kunstig gevormd in tere kracht
de zee omarmt de kennis van de watervloed
afgedrukt in schelpen, betoverend ons gemoed
door de verhalen die ons oor beluistert
als in een magisch ruisen... fluistert
@Gerda, 6 april, 2011
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
IK VRAAG ME AF...
glimlacht mijn hart!
Ik zie in je ogen een vraag...
en mijn hart antwoordt graag!
Verlangen zweeft om jou heen...
als een vlinder
in de eerste lentevlucht.
Ik kan niet spreken van geluk...
tranen druppelen...
is het dan mogelijk?
Kan een hart twee keer lieven?
Of...is dit een droom
een spinneweb...
dat bij het ontwaken
door de zon wordt weggevaagd?
```````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````
IK BEN VERLIEFD...op jou!
zoals je al eeuwen doet.
De vogels die me wakker kussen
terwijl de dag nog geboren wordt
geeft volop energie.
Laat me aan je ruiken
geef me dat heerlijke gevoel
van een nieuw begin.
Ik heb je lief, je bent zo mooi
je geeft me lust en kracht
na deze donkere eenzaamheid.
Lieve LENTE...neem weg wat was
en geef in volle overgave
je prille seizoen!
@GERDA
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
liefelijke roos...
in je aanbiddelijk wit
geest van pure lieftalligheid
zweeft in mijn hart
aldaar heb ik je geplant
en gedrenkt met mijn liefde
ik aanbid je geur
en omhels je met respect
je schuchtere onderdanigheid
verstopt achter al die blaadjes
verdwijnt als jij je hart opent
en ik versmelt door aanschouwen
@Gerda, sept.
2010```````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````
bevrijd...
moedeloos wil ik me bij jou warmen
feilloos weet jij mij te helpen
moeiteloos mijn tranen stelpen
harteloos mezelf gepijnigd
grondeloos mijn geest gereinigd
reddeloos wordt weggekust
nodeloos was ik ongerust
gevoelloos is weer ontwaakt
gedachteloos elkaars lippen raakt
bandeloos geen ruimte gegeven
zorgeloos...geeft een gezond leven
liefdeloos zal ik niet zijn!
@Gerda, aug. 2010
``````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````
verlangen...
wil ik je minnen
geef je over in m'n armen
om je koude hart te warmen
laat los wat jou vasthoudt
en stroom op liefde gebouwd
mijn oeverloze ziel binnen
zodat we beginnen
onszelf te verliezen
en alleen maar kiezen
ik voor jou
en jij voor mij
@Gerda, juni 2010
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
zachte boezem...
kom, leg je hoofd maar tegen mijn schouder
en luister naar het ritmisch kloppen
van blijde hartemuziek... niet te stoppen
die warme klank wordt nooit kouder
geef mij je verdriet en je pijn
die het leven je heeft bedeeld
ik wil de bedekking zijn die speelt
in de vernieuwing van het zijn
de vreugde zal me vleugels geven
om te vliegen langs de zon
met een hart... als het even kon
dat bruist van liefde en leven
op deze nieuwe lentedag...
als de aarde haar zachte boezem ontbloot
en nieuw, dorstig leven voedt op haar schoot
dat heerlijke moment...
waarin vertrouwen opnieuw geboren wordt
en weg kust elk geleden tekort
@Gerda, 31 mrt. 2011
```````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````
vrijheid...
in de mallemolen van het leven
dat gebeurt me niet weer
heb mijn beste jaren gegeven
nooit krijg je mij nog in die achtbaan
ga écht niet meer over de kop
ik heb nu mijn eigen bestaan
je kunt de pot op
ben niet meer de marionet die danst
aan touwtjes zoals jij het wilt
ik leef, en mijn leven glanst
niets wordt meer verspild
ik weiger om geleefd te worden...
@Gerda, sept. 2010
`````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````
ontwaakt...
zo puur...zo sereen
alsof geen verleden
mij ooit heeft bestreden
zonder vrees getekend
kijk ik in de ogen van de dageraad
als een onbevangen kind
daar de nieuwe dag
mij verwelkomt met een prille lach
verlangen stijgt uit mijn ziel
om te lieven en te leven
geef mij nog een kans
om zonder verdriet en pijn
een poosje gelukkig te zijn
ik vraag niet veel
maar toch vraag ik alles
in deze stamelende woorden
vrede en blijdschap als gronden
door liefde samen gebonden
@Gerda, juli 2010
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
foutje...bedankt!
ja, ziekelijk
geen moment meer vrij
persoonlijk bezit
gedreven door hebzucht
en overwinning
heer en meester
mij gemaakt tot slaaf
in dagelijkse onderdrukking
en misbruik
van lichaam en geest
geplet door woorden
in boeien gekooid
vermorzeld
op sterven na dood
...weggegooid
@Gerda, 16 sept. 2010
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
`````````````````````````````````````````````````````````````'````````````````````````````````````````````````````````````````
'verwondering'
strooit vrede in het hart
en stilte in de ziel
doet ademloos luisteren
naar stemmen die fluisteren
in pure compassie
verwondering...
door liefde gevoed
en verlangen gestild
zijn de jaren geteld
in pijn gekweld
gelouterd als goud
verwondering...
straalt uit de ziel
in omfloerste ogen
gekust door vrijheid
schenkt tedere blijheid
in gekoesterde passie
@Gerda, 19 okt. 2010
`````````````````````````````````````````````````````````````````````
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Vertroostende lippen...
door de glans in jouw ogen
woorden hoeven niet te spreken
want zwijgend wordt de taal verstaan
tastbaar gevoel in strelende handen
die sidderend vol passie
haar warme huid beroeren
en vonken het vuur doen vlammen
... gretig haar wens verslinden
de stille tranen uit gesloten ogen
neem jij van haar wangen mee
met je vertroostende lippen
@Gerda, 18 mrt. 2011
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
...nooit uitgebloeide dromen
rivier van vele gevoelens...
in kabbelend geruis
stroomt in roze woorden
naar de hoop van morgen
wanneer elke vezel verlangt
naar nooit uitgebloeide dromen
probeer ik in tere verhalen
al mijn woorden te vertalen
maar ook de liefde laten rijpen
tot ik eens zal begrijpen
hoe diep ik je voel
in de stilte van mijn ziel
waar ik mijn gedachten kan horen
rivier van vele gevoelens...
opgaan in elkaar door de stroom
van liefdevolle lust
de liefde innig wordt gekust
smachtend verbonden
sidderend in vervoering
kronkelend door de wellust
in niets ontziende passie
@Gerda, 29 jan. 2011 
``````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````
'huilende' dichter...
heel dicht bij jouw woorden
alsof ik ze zal gaan kussen
want in deze zoete accoorden
komt geen ander tussen
het zijn onze dromen
huil je woorden
maar op het blanke papier
en geef je ziel maar bloot
want míjn ziel leest het met plezier
en legt jouw hart in mijn schoot
gebonden door liefdeskoorden
tussen al jouw woorden
ontrafelt zich een geheim
een nieuwe wereld gaat open
die ademloos moet zijn
en met geld niet is te kopen
of wij elkaar altijd al toebehoorden
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Pen en papier...
woorden...gelijk een waterval
storten als zinnen in de diepte
om stilletjes uit te vloeien
in het zwarte meer
tomeloze gedachten
probeer ik te vangen
in woorden tot zinnen
toe te vertrouwen aan het papier
dansende woorden
zoals liefde en verlangen
omarm ik in mijn hart
en leid ze in het gareel
tot geordende regels
op het blanke papier
met veel plezier
hart en ziel geven altijd
inspiratie aan mijn pen
en vertellen precies wie ik ben
@Gerda, 23 sept. 2010
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Jouw ogen...
als ik in je ogen kijk
hoor ik terstond een liedje
een lief melodietje
met woorden zo warm en rijk
ogen die glanzen als fluweel
zo diep en veelbelovend
mij van zinnen berovend
het wordt me bijna teveel
niet eerder zag ik zulke ogen
als sterren, als fonteinen, als meren
bedwelmend gevoel...niet te keren
aanbiddelijk als twee regenbogen
@Gerda, 3 nov. 2010
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Pareltjes...
zilveren pareltjes van ochtenddauw
als kristallen bolletjes
door nevelslierten gesluierd
voorzichtig omstrengeld
door de kussende zon
die betoverend ontwaakte
in zachte tere tinten
en de dag bejubelt in zoete tonen
waardoor de nacht schimmig verdwijnt
om zich ter ruste te begeven
liefdevol verenigd in het duister
en weer een nieuwe dag zal baren
@Gerda, 12 febr. 2011
`````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````
Lente...
de geur van ochtenddauw
stijgend naar het ijle blauw
van deze pas ontluikende dag
begroet met een parelende lach
de rijkdom wordt gevoeld
waardoor het hart overspoelt
't beheerst mijn hele wezen
in een alles omvattend lezen
van schoonheid... en ontwaken
nieuwe lente, bijna aan te raken
ik heb lief jouw schone pracht
zo verlangend op je gewacht
@Gerda, 10 febr. 2011
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Dichte mist...(07.00u. de hond uitlaten)
ijzig koude handen
prikkelen onzichtbaar mijn huid
en beroeren elk stukje bloot
terwijl de nacht langzaam ontwaakt
ik zie geen enkel geluid
voel alleen maar verlangen
om te schuilen in jouw veiligheid
van vertrouwde bescherming
daar zal ik me overgeven
volledig...aan jouw warmte
me koesteren onder je bedekking
vol vreugde en genot
nog even geduld
ik kom zo vlug mogelijk
en dan ben jij van mij
zal m'n ogen sluiten
zodra ik je omarm
en ver weg zweven... in jou
(terug naar mijn bed...haha)
@Gerda, nov. 2010 
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Jouw foto...
de herinnering...
voert mij al mijmerend
naar een ver verleden
nu ik in jouw ogen kijk
verstilde ogen waar zelfs
nu nog zoveel warmte uit straalt
ogen vol begrip en compassie
zo dierbaar en liefdevol
ogen die spreken zonder woorden
zoals toen ik je zo nodig had
er woorden waren door te zwijgen
nu heb ik alleen nog maar je foto
en vullen mijn ogen zich met tranen
want ik mis je...zo heel erg
Gerda Benschop
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
...maar een pion!
Op de grote vlakken van het leven
zwart en wit gekleurd
kwam ik lang geleden de koning tegen
en werd zomaar door hem opgebeurd.
Hij schoof met mij zoals hij wilde
van het éne vlak naar anderen.
En hoe ik inwendig ook gilde
geen loper, paard of toren kon 'tveranderen.
Want ik was maar een pion!
Het spel werd zwijgend gespeeld
hard tegen hard.
En het leven daardoor verdeeld
in wit tégen zwart.
De koning wilde zegevieren
ten koste van ALLE stukken.
Bleef altijd maar aan 'tklieren
en het leek of het hem ging lukken.
Want ik was maar een pion!
Op het alleronverwachts, door een rake zet
ging de koning onderuit.
En de anderen, als door een wonder gered
oh, wat keek hij op z'n snuit.
Het spel was uit...schaakmat.
Ik ben geboren als pion, zal nooit anders zijn
maar ben tevreden, zo is dat.
En daarom is het leven weer fijn.
Ook al ben ik maar een pion!
Gerda Benschop
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
liefde...
wat is rijker dan liefde?
wat is mooier dan liefde?
wat is heerlijker dan liefde?
wat is kwetsbaarder dan liefde?
liefde maakt arm...rijk
liefde maakt lelijk...mooi
liefde vult leegte met genot
liefde schenkt troost in smart
ware liefde bedekt alle dingen
zuivere liefde verdraagt alle dingen
eerlijke liefde is niet afgunstig
oprechte liefde denkt geen kwaad
wie liefde bezit...bezit een geschenk
wat ik ook hoop, geloof of denk
het is de grootste gift in het leven
deel het, waar je het kunt geven!
@Gerda, aug. 2010 
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
lief, mooi vlindertje...
Ik heb net zo'n hart als jij
ook ík lach naar de zon,
waar de dag al vroeg mee begon
want de zon maakt me blij!
Ik vlieg met je mee, heel hoog
als het kan tot de Hemelboog.
Misschien wil ik daar wel blijven
om áltijd gedichten te schrijven.
Over vrijheid, schoonheid en eeuwigheid
verlost van verdriet, voor altijd bevrijd.
Nooit meer verdronken in tranen
altijd lopen in effen banen.
Graag zou ik hier met jou zweven
en zo eeuwig verder leven.
Maar helaas, we moeten weer terug
en dát maar al te vlug!
Ga je mee, lief mooi vlindertje
weerom naar alledag?
Ik heb daar nog een bindertje
maar jij liet even zien wat vrijheid vermag!
Gerda Benschop
------------------------------------------------------------------------------------------
RELAXING...
brul maar met je eindeloze golven!
Laat je woede maar zien...
het zand onder je schuim bedolven.
Gooi het er maar uit...misschien
zal je straks weer bedaren
als het ergste leed is geleden...
en de zon de lucht op doet klaren.
Pijn... blíjft een mensenhart kneden!
Maar het geluid van jouw woest gebrul
doet mijn ziel leeglopen
...en ik vul
die ziel... door jouw macht en majesteit
weer tot dagelijks werk bereid.
Ik neem je mee in m'n hart en oren
en voel me weer voor een poosje 'herboren'.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
de maan...
van ongekende schoonheid
jij die waakt over de nacht
als de stilte is terug gekeerd
je bleke schijnsel nederdaalt
en alle gemis zacht begroet
de wind is vermoeid gaan liggen
en streelt nog zachtjes mijn ziel
alsof de littekens worden gekust
met de balsem der liefde
in een zoete aangename troost
van stilte die rust vertolkt
gelukkig vervagen soms gedachten
en worden tot een mistige sluier
die uitgespreid ligt over het verleden
alle jaren zocht ik het te ver weg
want het ligt diep verborgen in mijzélf
gelijk een dansend vuur
dat nimmer zal doven
door de liefde altijd weer gevoed
daarom dans ik in het zilveren maanlicht
en ruik de geur van de nacht
sluit m'n glinsterende ogen
met een lach op mijn gezicht
@Gerda Benschop
``````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````
geloof in je zelf...
koester al je mooie wensen
toon je gaven maar aan lieve mensen
maak je eigen wonderland
durf maar groots te dromen
blijf in wonderen geloven
groei je stilstand snel te boven
laat alle schoonheid maar komen
omarm het leven in jezelf
geloof in je eigen kracht
je straalt zoveel uit in pracht
graaf maar in je hart en delf...
...al die schatten naar het licht
span weer je eigen regenboog
die lang niet aan de hemel toog
vele jaren verstopt uit het zicht
en verf het schilderij van je leven
volop met nieuwe kleuren
laat je geest je maar opbeuren
want je hebt nog zoveel te geven
doe zeker een beroep op je vertrouwen
put vaak uit deze bron
in het besef dat je kracht daar begon
zie het fundament...om te gaan bouwen
@Gerda Benschop
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
WOORDEN...
Woorden zijn vaak lege klanken.
Woorden zijn vaak vol met leugen.
Woorden zijn vaak om voor de vorm te bedanken.
Woorden zijn vaak woorden die nergens toe deugen.
Lieve woorden om te betoveren.
Lieve woorden om te vleien.
Lieve woorden om misschien te veroveren.
Lieve woorden om te vrijen.
Woorden zijn vaak
tot valsheid in staat
als een zwaard dat slaat.
Woorden lijken vaak veel belovend
maar in een ogenblik je leven rovend.
Ware woorden zijn als balsem, als je soms viel!
...in een gewonde ziel.
Ware woorden vullen je hart
en nemen weg alle smart.
Zuivere woorden blijven zuiver
en zoeken het goede te geven.
Zuivere woorden zijn zonder huiver
en blijven voor het leven!
©gerda benschop
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
respect en bewondering
machtige koning van het heelal!
Hoe heerlijk is je uiterlijk
indrukwekkend je kracht.
Jouw ogen die zelfs de zon trotseren
klauwen die pakken wat ze willen!
Je troon is op de rotsen
je nest in hoge bomen.
Hoe teder kan je ook zijn
als je je jongen los gaat laten.
Want jij vliegt dan ónder hen
om als het nodig is
ze op je vleugels te dragen.
©gerda benschop
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
het verbond der liefde...
in al je kleuren tooi
je spiegelt het palet der natuur
en je glans is zo puur
gelijk een traan uit het hart
stilletjes stroomt door diepe smart
en glinstert als kristal
in deze kleine waterbal
de zon is de diepste grond
en sluit al spoedig een verbond
in haar armen vol liefde
droogt en warmt wat griefde
zo zal het altijd gaan
zolang de zon en maan bestaan
getroost door deze bronnen
wordt alle leed overwonnen
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
uit de bron..
veel in getal,
vallen stilletjes neer...
uit dat grote zeer!
Blinken in de zon,
waar de dag mee begon...
flonkeren op haar wangen,
in een diep verlangen...
van eindeloos verdriet!
Niemand...die het ziet.
©Gerda benschop
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Blinkende Waddendiamant...
Groots breekt het zonlicht door,
de duintoppen staan in brand!
Eerbiedig neem ik me voor
dit eerste contact met het wad
als rustpunt in een hectische wereld
te beleven...alsof ik 1000 dagen had.
Oase in het zilte water
miljoenen schelpen schitteren in het zand!
Overal getjilp, gefluit en gesnater
ik voel met deze schone wereld een hechte band.
De zilveren meeuwen zijn als tuimelende sterren
krijsend dichtbij...geheimzinnig van verre.
O wondere wereld tussen eb en vloed
geheel alleen, met je natuurlijke panorama.
Hier besef je heel goed
dat de méns alles maakt tot een drama.
Verloren sta ik hier boordevol gedachten.
O God, zo schoon, zo mooi!
Het doet voor even het onpeilbaar leed
der wereld verzachten
met deze parel van onschuld aan m'n voeten
zo wonder mooi...die schittert en fonkelt
door de kracht van de eenvoud.
Ameland...blinkende waddendiamant.
©gerda benschop
Gedichten
________________________________________________________________________________
in mijn jeugd gevuld...
gedachten voeren mij terug
door zoete draden
te spinnen in mijn geest
vol zonnige vrolijkheid
en dragen mij op vleugelen
dwars door stormen en pijn
langs ravijnen en vulkanen
nagestaard door azende gieren
tot ik uiteindelijk verwonderd
neer mag strijken in mijn jeugd
waar mijn hart gevormd is
door de kracht van liefde
en deze innerlijke bron gevuld
werd, tot overvloeien toe...
toen niet beseffend dat ik
er een leven lang op zou moet teren
Gerda Benschop
MOEDELOOS
als de ziel overstroomt
zoals een bron zich
uitstort over de velden
en 't gevoel in nevelen gehuld
geen zicht kan onderscheiden
oh eindeloze liefde...
geef dan de krachten
om te dragen de lasten
die schouders zijn opgelegd
geef zoveel liefde
om los te laten de pijnen
die de ziel verwondden
en het leven namen!
warme, zoete liefde...
redt het wenende hart
dat onherroepelijk smoort
in bittere smart
Gerda Benschop
zoete begeerte...
haar vleugelen hergaf
en het besef mij overviel
dat ik mijn andere zelf mag
roepen...als ik je nodig heb
luister, en hoor mijn stem
ontwaak! en weef de passie
in tedere woorden gevangen
vol zoete begeerte
spreken mijn ogen
in gesluierde verleiding
en deze spiegels kaatsen
de verlangende woorden der ziel
volmaakt naar jouw vingers
die de toetsen liefhebben
in een zinderende melodie
mijn mond ziet de honger
in je glanzende ogen
als een prikkel vol verlangen
om gestild te worden
in een bruisende zee
uitvloeiend op het strand
______________________________________________________________________________
ik zou...
ik zou...
nu ik zo erg moe ben
zo heel graag m'n hoofd op je borst leggen
ik zou...
nu mijn hoofd zo'n pijn doet
zo heel graag bij jou willen rusten
ik zou...
nu ik mijn ogen sluit
zo heel graag je armen om mij voelen
en je hand die mijn wang streelt
neemt de tranen zachjes mee
een gevoel dat nooit verveelt
wij samen...met z'n twee
Gerda Benschop
______________________________________________________________________________
het monster...
in de kolken van de nacht...
sidderend, met kloppend hart
meegezogen, waar het duister wacht
en mijn geest de werkelijkheid tart
tot in de onmogelijkheden
ook het angstzweet vindt
over mijn verstijfd lichaam haar treden
zelfs mijn ogen verblindt
houd me stevig vast
druk me tegen je aan
zie het niet als een last
maar laat me verstaan
dat de angst van deze nacht
een monster was vol kwelling
laat me zien dat jij lacht
en kus weg alle verwarring
Gerda Benschop
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
lokkende klanken...
daarginds...in nevelen gehuld
achter de grenzen van goed en kwaad
ligt een vruchtbaar land
daar zal ik op je wachten met geduld...
in mijn dromen
zie ik je wel komen
zwevend door de wind
weet zéker dat je me vindt
want ik speel ons liedje
ons liefdesmelodietje
en het ruisende riet
fluistert met gebogen hoofd
hetzelfde ritme van de passie
vol van eerbied
want in de volle maan
dansen mijn klanken
en lokken jouw hart dichter bij
tot ik je omhels
en aan míjn hart druk
om je nooit meer te laten gaan
@Gerda, dec. 2010
---------------------------------------------------------------
dans in de nacht...
kruip ik stilletjes naar je toe
voel me heel zeker wat ik doe
de lakens knisperen zacht
alsof er iemand zachtjes lacht
en mijn lenig bloot
drukt zich feilloos in jouw schoot
terwijl diepe slaap ontwaakt
door mijn mond die de jouwe raakt
lippen zoeken en vinden elkaar
als een ervaren dansend paar
verstrengeld, verkleefd en ademloos
bloeit deze schone roos
...tot de ochtend toe
allemensen, wat ben ik moe
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
dag trouwe vriend...
hoe vaak legde je een poot
of je kop op m'n schoot
om je liefde te geven
in dit voor mij vaak moeilijke leven
altijd waren we samen
ik gaf je de meest rare namen
je was m'n sukkel, je was m'n flapoor
je gaf er niets om, je had me door
alles begreep je, alles werd verstaan
door je dood is alles teniet gedaan
vele uren waren we bij de rivier
rennend en springend, overal vertier
ik vergat m'n zorgen en dacht niet aan morgen
jij voelde je veilig, bij mij geborgen
je wist het, je wist dat je doodging
ik wist het, ik wist dat je me ontging
die trouwe blik vol liefde, vol dank, vol pijn
vol van niet meer kunnen, zal altijd bij me zijn
----------------------------------------------------------------------------------------------------
heeft veroverd
en de nacht mij omhelst
in zoete duisternis
...de stilte betovert
mijn diepste gedachten
door dromen te schenken
onbereikbaar lief
dan vullen mijn ogen zich met tranen
want handen openen zich
en armen reiken
naar het beeld
dat spoedig vervaagt
en mijn alleen-zijn
weer plaagt
-----------------------------------------------------------------------------------------------
als de hemel zachtjes huilt...
als de hemel zachtjes huilt
en de aarde nat maakt
met haar tranen
door het vele leed
zal je nooit ervaren
dat het genoeg is geweest
maar als je dan wanhopig
zoekt naar troost
in armen die je vasthouden
stort dan gerust je tranen
in de zekerheid
dat ze worden weggekust
door de liefde
die er altijd voor je zal zijn
want wat is een mens alleen
anders dan een zielig hoopje
eenzaamheid?
kom maar dicht bij mij
en luister naar de regen
dat geluid geeft rust
en doet je bedaren
stilletjes op mijn borst 
©GERDA BENSCHOP
-----------------------------------------------------------------------------------
het geheim zonder einde...liefde!
spiegelt de grootste liefde
in ogen die verhalen
...uitstralen
in woorden die lippen
...ontglippen
in handen die strelen
...spelen
het genot is tot genoegen
niets toe te voegen
het is op mijn lijf geschreven
zoals ik al jaren weet
dit gevoel te beleven
niet uit te wissen door pijn of leed
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
zuivere liefde...
gekoesterd door de zon
de zoete paden...eens betreden
nee, ik keer nooit weerom
over bergen en door dalen
ga ik langzaam voort
genietend door mijn vensters
schrijf ik een enkel woord
mijn pad wordt smal en slingert
langs de mooiste blikken
stilletjes genieten bij oases
waar de rust me wil verkwikken
want het leven heb ik lief
'k zal me nooit vervelen
als deze melodie maar blijft spelen
diepgeworteld in de liefde
omarm ik alles wat dierbaar is
want dat bedekt alle gemis
---------------------------------------------------------------------------------------------------
vernieuwing...
alles neergelegd
wat pijn deed, of wat was te zwaar
er is genoeg over gezegd
de verstilde tranen in mijn hart
uitgesproken door mijn ogen
zijn begraven in het graf van smart
zonder mededogen
een nieuw begin wordt geschonken
in vreugde van wat nog is
nieuwe klanken ...zij klonken
zorgen dat ik ze niet mis
koester mijn gevoel in liefde
omarm het oh zo teer
ontglip me ajb niet weer
want mijn hart staat open
de grendels zijn weggeschoven
...laat mij gewillig beroven
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
danse macabre...
en geeft een zoete glans
omdat het verleden verdween
in een macabere dans
de liefde wil ik nu ervaren
sereen, oprecht en eeuwigdurend
niets kan me nog bezwaren
mijn bloed bruist voortdurend...
in hete stromen door mijn hart
en zweept gevoelens op
het maakt me totaal verward
voert zelfs mijn geest in galop
draag me weg over de heuvels
en vlei me zachtjes neer
...verlaat me dan niet meer
hier wil ik zijn en blijven
verenigd met jou, mijn lief
en ontvangen wat ik belief
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
geknakt...
niet geplukt, noch bewonderd
in haar schoonheid
maar geknakt op haar steel
schenkt zij nog haar pracht
in zoete geuren
krampachtig zoekend
naar vocht om te leven
uit de kristallen drupjes
die haar worden gegeven
onder de hemelboom
dankbaar drinkt haar hart
en voelt berusting
in de genoten lafenis
die te veel is om te sterven
moe..
kijk ik op naar de hemel
en zie de stilte zonder grenzen
de stilte die me lief is
geruisloos vloeien...
waterbeekjes uit mijn ogen
geen vragen, alleen maar zwijgen
niet denken, alleen maar rust
de stilte is wáár en eeuwig
en doet alle vragen vergeten
die mijn hart moet antwoorden
hier is eindeloze vrede
in woordeloos begrijpen
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
de dood
wrede vijand
die het leven neemt
zonder overleg
in tranen verscheurt
jij hebt nooit genoeg
je duldt zelfs geen tegenspraak
legt ieder het zwijgen op
in willoos volgen
waar je oog op valt
...is verloren
iedereen is welkom
klein of groot
je bent een wrede dood
Gerda Benschop
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
droomroos...
dat ik op een roos kan staan
opgetild uit mezelf
zweef ik als een rozenelf
in mijn zoetste dromen...vederlicht
ontsnapt aan ieders gezicht
zet ik mijn voeten neer
op rozenblaadjes zacht en teer
betoverd door de majestueuze kleur
bedwelmd door een mystieke geur
word ik gedragen, 'k hoef niet meer te staan
laat mij in die waan
en ik dans ademloos
in het hart van deze roos
voel door zachte zoetheid
hoe pijn mijn ziel bevrijd
@Gerda, 2 sept. 2010
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
één van ziel...
innig lief.
Laat onze liefde zijn als de zee
die van de ene ziel
naar de andere golft
...omarmt
en kust
het schuim uitrust
op beider oevers.
Om vervolgens
opnieuw... al brullend
elkaar te naderen
in de aderen
met woest geweld,
overstelpt
...óndergaan.
Alle eeuwen
zullen verduren
door de liefde!
Niet te sturen,
harten kliefde
vloeiend in één ziel.
Gerda Benschop
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
artrose...
scheuren in krachten
als plagende pijnen
mijn lichaam ondermijnen
eindeloze jeugd...je leek wel uitgerekt
nu onder een sluier bedekt
gaat over in gebreken
mijn krachten zijn geweken
de geest, altijd strijdvaardig
ondergaat deze slag waardig
want eer dat ik het wist
was deze strijd al beslist
voel me nu zo heel erg klein
wil bij jou geborgen zijn
geef me je hand ter bescherming
en schenk mij ontferming
@Gerda, 27 aug. 2010
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ouder worden...
gouden draden geweven in het web
tussen twee seizoenen
zweef ik van licht naar donker
sluipend me overkomen
in tergende machteloosheid
en nevelige twijfel
leg ik mijn ballast neer
in het bevrijdend duister
waar niemand ziet mijn tranen
dan de maan en sterren als getuigen
en slaak een zucht van verlichting
wanneer ik terug keer in het licht
als IK...maar ánders
@Gerda, aug. 2010
tussen twee seizoenen
zweef ik van licht naar donker
sluipend me overkomen
in tergende machteloosheid
en nevelige twijfel
leg ik mijn ballast neer
in het bevrijdend duister
waar niemand ziet mijn tranen
dan de maan en sterren als getuigen
en slaak een zucht van verlichting
wanneer ik terug keer in het licht
als IK...maar ánders
@Gerda, aug. 2010
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
zonder jou
want ik zoek je.
Ik fluister je naam
want ik verlang naar je.
Ik snik in het donker
want ik mis je.
Ik staar met lege ogen
want ik ben je kwijt.
Ik voelde je in m'n bloed
want jij stroomde daar.
Ik zoek je in m'n hart
want jij woonde daar.
Ik roep je in tranen
maar...je hebt me verlaten.
Maak jouw eigen website met JouwWeb